Eserlere Göre Listeleme

Belli bir uygarlıkta uzunca bir süre yaşayıp sık sık bu uygarlığın kökenlerini ve nasıl bir yol izleyerek geliştiğini keşfetmeye çalıştığında bazen karşı yöne de bir bakarak bu uygarlığın geleceğinin nasıl olacağını ve ne tür dönüşümlere maruz kalabileceği sorma gereksinimini duyar. Ama, çok geçmeden böyle bir sorgulamanın değerinin daha başından birkaç unsur tarafından azaltıldığı ortaya çıkar. Herşey bir yana, insan etkinliklerinin olanca boyutuyla değerlendirmesini yapabilecek çok az sayıda insan vardır. İnsanların çoğu, kendisini bu etkinliklerin bir tek veya az sayıda alanıyla kısıtlamaya zorlanmıştır. Ancak insan yine de, geçmiş ve şimdiki durum hakkında ne kadar az şey bilirse gelecek hakkındaki yargısı da o derecede belirsiz olma durumundadır. Ayrıca herkesin kendi kişisel beklentilerinin tam da bu türden bir yargıda kendini göstermesi gibi güç bir rol oynamaları bir başka zorluktur. Bu beklentilerin de insanın kendi yaşantısında yer alan tümüyle kişisel unsurlara, yaşam karşısındaki, karakteristik özelliklerinin veya başarı ve başarısızlıklarının belirlediği tavrının çok veya az iyimser olmasına bağlı bulunduğu görülür. Son olarak, şu çarpıcı olguyu dikkate almak gerekir: insanlar genellikle içinde bulundukları durumu naif bir biçimde sanki içeriği hakkında bir değerlendirme yapma yeteneğinden yoksunmuşçasına yaşarlar. (Tanıtım Bülteninden)

Okuyacağınız hikaye ayrıntılardaki gerçekliğiyle sarsıcı, diliyle büyüleyici bir yolculuğa çıkaracak sizi. Can Çelebi, Bu kitabın ana kahramanı Tenzile ile Amsterdam'da "Vatandaşlar İçin Bireysel Danışmanlık" yaptığı dönemde tanışmış. Tenzile o tarihte 44 yaşındaymış ancak çok daha yaşlı görünüyormuş. Kocasının ailesindeki kadınlar, Eltiler, Ablalar, Görümceler sürekli yanında onu kontrol ederken, aşırı şiddet gördüğü kocasından ne yazık ki boşanamamış. Bir dönem kadın sığınma evlerinde yaşamış ama sonunda yenilip yine evine dönmüş... Siz şimdi kurgu bir tenzile'yle tanışacaksınız. Yazarına temas etmiş birçok yaralı kadının sesine dönüşen o Tenzile'yle... -İclal Aydın "Büyükçe bir balığı havada sallayıp" İyi bak ona" diyor. “İyice Bak, Tanıdın Mı? İşte bu senin özbeöz babandır.” Sonra ikna etmeye çalışırcasına, “Evet,”Diyor, “Evet, Şaşırma, Gerçek Bu.” Omzunu Silkiyor. “İster İnan, İster İnanma. Ben sana bir balıktan hamile kaldım. Koş git aynalara bak, Yüzüne bak istersen, nasıl da benzediğini göreceksin babana." “Ama benim bir yüzüm yok ki." diye karşı çıkıyorum ona. "Görmüyor musun? Yüzüm kocaman bir yara benim." "Eee, ne olmuş yaraysa? diyori dudak bükerek. "Bu rüyada her kadın bir yarayla doğmaz mı kızım?"

Alfred Adler bu kez bir vaka analiziyle okurun huzuruna çıkıyor. Ağır bir obsesif-kompulsif nevroz vakasını ele alıyor. Fakat vakayı çok değişik bir tarzda sunuyor: Viyanalı bir genç kızın kaleme aldığı öz yaşam öyküsünü yüksek sesle okuyor. Genç kız hayatını anlatırken, Adler, nevrozun temelini atan olaylardan söz edildiğinde araya giriyor ve tanılarını koyuyor. Terapi konusuna ise sadece kitabın sonundaki birkaç sayfada değiniyor; hastanın normale dönmesi için yaşam tarzının tamamen değişmesinin zorunlu olduğunu ve bunun da ancak hastada topluluk hissi yaratılarak yapılabileceğini belirtiyor. Hem ustaca kaleme alınmış çok ilginç bir öz yaşam öyküsü okuyacak hem de etkileyici bir analiz ve tanı koyma sürecine şahitlik edeceksiniz.

Eskiden evlenen oğlanlar için sağdıç; gelin olan kızlar için yengeler vardı. Sağdıç oğlanı eğitir; yenge de kıza bilmesi gerekenleri a’dan z’ye talim ederdi. Zamanla oğlan da kız da mahrum kaldı bu çok lüzumlu eğitimden. Bu kitabın bu eksikliği gidereceğine inanıyorum. Kitap, bir sağdıç ve yenge olabilecek özelliğe sahip. Bilgisiz evlenenlerin akıbetlerinin hayırlı olmayacağını söylemek kehanet değil. Bu bilgilerle hem evlilik sağlıklı ilerleyecek hem de ebedi âlemde bizi mutlu kılacak çocuklar yetişecek. Benim tavsiyem, bu kitabı okumadan evlenmeyin; mutlu bir evlilik kitabın içinde gizli. İkinci bir husus da nikâhlarda bir şeker dağıtma âdeti tutturmuşlar. Bu âdet bir işe yarıyor mu? Bana göre sadece bir şekilden ibaret. Bir hatıra belki de ama kitapla perçinlense evlilikler daha iyi olmaz mı? O zaman nikâh şekeri yerine kitap dağıtma tavsiyesinde bulunalım. Hem kitabın okunmasına hem de bu âdetin yaygınlaşmasına vesile oluruz. Bu kitap düğünlerin anlamını ve hikmetini bir kat daha artıracak; onlara kitap ve sünnete uygun hareket etme anlayışı kazandıracaktır. Keşke yeni evliliğe adım atanlar bu kitabı okuyup amel ederek başlasalar. M. Mustafa Üftadeoğlu