Eserlere Göre Listeleme

- Anne tarafından Afife Jale'ye akraba oluyorum. Babamın kökleri de Piri Reis'in amcası Kemal Reis'e uzanır, dedim gururla. - Camile ve Kolomb gibi mi yani? dedi şaşırarak. - Hiç kimse bir başkasına benzemez! diye hırçınlaştım. - Afife Piri! dedi hayranlıkla. - Afife Piri! diye yineledim. - Denizlerin serüvenci oğluyla, sahne ışıklarının cesur, asi kızının torunusun, müthiş... olağanüsü... Anlamalıydım... Çoktan anlamalıydım...

Herkesin beğenisini toplamış balıkçı güzeli diye anılan Selim’in Markos’a büyük yardımı geçmişti. devrilen sandalından kimse yardım etmezken bu Rum gencine hiç beklemediği bir şekilde Selim el uzatmıştı. Onu ölümden son anda kurtarmıştı. Bundan dolayı Markos Selim’e çok minnettardı. İkisi de balık tutuyorlardı O günden sonra Markos Selim’i güzel havalarda ziyaret ediyor beraber yemek yiyor gezintiye çıkıyorlardı ve balık tutuyorlardı. Selimin babası her gelişinde Markos’a çok fazla ikramlarda bulunuyor gönderirken de bir sürü hediyelerle geri gönderiyordu. Arada bir selim Rum kıyısına gidiyor. Yiğitliği ile kendisine dokundurtmuyor rahatlıkla gezinebiliyor Rum kıyısını yakınlarında rahatlıkla balık tutabiliyordu. Bir gün Markos kardeşi güzel Yuana ile beraber çıkmıştı balığa onu da Türk kıyılarına getirmek istedi biraz çekinen kız kardeşi yine de abisiyle beraber Türk kıyılarına gittiler. Orada biraz dinlenmek için oturacaklar Marklos kardeşine Türk kıyısının babasının dediği, kadar kötü olmadığını gösterecekti.

Balıkçı ve Oğlu Kitap Açıklaması Toplumsal konulara duyarlılığı ile tanınan edebiyatçı ve fikir adamı Zülfü Livaneli, bu kez Ege balıkçılarının ve hayal kurmaktan bile mahrum bırakılan göçmenlerin kaderine eğiliyor. Usta edebiyatçı Livaneli, Balıkçı ve Oğlu ile son yılların en can yakıcı ve büyük dramı “göçmenliği” balıkçı Mustafa, Mesude ve Samir bebek üzerinden anlatıyor. O güne dek sıcak evlerinde televizyondan izledikleri haberlerden aşina oldukları ölü insan bedenleri ve yarı ölü bir bebek evliliklerinin tam ortasına düşerek bir bomba etkisi yaratıyor; aile ilişkilerini bambaşka bir çehreye büründürüyor. Balıkçı ve Oğlu, Ege’nin tarihinden bugününe, balık çiftliklerine ve rant hırsıyla dağlara, kıyılara saldıran şirketlerin yarattığı ekolojik yıkıma dair çok şey söylüyor. Bunun ötesinde göçmenlerin bir bilinmeze doğru göze aldıkları yolculuğu, hayatta kalma çabalarını ya da ölümü; kısacası “deryaya yakın, dünyadan uzak” yaşamlarını odağına alıyor. Livaneli’nin belki de en şiirsel romanı olan Balıkçı ve Oğlu; aile, aşk, ebeveynlik, evlat, kadın dayanışması, dostluk, göç, doğa üzerine çağdaş bir epope. Zülfü Livaneli’nin, uzun bir aradan sonra yazdığı ve heyecanla beklenen yeni romanı Balıkçı ve Oğlu, ustalıkla seçilen tasvirlerle okurun zihninde capcanlı bir anlatı oluşturuyor.

Balıkçıl romanında Bassani, 1947 yılının kışında, sisli bir günde Edgardo Limentani’nin uyanışıyla başlayan bir günü, sinematografik bir dille, en küçük ayrıntıya varıncaya kadar betimleyerek, her hareketini takip ettiği kahramanını bir an olsun yalnız bırakmadan anlatır. Ferrara’dan Codigoro’ya, oradan Po Nehri’nin bir koluyla yıkanan Volano kentinin eşsiz coğrafyasına kadar uzanan, köylerin ve kentlerin dışında suların üzerinde de yaşam süren bir dünya tasviri belki de Bassani’nin en varoluşçu çalışmasıdır. Bıçak gibi saplanan bir sancının, yaşamın içinde var olan her şeyi: Bireyi, duyduğu sevgiyi, doğayı ve sahip olduğu şeyleri içine hapseden varoluşsal bir hoşnutsuzluğun romanı olan Balıkçıl, aynı zamanda yazarın son romanıdır ve Giorgio Bassani’ye 1969’da Yılın Kitabı, Campiello Ödülü’nü getirmiştir.