Eserlere Göre Listeleme

Tao Sessizdir, Raymond Smullyan tarafından yazılmış, Batılılara Doğu felsefesinin anlamını ve değerini gösteren cezbedici ve esprili bir rehberdir. "Benim için" der Smullyan, "Taoculuk, yoğun bir estetik farkındalıkla birleşmiş içsel bir huzur durumu anlamına gelmektedir. Bunlardan hiçbiri tek başına yeterli değildir. Tümüyle edilgen bir dinginlik sıkıcıdır ve bir tür duyarsızlıktır; endişeden doğan bir farkındalık ise pek cezbedici bir şey değildir." Bu, yalnızca Çin felsefesi üzerine yazılmış bir kitap değildir. Çin felsefesinden esinlenen ve genel anlamda yaşam üzerine bir dizi düşünceden oluşmaktadır. Smullyan, Taocuları "sahip olmadıkları bir şeyin peşinden koşmak yerine sahip oldukları şeylerin tadını çıkaran" insanlar olarak görmektedir. Esprili, incelikli ama aynı zamanda son derece derin bir ruhsallığı olan yazardan bahçecilik sanatı, ahlak, köpekler, bencillik, yönetim sanatı, astroloji ve kendilerinin insan olduğunu düşünen bilgisayarlar hakkında yazdıklarını derinden etkilenecek ve esinleneceğiz. Raymond M. Smullyan, dünya çapında tanınan ünlü bir matematik mantıkçısı ve içlerinde Alice Bilmeceler Diyarında, Bu Kitabın İsme ihtiyacı Yok, M. Ö. Beş bin ve Diğer Felsefi Fanteziler adlı kitapların da bulunduğu pek çok kitabın yazarıdır.

Merhûm Prof. Dr. Toshihiko İzutsu’nun A Comparative Study of the Key Philosophical Concepts in Sufism and Taoism/İbn ‘Arabî and Lao-Tzû, Chuand-Tzû (Tasavvuf’da ve Tao-culuk’daki Felsefî Anahtar-Kavramların Karşılaştırılmalı Bir İncelemesi/İbn ‘Arabî ve Lao Tzû, Çuang-Tzû) başlıklı 2 cildlik âbidevî eserinin tercümesini takdîm ettiğimiz bu 2. cildinde Lao-Tzû’nun Tao Tê Çing ve Çuang-Tzû’nun da Kitab’ında ortaya koydukları Tao-culuğun anahtar kavramları semantik bir incelemeye tâbi’ tutularak incelenmiş ve Lao-Tzû ile Çuang-Tzû’nun Dünyâ Görüşü’nün temelleri ve çerçevesi ortaya konulmuştur. Ortaya çıkan sonuç şaşırtıcıdır. Gerek İbn Arabî’nin gerekse Lao-Tzû ve Çuang-Tzû’nun âleme bakış açıları Vahdet-i Vücûd’un temelde aynı, terminolojide farklı iki versiyonu gibidir.

Tao, uygarlık tarihinin en eski, en ilginç düşünce akımlarından biridir. Çin’de, felsefi ve dini iki akım için kullanılan ortak addır. Çin insanının düşünsel özgürlüğünü vurgular. Zira Tao, ''bir yoldur, ancak yoldan daha çok bir yol''dur. Tao’nun belli bir yeri, saptanmış bir durağı, törenler düzenlenen bir konağı yoktur; o evrenle bütünleşmiştir, evrenin anlamıdır. Tao, olgunlaşmanın, kendini bulmanın, bütünleşmenin, yetkinleşmenin, aydınlanmanın, arınmanın simgesidir. Bu simgeyi anlamak, insani gereçlere başvurmadan bilmek demektir. Çin’de doğan ve çocukluğunun büyük bir bölümünü burada geçiren, karşılaştırmalı din ve sembolizm uzmanı J. C. Cooper Tao gibi, özellikle de Batılılar tarafından anlaşılması zor bir kavramı, bir akımı, ekolü, mümkün olduğunca anlaşılır kılıyor. Türlü çarpıtma ve abartmalardan uzak durup, ruhunu, geçirdiği süreçleri, bir Doğulu gibi aktarıyor. Bu nedenle olsa gerek, Taoculuk nedir?’in yeri, onca çalışma ve anlama girişimlerine rağmen, hala doldurulamıyor. ''Tao, hiçbir şey yaratmaz, ama her şey onun aracılığıyla var olur.'' Lao-Tzu