Eserlere Göre Listeleme

Shakespeare ile aramızdaki kültürel, coğrafi, zamansal ve algısal mesafeleri kapatmanın bir yolu yok belki, ama onun dünya ile sahne arasında kurduğu dönüşüm mekânlarındaki yansımalar oyununa yeni bir çevirinin yer değiştiren kelimeleriyle katılmaya davet ediyoruz sizi. Bulduğu her aralıkta sonsuzca dönüşen ve yaratan saf şiirin dramla bedenlenmiş oyununa. I hold the world but as the world, Gratiano, A stage, where every man must play a part, And mine a sad one. Dünya neyse o, Gratiano, benim gözümde, Yani bir sahne; herkesin bir rolü var bu sahnede Ve payıma kederli bir rol düştü benim de.

20. yüzyılın en büyük Alman romancısı Thomas Mann’ın yazarlık yaşamında, Buddenbrooklar, Büyülü Dağ ve Doktor Faustus gibi büyük romanların yanı sıra Venedik’te Ölüm’ün de benzersiz bir yeri vardır. 1929’da Nobel Edebiyat Ödü­lü’ne değer görülen Mann, I. Dünya Savaşı’nın hemen öncesinde yayınlanan Venedik’te Ölüm adlı bu uzun öyküsünde, 'sanatçının trajik çıkmazı'nı işler: Yorucu bir çalışmanın ardından gerilimlerinden kurtulmak için Venedik’e giden ünlü yazar Aschenbach, genç Polonyalı Tadzio’nun olağanüstü güzelliği karşısında büyülenir. Salgın hastalık kenti sarınca da, tutkularına yenilerek ölüm isteğine teslim olur. Aşk ve ölüm simgeleri, Mann’ın yazarlık yaşamında bir dönemi kapayan bu yapıtın derin duyarlılığının temel öğelerini oluşturur. Güzellik, belki de sanat, yaşamı yok edici bir işlev yüklenir. Luchino Visconti’nin sinemaya da uyarladığı bu ölümsüz romanı, Behçet Necatigil’in ölümsüz çevirisiyle sunuyoruz.

Yorucu bir çalışmanın ardından gerilimlerinden kurtulmak için Venedik'e giden ünlü yazar Aschenbach, genç Polonyalı Tadzio'nun olağanüstü güzelliği karşısında büyülenir...

“Tek kişinin böylesine tartışılmaz bir saygınlık kazanabil¬mesi için, kendinden çok daha fazla şeyi, bir ülkeyi ve geleneğini, koca bir uygarlığı, insanın uluslarüstü bilincini temsil etmesi gerekir.” — Heinrich Mann Thomas Mann’ın (1875-1955) Münih'e gelişiyle Venedik’te Ölüm'ü yazdığı 1912 yılına kadar geçen süre onun ilk dönemi olarak adlandırılır. Yazarlık yeteneğinin geliştiği, kendine özgü bir sanatçı psikolojisini özümsediği yıllardır bu yıllar. Ünlü yazar Aschenbach, yorucu ve yıpratıcı bir çalışmanın ardından, dinlenmek amacıyla Venedik’e gelir. Lüks bir otelde kalırken, genç PolonyalI Tadzio'nun olağanüstü güzelliği karşısında büyülenir. Bu kitapta, bir kez daha, ölümün çekiciliğine boyun eğen sanatçının trajik yazgısı ve karmaşık ruhsal durumu söz konusudur. Bu yönüyle sanat, yaşamı yok edici bir işlev yüklenmektedir. “Çok değişik durumlarda, her kişi ve topluluk karşısında benimsediği dürüst tavırdan ötürü Thomas Mann’a minnet ve hayranlığımı belirtme fırsatını bulduğum için mutluyum. Bu özellik, benim gözümde yapıtlarının yüksek sanatsal değerinden daha büyük bir ağırlık taşır.” — Albert Einstein