Basit Katalog

Cafer Reis kendisini terk edip Almanya’ya giden oğluna küs bir babadır. eşinin ölümünün ardından kendisini doğaya ve ibadete verir. Bu sırada Babası alman annesi türk bir çocuk hem okul tezi hazırlamak, hem karadenizi gezmek amacıyla Türkiyeye gelir. Bu, Cafer'in hayatını bir anda değiştirecektir.

Peter, Janet, Jack, Barbara, Pam, Colin ve George ile tanışın! Onlar Gizli Yediler -her türlü sırrı her an çözmeye hazırlar! Gizli Yediler’in yeni bir toplantı yerleri var -bir ağaç evi! Ama bu evi kullanan başka biri daha var. Korkusuz çetemiz bu defa kızgın ama sonradan anlayacaklar ki, davetsiz misafirlerinin başı dertte ve yardımlarına ihtiyacı var. Bakalım bizim Yediler misafirlerini kurtarmayı başarabilecek mi?..

Edebiyatımızın usta öykücüsü Cemil Kavukçu, öyküseverlerin yakından tanıdığı ve tutkuyla izlediği kocaman bir öykü dünyası yarattı. Öykücülüğümüze, daha önce hiç ele alınmamış yepyeni tipler kattı. Taşralı genç erkeklerin dünyasını, olanca yalınlık ve gerçekliği ile anlatırken, insanın kendisi için yarattığı katı evreni tüm içtenliği ile tasvir etti. Aynadaki Zaman, yazarın, kendi öykü evrenini zenginleştirme kararının bir ürünü. Kavukçu bir yandan alıştığımız çevreleri; denizi, denizcileri, kasabayı, yapayalnız kent insanını ele alırken bir yandan da gerçekdışına, fanteziye, kelimenin tam anlamıyla "alacakaranlığa" yöneliyor bu kitabında. Okurların, gittikçe büyüyen ve zenginleşen bu olağanüstü öykü dünyasından nice hazlar derlemeleri dileğiyle...

"Ben şunun garantisini veriyorum: Mutfağını, Karatay Mutfağı'na çevirenler sağlık bulacak, zayıflayacak ve kilosunu koruyacak! Bunu yaparken de hiç strese girmeyecekler." 'Türkiye'yi zayıflatan profesör' olarak ünlenen ve ilk iki kitabı satış rekorları kıran Prof. Canan Efendigil Karatay, bu kez sizin için 'kalıcı kilo verdiren' doğal ve lezzetli yemek tariflerini seçti. Karatay Mutfağı, Türk mutfağının en güzel örneklerini Karatay prensiplerine göre revize ederek sunuyor. Kitap adeta bir sağlıklı yaşam prospektüsü niteliğinde: Doğal ve temiz malzeme seçimi, sağlıklı pişirme yöntemleri, yoğurt, tereyağı gibi evde yapılabilecek doğal ürünlerin tarifleri… Ve çorbalardan salatalara, mezelerden yumurtalı yemeklere, zeytinyağlılardan et ve balık yemeklerine tamamı denenmiş onlarca leziz tarif. Küçük 'tatlı' kaçamaklar ve dinlendiren çay formülleri de hediyesi! Bu tariflerin en önemli özelliği ise zayıflatması… Çünkü hepsinin glisemik indeksi düşük. Yani Karatay Mutfağı, Karatay beslenme felsefesinin 'pratik kitabı' niteliğinde. Sürdürülebilir bir mutfağın olmazsa olmazı. Son sözü yine Prof. Karatay'a bırakalım: "Eşinin, çocuklarının, sevdiklerinin sağlığını (ve elbette kilosunu) düşünen herkesin bu kitabı okumasını ve tarifleri uygulamasını öneriyorum. Bu kitap 'şişmanlıktan uzak' sağlıklı nesiller yetiştirmek için önemli bir mihenk taşı. İlk iki kitabımla birlikte Karatay Mutfağı'na da kütüphanenizde mutlaka yer açın."

Karşımda iki arkadaş grubu var. Bir derenin kıyısında oturuyorlar. Şimdi birbirlerine düşmanlar Ellerindeki taşları öfke ve nefretle sıkarak birbirleriyle konuşuyorlar. Ben iki grubun tam ortasında oturuyorum. Havadaki gerilimin fotoğrafını çekiyorum. Derenin sesine biraz uzakta. Fabrikanın grev davulu karışıyor. İki grup da sendikanın yönetimini ele geçirmek istiyorum Konuşmalardaki sessiz gerilim solcu bir sokak tiyatrosundan gelen tiradla kesiliyor. Tiyatrocun sözlerine iki grup da hak verip, kaldıkları yerden düşmanlığa devam ediyorlar. Bir polis helikopteri fabrikanın üstünden dereye doğru daireler çizerek üzerimizde dolanıyor. B sendikanın gazetesini çıkarıyorum, grevin fotoğraflarını çekiyorum. Eski arkadaşlar şimdi birbirlerine nefretle bakıyor. 5-6 kişilik gruplarıyla ellerinin içine aldık' taşları birazdan çıkacak kavga için hazırlıyorlar. Ceketlerini açıp silahlarını gösteriyor Konuşma devam ediyor ve birbirlerine aynı şeyi söylüyorlar: "Burdan Gidin, Bu Fabr Bizim." Bir halk ozanı lafı alıp "bu fabrika bizim" diye kötü bir mikrofona bağırıyor. İşçiler türküye katılıyorlar. Bir jandarma aracı gelip duruyor. Komutan etrafa bakıp, "Bu Fabr Esas Bizim" diyor. Bir emekçi ressam "Benim İşçilerim" adlı sergisini açıyor. Sokak tiyatrosunun oyuncuları resimleri çok beğeniyor. Havadaki gerilim devam ediyor. Maliye Bakanlığı'ndan grup bu fabrikadan daha fazla vergi almak için minibüsten iniyor. Onlar da bu fabrika kendilerine ait olduğunu düşünüyor. Aynı anda derenin kenarında kavga çıkıyor. Eski arkadaşlar Fabrika Bizim diye kavga ediyor, birbirlerini dövüyor. Kanları derenin suyuna karışıyor... 4 gün sonra fotoğraf makinemin kapağını grev çadırında bulma umuduyla fabrikaya gidiyor Fabrikanın sahibi olduğunu iddia eden grevciler, sendikacılar, maliyeciler, jandarma tiyatrocular, ressamlar, türkücüler, polisler, solcu üniversiteliler, gazeteciler... Hiçbiri ortada yoktu. Derenin sesinden başka hiçbir ses duyulmuyordu. Rüzgarın sesi yerdeki gazete parçalarının üzerinden geçip derenin sesine karışıyordu. Dört gün önceki grevin di zurnasından, polisin helikopterinden, maliyenin minibüsünden, sokak tiyatrocular haykırışlarından, işçilerin heyecanlı sloganlarından, sendika için kavga eden arkadaşlar çığlıklarından geriye kocaman, ağır ve derin bir sessizlik kalmıştı. Kafamı kaldırıp sessiz nedenini anlamaya çalışıyorum. Bana herkesin nereye gittiğini, bütün bu insanların nasıl olduğunu, bu ölüm sessizliğinin nedenini söyleyecek birini arıyorum, kimseyi göremiyor Fabrikanın kapısında asılı duran bir küçük levhadan başka. Yorgun, sessiz bir küçük levha küçük yazı, bir küçük kelime. Hayatımın bütün sorularının cevabı. Fabrikanın Esas S/* Girişteki Büyük Kapıya bir Tek Söz Yazıp Çekip Gitmişti...Kapalı Atlas Silkindi bütün yaratıcıların Kapalı levhasını asıp gittikleri günü anlatıyor. Bütün yapan edenlerin, kendisi için çalışıp farkında olmadan bizlere hizmet eden bütün benlerin ç gittikleri gün bizlerin, yani şikayet edenlerin şikayet edecek kimseyi bulamadığı o kor günü gösteriyor. Bizlerin beni nasıl sömürdüğünü resmediyor. Kitabı okurken karar verecek Yapan edenlerden misiniz, yoksa şikayet edenlerden mi? Eğer şikayet edenlerdensen kitabı okumayın, utanırsınız!

Hayat, insanın kendi potansiyeline ulaşabilmesi için dikkatle, incelikle, muhteşem bir zekâyla dizayn edilmiştir. Yapman gerekeni yapamıyorsan, olamıyorsan, doğamıyorsan hayat çok acıtır, anlaman için hırpalar, yorar. Seni sen yapabilmek için ne gerekirse yapmaya hazırdır. Asla rahat bırakılmazsın. Öylesine, anlamsız varolmazsın. Mutluluğa saklanamazsın. Öyleyse acına sahip çıkmalısın! Çünkü acı, bilginin bedene inmesidir. Bilgiyi bedene indirmeli, olman gereken şeye dönüşmelisin. Bu kitap 'kendine gelmek' için burada olduğunun farkına varabilenlere yazıldı. Fi ile çıkılan yolculuğun tek durağıdır Çi. Sadece farkındalığa giden, değiştiren, mutlaka geliştiren bir yoldur bu ama sunduğu seks, macera, intikam, ihtiras sizi aldatmasın, zordur. Hayatı değil sistemi yaşadığımızı fark edenler, harakete geçmek için işaret bekleyenler, umursamayanlara karşı umursayanlar, hissedemeyenlere karşı hissedenler adına ve kendi tekamülünde kaybolmuşlar için yazılmış, dengeye adanmıştır. Hayat harekete geçen herkesi varması gereken yere götürür. (Tanıtım Bülteninden)

Fi, deneyimin içinde kaybolmak yerine korkmadan deneyime sahip olmanın yolculuğudur. İçinde bolca bulunan manipülasyon, seks, aldatma ve aldanma hikâyeleri belki herkesin dikkatini çekebilir ama gerçeklerden yola çıkılarak ulaşılmak istenen yerde sadece farkındalık vardır. Fi güzelliğin lanetlendiği, zekânın yağmalandığı, iyinin kurban edildiği ve kasaba kurnazlığıyla yönetilen bu gezegende, içine doğduğumuz bu kutsal hayatı kutlamak için yazılmıştır. Kendi potansiyelini keşfetme cesareti gösterebilmiş gerçek kişilere, çatlama cesareti gösterebilmiş tohumlara adanmıştır. Bir kişiye duyulan aşktan daha acımasız bir şey var mıdır? (Tanıtım Bülteninden)

Aşk ve mücadele dolu genç bir kadının hikayesi Bez Bebek'in satırlarında okurla buluşmayı bekliyor... Her gün haberlerde okuyup dinlediğimiz kazalarda "şu kadar kişi öldü, bu kadar kişi yaralandı" deniyor. Dinleyip, okuyup geçiyoruz ama hiç düşünmüyoruz ku o kazalardan sonra yaralı olanlar eski hayatlarına kaldıkları yerden devam edebiliyorlar mı? Tamam. Ölenler öldü ve onlar için yaşam bitti. Arkalarında bıraktıkları sevenleri yas içindeler. Peki ya yaralılar? Bir sıyrığın hafif bir yaranın bile üzerimizde izi kalırken, kazanın izi kalmaz mı insanın hayatında? Kaza haberinde 'yaralı' diye dinlediklerimiz, kazadan sonra yaşamlarına nasıl devam ederler düşündünüz mü? Bez Bebek Aytül'ün hikayesi böyle bir yaşamı anlatıyor. Bizim "Ya sonra?" deyip de neler olduğunu, neler yaşandığını düşünmediğimiz insanlardan birinin yaşamını anlatıyor bizlere. Gerçekte yaşanmış ve yaşanmakta olan bir kaç öykünün bir araya gelmiş anlatımıyla karşılaşacaksınız bu kitapta.

İçe doğru yapılan yolculuklar... Karanlık bir çağ... Ve bir semt... Bir zamanlar Makriköy diye anılan, sonra Bakırköy adını alan... Serüvenine Tuna Nehri'nin akışıyla başlayan, Makriköy'ün derelerine ulaşan hayatlar... İsmail Hakkı Paşa'nın ve ailesinin hayatı... Sıradışı olayların ardından kavuşulan bir kadının, Hatice İhsan Hanım'ın hayatı... Ve onun, yaşadığı topraklara, karanlık çağa, kocasına bakışı... Bu kitap, ailesinin geçmişinden kalan izleri kendi hayal dünyasıyla ve sezgileriyle yeniden yaratan Selçuk Erez'in kaleminden çıktı. O, Makriköy'e Dönüş'ü yazarken mezarlıklara, harabelere uğradı; karanlık geçitlerden geçip, ölmüşlerinin peşine düştü. Biraz korku, biraz heyecan duydu. Ve sonunda, geriye bakmanın getirdiği tedirginlikle, şu soruyu sordu: "Yoksa Makriköy'e Dönüş'ü yazmamalı mıydım?"

Düşle gerçek arasında incecik bir çizgi var. Ne zaman düşte, ne zaman gerçekte yaşadığımızı çoğu kez ayırt edemeyiz. Masallara tutkumuz hep bu yüzden. Lena’nın Masalı; küçük bir kızın mutsuzluktan mutluluğa, kimsesizlikten kocaman bir aileye geçmesinin dokunaklı ve içten serüvenini anlatıyor. Acaba düş olan hangisiydi? Bir çocuğun kalbine sığabilen kederleri mi, yoksa yağmur sonrası gökkuşağını anımsatan neşeleri mi? İyilik hangi kalbe değse yumuşatır. İyi insanların kalpleri bereketli topraklar gibi yumuşacık ve üretken, kötü insanların kalpleri ise çorak topraklar gibi sert ve acımasız olur. Lena’nın Masalı’nda her iki türden kahramanlarla karşılaşıp aralarındaki devasa uçuruma şaşıracaksınız. Anneler yuvalarımızın melekleri anımsatan dişi kuşlarıdır. Minicik kanatları ile üstümüze gölge olurlar, merhametli dokunuşları her türlü yaramıza şifadır. Onların kalpleri sırçadan bir köşke benzer, gerçek ferahlığa talip olanlar bu sırçadan köşkleri abad ederler. Lena’nın Masalı böyle diyor bizlere. İşitebilmek ve kabul etmek temennisi ile…

Armudun sapına, incirin çöpüne takan, dış kapının iç mandalı olan, sürekli “Kızım bırak bu işleri, devlet su işleri” uyarısı alan, dakikada yüz kırk kelime edebilme kapasitesine sahip, kuzu görünümlü olmasına rağmen bütün kurt âlemine “Buyur abla bir isteğin mi var?” diye ceket ilikletebilecek kadar bitirim, annesinin terliğinden çekinen ama doğruları söylemekten asla çekinmeyen bizim Yeliz… Kalabalık bir otobüste pencere kenarı gibi, sıcak havada soğuk karpuz gibi, pantolonun cebinde unutulup sonradan bulunuveren banknot gibi, uyku tutmayan bir gecede televizyonu açıp güzel bir film görmek gibi, tam çayı demlemişken sokaktan geçen simitçinin sesi gibi sıcak bi’şey. Anlatılmaz yani okunur. İşte öyle bi’şey.

İlk kez 1944'te "vahşi kapitalizm"in kalesi Amerika'da yayımlanan Büyük Dönüşüm şu cümleyle başlar: "Ondokuzuncu yüzyıl uygarlığı çöktü." Karl Polanyi'nin çöktüğünü ilan ettiği ondokuzuncu yüzyıl uygarlığının can damarı ve temel biçimlendiricisi, kendi kurallarına göre işleyen piyasaydı; emek, toprak ve parayı metalar haline getiren ve insan toplumlarını uluslararası düzeyde eşi görülmemiş bir kurumsal tekdüzeleşme içinde kendine kayıtsız şartsız bağımlı kılan piyasa sistemi... Polanyi'ye göre çöküş kaçınılmazdı, çünkü kendi kurallarına göre işleyen piyasa sistemi insan toplumuyla bağdaşması imkansız bir şeydi. Büyük Dönüşüm, bu bağdaşmazlığın ve kaçınılmaz çöküşün hikayesi. Yani hem ekonomik liberalizmin hem de ona karşı kaçınılmaz alternatifler olarak ortaya çıkan faşizm ve sosyalizmin hikayesi... Büyük Dönüşüm'ün 80'lerde, yani Polanyi'nin "insan doğasına aykırı" dediği piyasa toplumunun, insanlık tarihinin son aşaması olarak bütün dünyaya dayatıldığı, ekonomik liberalizmi eleştirmeye kalkanların geri kafalı cahiller ile korumacılık önlemlerinin sağladığı rantları elden kaçırmaya çalışan çıkar gruplarıyla onlara hizmet eden popülist politikacılar olarak görüldüğü, sosyalizmden ise neredeyse bütünüyle ümit kesildiği bir dönemde gündeme gelmesi ayrıca kaydadeğer. - Ayşe Buğra-

"Coğrafya, sıkıcı ve işe yaramaz bir disiplindir". Yves Lacoste, akademik ve mesleki hayatı boyunca işte bu argümanla mücadele etti. Üstelik bu, hayli güçlü bir akıntıya karşı kürek çektiği bir mücadeleydi: coğrafyanın bütünüyle "sıkıcı ve işe yaramaz" olduğu öğrenciler arasında genel kabul gördüğü gibi, coğrafyacıların da büyük bölümü bu disiplini "iklim-nehirler-bitki örtüsü-nüfus-tarım" ve benzerine ilişkin kuru bilgilerin arasına sıkıştırılmış ölü bir disiplin haline getirmişti. Oysa coğrafya Lacoste'a göre bütünüyle siyasi bir alandı. Coğrafya Her Şeyden Önce Savaş Yapmaya Yarar'ın başlıca argümanı, stratejik bir bilgi olarak coğrafyanın, iktidar sahiplerinin elinde bir yönetim aracı olarak kullanıldığıdır. Bu araç, Vietnam Savaşı'nda ABD Hava Kuvvetleri'nin Kızıl Nehir bentlerinin coğrafi özelliklerini sinsice bir yıkım planında kullanması örneğinde olduğu gibi, doğrudan askeri amaçlara da hizmet edebilir. Lacoste'un kendi kelimeleriyle, "Gerek 'fiziksel' diye adlandırılan boyutlarıyla, gerekse iktisadi, sosyal, demografik, siyasi özellikleriyle mekanların metodik tanımlanması olarak coğrafyanın kesinlikle, pratik olarak ve güç olarak, devlet aygıtının bölgede yaşayan insanların kontrol edilmesi ve organize edilmesi için ve savaş için ifa ettiği fonksiyonlar çerçevesine yerleştirilmesi gerekir." Sert polemiklerle ilerleyen ve alanında bir tür "yapısökümü" gerçekleştiren kitap, ilk kez 1976 yılında kaleme alınmıştı. Elinizdeki metin ise, yazarın 2012 yılında yaptığı bazı revizyonların yanısıra, yazarın düşünsel dünyasında belirleyici olmuş bir yaşam öyküsünü de kapsayan uzun bir yeni önsözü de içeriyor. (Tanıtım Bülteninden)

Socialist Register 2012, Bu Defaki Kriz başlıklı Socialist Register 2011'in devamı niteliğinde. Bu Defaki Kriz'de, ekonomik krizlerin, siyasi fırsatları da beraberinde getiren dönüm noktaları haline gelebileceği, ancak açılan siyasi alandan o ana dek solun değil egemen sınıfların faydalandığı tespitine yer verilmişti. Ekonomik Kriz ve Sol başlıklı 2012 sayısında, bu çözümleme, bir yandan Latin Amerika'dan Ortadoğu'ya, Çin'den Avrupa'ya uzanan geniş bir coğrafya ele alınarak, bir yandan da gerek kamu sektöründeki krizden, gerekse iklim krizinden beslenen, aynı zamanda bir kemer sıkma çağına işaret eden yeni birikim stratejileri masaya yatırılarak derinleştiriliyor. Avro bölgesi krizine solun nasıl yanıt vermesi gerektiğine ilişkin üç makaleden oluşan bir sempozyum ise okurlara solun krizdeki konumunu daha ayrıntılı değerlendirme fırsatı sunuyor. Solun önünde açılan stratejik olanaklar hakkında bu sayıda kapısı aralanan tartışmalar, Socialist Register 2013'te, 21. yüzyılda izlenecek sosyalist stratejilere yönelik sorularla devam edecek. (Tanıtım Bülteninden)

Evrimci insanbilimin kurucusu olan "Lewis Henry Morgan"ın bu anıtsal çalışması, toplumcu kuramın başyapıtlarından biri olarak kabul edilmektedir. Hemen hemen tüm dillere çevrilmiş bulunan "Eski Toplum"da Morgan, toplumsal evrimi, üç aşamada ele almaktadır: Yabanıllık, Barbarlık ve Uygarlık. Evrimi, insanın bilinçli olarak doğayı değiştirme ve denetleme çabasının bir ürünü olarak gören Morgan, insanlığın evriminin kanbağına bağlı örgütlenme aşamasından, toprak ve mülkiyet birliğine dayanan aşamaya doğru olduğunu göstermektedir. Kitabında toplumsal örgütlenmeden siyasal örgütlenmeye geçişin, toplumsal dizgelerin gelişmeleri sürecinde büyük önem taşıdığını vurgulayan yazar, toplumsal örgütlenmede, anaerkil dizgenin temel oluşturduğunu ve siyasallaşma öncesi toplumların genellikle demokratik nitelik taşıdığını kanıtlamaya çalışmakta, köken bakımından tüm insanlığın bir ve tek olduğunu söylemektedir. İnsanoğlu, birbirlerinden ayrı yerlerde, belki ayrı zamanlarda, aynı yollardan geçmiş, aynı süreçleri yaşayarak gelişmenin benzer aşamalarına varmıştır. Günümüzde bile, en ileri buluşları gerçekleştiren insanoğlunun düşüncesinin ilk çekirdeği, binlerce yıl önce, insan türünün ilk örneklerinin kafasında yeşermiştir. Kesintisiz bir gelişme sürecidir bu; değişme sürecidir. Ve Morgan'ın sözleriyle, "toplumlar, geçmişte olduğu gibi gelecekte de değişecektir."Engels'in deyişiyle, "Darwin'in yapıtı biyoloji için ne denli önemli ise, 'Eski Toplum' da, toplumbilim için, toplumların oluşum ve kökenlerini anlamak için o denli önemlidir."

Bir yüzyıl önce siyasal hareket ve tutumların tanımında, tasnifinde başlı başına açıklayıcı olabilen gerici-ileri ayrımı, günümüzde bu özelliğini büyük ölçüde yitirdi, bulanıklaştı. Ama bu durum söz konusu ayrımın büsbütün anlamsız olduğu, köksüz değer ve ölçütler üzerine kurulduğu yolundaki iddiaları geçerli kılmıyor. Özgürlüğü, kendi kaderine egemen hale gelmeyi ve "insanca yaşama"yı bir azınlık imtiyazı olmaktan çıkarmaya yönelik her girişime -en azından- kuşkuyla bakan bir yaklaşımdır "gericilik". İnsanlığın büyük çoğunluğunu özgürleşmeye, "insanca yaşama"ya lâyık ve yetenekli görmeyen bir anlayıştan beslenen bu yaklaşım, ancak istisnaî durumlarda bu pozisyonunu apaçık sergiler. Bunun dışında, kendini suret-i haktan gösterecek argümanlarla örülmüş bir retorik kullanır. Konusunda daha şimdiden bir klasik değeri kazanmış olan Gericiliğin Retoriği'nde Hirschman, işte bu sorun üzerinde düşünenler için hayatî önemde tespitler sunuyor. Kitap, farklı tarih kesitlerinde, farklı toplum ve sorunlar bağlamında "gerici" tavır alışları analiz ederken, aynı zamanda bize bu kavramın eksenini, "değişmez" niteliğini neyin oluşturduğunu da net bir şekilde gösteriyor. (Tanıtım Bülteninden)

Yirminci yüzyılın en önemli siyaset felsefecilerinden biri sayılanJohn Rawls bu eserinde adil bir dünya düzeninin temel ilkelerinin neler olabileceği sorusunu ele almakta. Yazarın 1971 yılında yayımlanan Bir Adalet Kuramıadlı kitabı siyaset felsefesi tartışmalarında büyük yankı uyandırmış ve liberal düşünce geleneğinde eşitlikçi bir çığır açmıştı. Elinizdeki çalışmadaRawis bu yaklaşımını ulus devlet sınırlarından çıkartarak,uluslararası ilişkiler alanına taşıyor. Halkların yasası'nda,farklı toplumların barış içinde bir arada yaşayabilmelerine olanak sağlayacak kalıcı, istikrar ve adalet içeren bir dünya düzeni,düşünürün deyişiyle 'gerçekçi bir ütopya' kurgulanıyor. Bu önerisiyle Rawis,yerküreye damgasını vuran şiddet,yoksulluk ve eşitsizlik gibi sorunların çözümüneönemli bir düşünsel katkıda bulunmaktadır.

Yaşayan en etkili toplumsal kuramcılardan Anthony Giddens, Kapitalizm ve Modern Sosyal Teori'de sosyolojinin seyrini temelinden etkilemiş üç büyük ismi etraflı bir inceleme altına alıyor. Marx, Durkheim ve Weber'in sosyolojik düşüncelerinin titiz ve kapsamlı bir analizini yapan Giddens, özellikle Marx'ın karakteristik görüşleri ile diğer iki yazarın görüşleri arasındaki bazı temel farklılıkları inceliyor. Egemen modern sosyal teori alanlarının çoğunun kaynağında yer alan bu üç yazarın sahip oldukları farklı dünya görüşlerinin iç bütünlüğünü sergilemeye, başka yazarlarla aralarındaki etkileşimi, tarihsel köklerini ortaya koymaya çalışıyor. Giddens'ın bu açıklayıcı ve karşılaştırmalı çalışması sadece üç yazar arasındaki karmaşık entelektüel ilişkiyi ortaya koyması açısından değil, "Marksist sosyoloji" ile "burjuva sosyolojisi" arasındaki ilişki üzerine süregiden tartışmaları da kuşatıp, oldukça dolambaçlı iddiaları ve karşı-iddiaları açıklığa kavuşturacak fikirler içermesiyle de dikkat çekiyor. Tüm bu özellikleriyle öğrenciler için olduğu kadar konuya ve bu üç yazara ilgi duyan meraklılar için de önemli bir kaynak...

Marx, Nietzsche ve çağdaşları henüz dünyanın küçük bir parçasının modern olduğu bir zamanda modernliği bir bütün olarak algıladılar. Yüz yıl sonra, modernleşme süreci dünyanın en uzak köşesindeki insanın bile kaçamayacağı ağını üstümüze attıktan sonra ilk modernistlerden öğreneceğimiz çok şey var; kendi çağları değil bizim çağımız hakkında. Onların, gündelik hayatlarının her anında, yaşayabilmek için bütün güçleriyle kavramak zorunda oldukları çelişkileri fark edemez olduk bizler. (...) Onların bakışlarını kendimize maleder, onların perspektiflerinden yararlanarak kendi ortamımıza yepyeni gözlerle bakarsak hayatlarımızda sandığımızdan daha fazla derinlik olduğunu göreceğiz. Dünyanın her yöresinde, bizlerinkine benzer ikilemlerle boğuşan insanlarla ortaklığımızı hissedeceğiz. Ve bu mücadelelerden doğan, çarpıcı zenginlik ve canlılıkta modernist bir kültürle, ancak kendimize maledebilirsek muazzam güç ve sağlık kaynakları barındıran bir kültürle bağ kurabileceğiz. Bakarsınız, böyle geriye gitmek ileri gitmek için bir yol olabilir. 19. yüzyılın modernizmlerini hatırlamak bizlere 21. yüzyılın modernizmini yaratacak görüş ve cesareti verebilir. (...) Dünün modernliklerini kendimize maletmek hem günümüzün modernliklerine yönelik bir eleştiri hem de yarının ve ertesi günün modernliklerine -ve modern insanlara- bir inanç tazeleme olabilir.

Bourdieu'nün sosyolojik araştırmasının temelinde, toplumsal eşitsizlik biçimlerinin neden güçlü bir direniş olmaksızın devam edebildiği sorusu yer alır. Bunun cevabı, Bourdieu'ye göre, kültürel kaynakların, pratiklerin ve kurumların eşitsiz toplumsal ilişkileri idame ettirme işlevi görmeleridir. Kültürün iktidarla ilişkisi, Bourdieu'nün entelektüel tasarısının merkezinde yer alır. Kültürün sınıf iktidarının üzerini örtmesine ve toplumsal ayrımların aracı işlevi görmesine ilişkin analizi, çağdaş kültür sosyolojisi için çok değerlidir. Bilhassa ideoloji ve yanlış bilinç problemini yeniden formüle etme biçimi, Bourdieu'nün modern toplumlardaki sınıf ve iktidar incelemelerine en önemli katkılarından biridir. David Swartz, 20. yüzyılın en önemli sosyologlarından biri olan Bourdieu'nün dünyasını ve zihinsel açılımlarını ustalıkla anlatıyor. Kavramlarını, kuramsal itirazlarını, onların dayanaklarını, çıkış noktalarını, bazen çelişkilerini ve tarihsel bağlamlarını irdeliyor. Kültür ve İktidar, sadece Bourdieu'yü değil yaşanan zamanı anlamak için de bir fırsat niteliğinde. Değerli, anlamlı ve güçlü argümanlarıyla öne çıkan bir sosyoloji kitabı...

"Weber'in toplum düşüncesinin... birliği, belli başlı çalışmalarında eğilinen merkezi bir sorun etrafında, yani kültür ve toplumsal hayat arasındaki ilişki sorununun etrafında oluşuyor.. inançların toplumsal gerçekliğe nasıl tercüme edildiği ya da farklı dünya görüşlerinin kültürel önemini nasıl anlayabileceğimiz konusundaki sorular Weber'in merkezi ilgi alanlarını oluşturur... (Ama), Weber'in kültür sosyolojisi, aynı sorulara eğilen öbür teorilerle hem klasik hem de çağdaş teorilerle nasıl kıyaslanabilir?.. Marx, Durkheim ve o zamandan bu yana bizim kültürü kavrayışımızı sosyolojik bir perspektiften hareketle geliştirmeye çalışan öbür simalara Weber bir alternatif önermekte midir?

Girdabına kapıldığımız ulusaşırı kapitalizm çağını kavrayabilmek için başvurabileceğimiz söylenen postmodern düşünce tarzının birçok tuhaf ve çelişkili boyut barındırdığını seziyorduk. Bu tuhaflığın en belirgin öğesi, temelde Aydınlanmacı fikirlere yönelik eleştirilerden kaynaklanıyordu. Tüm, bilimselcilik, temelcilik, evrenselcilik, totalite, özdeş-düşünme, özerk ve bileşik özne ve benzerlerine yönelik eleştiriler büyük ölçüde yabancısı olduğumuz terimlerle ya da pek tanımadığımız bir söylem tarzıyla dile getirilse de, bu eleştirilerin içeriklerine hiç de yabancı değildik. Ama nedense, bu eleştirilerden önce sosyalistler gocundular. Oysa...Burjuvazinin Fransız devrimiyle taçlandırdığı özgürlük, eşitlik, kardeşlik ideallerinin verili toplumsal düzenlemeler çerçevesinde gelişemeyeceği iddiasıyla modern uygarlığa başkaldırı bayrağını açan bizdik. "İnsan"ın bir burjuva soyutlaması olduğunu ortaya koyarak sonutun, duyumlu tikelliğin hakkının verilmesi için teorik-politik mücadelelere girmiş olan yine bizdik. İnsanlığın evrensel özgürleşmesini isteyen idealin hangi somutluklar bağlamında gerçek kılınabileceğini araştıran ve bu uğurda destansı mücadeleler başlatarak hayatlarını ortaya koyanlar bizlerdik. Bir yandan geçmişin tüm değerlerini önüne katıp süpüren bir toplumsal düzeneği tüm dünyada egemen kılmaya çalışırken, öbür yandan huzur ve garantilerden vazgeçmek istemeyen burjuvazinin yarattığı vahşeti tüm karmaşıklığıyla analiz eden ve bu gerçekliğin yarattığı uçuruma gözlerini kırpmadan bakan bir gelenekti bizimkisi. Elverişsiz, hatta teorik olarak imkânsız koşullar altında inşasına girişilen sosyalizmin sonuçta bürokratik bir devlet aygıtına dönüşüp taşlaşmasına ilk isyan edenler de yine bizim geleneğimiz içinde yer alan devrimci teorisyenler ve militanlardı. Öyleyse, nasıl oluyordu da postmodern düşüncenin eleştiri oklarından öncelikle sosyalistler gocunuyordu? Rasyonalist, pozitivist ve pragmatist bir Aydınlanmacılığı savunma görevi niçin sosyalistlerin omuzlarına yıkılıyordu?Tıpkı eski ustaları gibi, gelişkin ve incelikli bir felsefi söylem karşısında afallamayacak kadar bilgili ve inançlı bir sosyalist olan Eagleton, o ironik ve yergici üslubuyla postmodernizmin çelişkilerini temel başlıklarıyla sergilerken neyin yolunda gitmediğini gösteriyor bizlere. Marksist düşüncenin postmodernizmle alıp veremediği ne varsa hepsini tek tek sergilerken, karşıtlarının hakkını vermeyi de bir an olsun ihmal etmiyor. Düşmanlarının kolayca yere serebilmek için karikatürleştirdiği Marksist düşüncenin gücünün hem ruhuyla hem lafzıyla sergilendiği bu kitap, Marksizmin postmodern düşünce tarzıyla yürüttüğü hesaplaşmanın en önemli aşamalarından birini temsil ediyor.

Çağımızın en önemli ve etkileyici kültür ve edebiyat kuramcılarından biri olan Fredric Jameson'ın, yayımlandığı günden bu yana, birçok tartışmalara ve alanında yeni açılımlara neden olan Siyasal Bilinçdışı adlı çalışması, nihayet Türkçe'de. Kültürün içerisinde edebiyatın yerine ve işlevine odaklandığı bu çalışmasında Jameson, Marksist ve psikanalitik kuramı ustalıkla bir araya getiriyor ve edebiyatın bilinçdışıyla, bilinçdışının siyasetle olan ilişkisini tartışıyor. Siyasal Bilinçdışı'nda Jameson, kendi odasında, her şeyden yalıtılmış halde eserini veren yazarın, nasıl da kaçınılmaz bir halde siyasal bağlam içerisinde ürettiğini şaşırtıcı bir açıklıkla ortaya koyuyor. Kendi eleştiri yöntemini kuran ve bunu başarıyla tekil eserler üzerinde uygulayan Siyasal Bilinçdışı, Marksist eleştirinin bugün vardığı noktanın usta işi eserlerinden biri. Siyasal Bilinçdışı, edebiyatın toplumsal boyutundan tür eleştirisine, Balzac'tan Conrad'a çokkatmanlı yapısıyla ve ortaya koyduğu yeni kavramsal çerçevelerle, kültür ve edebiyat kuramı alanında, entelektüel dünyamızı şüphesiz derinden etkileyecek. "Fredric Jameson, günümüzün en iyi Marksist eleştirmenidir... Sanırım özgün bir şekilde aydınlatıcı olmayan bir şey yazması imkânsız. 'Bilinçdışı'nın siyasal bağlamına dair tezi oldukça kışkırtıcı... Siyasal Bilinçdışı, tarihçilerin, sosyal bilimcilerin, felsefecilerin ve edebiyatçıların okuması gereken bir başyapıt." Hayden White "Bazı dönemlerde, zamanını ileriye taşıyan bir kitap çıkar ortaya... Siyasal Bilinçdışı böyle bir kitap... bir klasik eserin yeni standartlarını oluşturuyor." Slavoj Zizek

Yüzyılımızda sosyal bilimlerin ortaya attığı sorulardan en önemlilerini tarih ve toplumsal kuramın çakıştığı alanlarda çalışan bilimin insanları sordular. Bu kitapta yer alan makaleler bu sosyal bilimcilerin dokuzunu ele alıyor: Marc Bloch, Karl Polanyi, S. N. Einsenstadt, Reinhahrd Bendix, Perry Anderson, E. P. Thompson, Charles Tilly, Immanuel Wallerstein ve Barrington Moore. Makalelerde bu bilimin insanlarının yapıtlarında yansıttıkları görüşler ve değerler anlatılırken, en önemli çalışmalarında kullandıkları yöntemler de inceleniyor. Ayrıca, kendisi de karşılaştırmalı tarih alanında yetkin bir isim olan Theda Skocpol, sosyolojide epeyce eski bir geçmişi olan tarih temelli araştırmaları, tarihin getirdiği kanıtlar ile kuramın nasıl birbirini tamamladığını tartışıyor. Çağdaş sosyal bilimcilerin en tanınmış kuramcılarının düşüncelerini ve yöntemlerini öğrenmek isteyen herkes bu kitabı büyüleyici bulacaktır.

Bu kitap, daha önceki çlaşmalarımdan olan Sosyal Teoride Merkezi Problemler ile mümkün en yakın konumda yer alır. Bir bütün olarak, sözkonusu çalışmada geliştirilen düşüncelere müracaat eder; büyük ölçüde Merkezi Problemler'in birkaç sayfasının doğrudan genişletilmiş bir halidir. Soyut düzeyde Heidegger'in felsefesinden ve daha temel düzeyde modern coğrafyacıların yazılarından etkilenen bu çalışmada, zaman-mekan ilişkilerinin sosyal teorinin tam merkezine yerleştirilmesini gerektiğini ileri sürdüm.

Durkheim'ın toplumbilimdeki çığır açıcılığı, sadece din ya da intihar gibi o güne dek uzak durulmuş konuları bilimin merceği altına almasıyla sınırlı değildir. Durkheim, toplumbilimi diğer bilimlerden bağımsız bir disiplin haline getirmesi, felsefe ve ruhbilimin etki alanından uzaklaştırmasıyla da öncü bir bilim adamıdır. İşte bu yüzden, Toplumbilimde Yöntem Kuralları, Durkheim'ın yapıtları içinde önemli bir yer tutmaktadır. Yapıtın değerinin tam olarak anlaşılabilmesi için, Durkheim'ın geliştirdiği yöntemi uygulamasına örnek oluşturan küçük ama önemli bir çalışmasını, Aile Toplumbilimine Uygulanması adlı dersini de ekledik. Emil Durkheim'ı toplumbilimin önde gelen kurucularından birisi yapan üç temel yapıtını, "İntihar", "Toplumsal İşbölümü" ve "Dinsel Yaşamın İlk Biçimleri'ni daha önce yayınlamıştık. "Toplumbilimde Yöntem Kurallarını" da yine Prof. Dr. Özer Ozankaya'nın Fransızca aslından yaptığı eksiksiz çeviriyle okurlarımıza sunuyoruz. (Tanıtım Bülteninden)

Yahudi karşıtlığından farklı bir temelde, belki bir modern çağ yan etkisi sayılabilecek biçimde ortaya çıkan Antisemitik akımların doğuşunu, 19. yüzyıldan 20. yüzyıla dönülen çağ aralığındaki gelişmeleri ele alan bir inceleme. Arendt, Totalitarizmin Kaynakları'nın birinci cildinde, 20. yüzyılda sayısız insan hayatına malolacak, soykırım girişimlerine, katliamlara, toplumsal hezeyanlara kapı aralayacak, ardından siyonist şiddetle karşı dramlar yaratacak bir eşiği analiz ediyor.

Norbert Elias'ın başyapıtı Uygarlık Süreci, insanbilimleri literatürünün, onun ötesinde modern düşüncenin öncü ve kalıcı ürünlerinden biriidir. Bu eserdeki zengin analiz, toplumsal yapıların ve kişilik yapılarının uzun dönemli değişimlerine ışık tutmaya çalışarak, sosyolojini, onunla beraber (sosyal) psikolojinin ufkunu genişletir. Elias'ın gayreti, toplumsal değişimin, -neredeyse metafizik nitelikli- otomatik evrim/ilerleme tasarımlarına sığmayan, sahiden karmaşık ve sahiden uzun erimli bir macera olduğunu anlatmaktır. Onu iyimser-idealist ve Batı-merkezci bulanlar dahil, modernleşme süreciyle ilgili analizlere yeni bir bakış açısı -ve yeni bir malzeme- kazandırmıştır. Elias Uygarlık Süreci'nin ilk cildinde, "uygarlık" ve "kültür" kavramlarının sosyal anlamlarının tarihsel oluşumunu inceler. Sözkonusu sosyo-oluşumun önemli veçhelerinden biri "uygarlık"-"kültür" karşıtlıı ve bu karşıtlığın aşılmasıdır. Ardından, "insan davranışlarının özel bir değişim biçimi olarak uygarlığı" ele alır. Gündelik davranışları, adab-ı muaşeretin, doğal ihtiyaçlarla ilgili tavırların, değer ölçülerinin değişimine bakar... "Duygu denetim modelleri ve standartları" ile, "utanma ve sıkılma sınırları"ndaki gelişmeyi gözler. Bu süreçte özelikle özdenetimin bir uygarlık ölçütü olarak nasıl önem kazandığını gösterir.

"Her acı bir gün anı olacak" diyor şair. Hayat gerçekten de inişleri ve çıkışlarıyla uzun bir yolculuk. Kendini çıkmazda hissettiği bir anda bu sözü hatırlamak insana güç verir kuşkusuz. Hiçbir acının sonsuza dek sürmediğini bilmek içimizi rahatlatır. Yine de bazen kendimizi öyle derin bir karanlığın içinde buluruz ki söz işe yaramaz. Seçeneksiz olduğumuz duygusuna kapılırız. Sanki her şeyin sonuna gelmişizdir. İşte bu anlarda aslında seçeneksiz olmadığımızı bize hatırlatacak birilerine ihtiyacımız olabilir. Psikoterapist A. Kadir Özer, seçeneksizlik sarmalından kurtulma cesareti veren deneyimlerini okurla paylaşıyor. Var Olmak Cesaret İster, Özer'in terapi deneyimleri ışığında yarattığı karakterlerin benzer sorgulamalardan ve açmazlardan geçtiği öykülerden oluşuyor. Bu kendini gerçekleştirme ve özgürleşme öyküleri okura, ihtiyacı olan tek şeyin, var olma sorumluluğunu üstlenmek ve düştüğü her sefer yeniden ayağa kalkma cesaretini göstermek olduğunu hatırlatıyor.

“Bazı şeylerin hayali güzeldir, kendisi değil… Her şey bir hayalle başladı aslında. Önce aşkı hayal ettim. Sonra bir âşık ve hayalime aşk ettim sonra. Sana anlattıklarım bir hurafeye dönüşmüş garip bir mezarın hikâyesi... İnanmak zor belki lakin inanmamak daha zor. İstanbul; aşkın gönle düştüğü şehir, aşkın hayalle örtüştüğü, ölümle buluştuğu şehir... Her taşında bir aşkın izi var. Aşk var kâri, aşk var. Şükür ki var. Ve ben işte İstanbul’un bu aşklarının efsaneye düşmüş halini anlattım sana. Aşk... Ve ölüm. Ve hikâye... Bil ki aşk için gönül lazımdır, gönlü bilmek lazımdır ve bilmek için de ölmek lazımdır. Demem o ki aşk gönlün, ölüm de ömrün zekâtıdır. Ve aşk gönlün; ölüm de ömrün kirini alır da gider. Bu yazdıklarımın hepsi doğrudur demiyorum sana. Doğru ve gerçek olanları da var elbet. Lakin ben yalnızca hayal ediyorum. Zira bazı şeylerin hayali güzeldir, kendisi değil.” *** Fatih Duman, İsimsiz Kitap'ta, sizi, Telli Baba'nın gizem ve hüzün dolu öyküsünü okumaya davet ediyor...

Geçmişten şimdiye uzanan hikâyelerin rüzgârına kapılmış bir yazar... Ailesindeki kadınların izini süren bir kâşif... Dört kadının da müşterek kaderi olan yolculuklar, bavullar, mektuplar ve acılar her şeye rağmen umutla birbirine bağlanıyor. Nafia Hanım’la başlayan hikâye, Mediha ve Leman ile devam ediyor ve yazar kadının ellerinde can buluyor. İrem Uzunhasanoğlu, Mubadillerin 1910’larda Yunanistan’da başlayan zorunlu göç hikâyesini, oradan oraya sürüklenen annelerin gözünden anlatarak tarihle aramızdaki mesafenin o kadar uzak olmadığını, elimizi uzatsak hissedebileceğimiz ama niyeyse görmeyi tercih etmediğimiz kaderleri dinlemenin ne kadar önemli olduğunu hatırlatıyor. Ve bir selam yolluyor Ege Denizi’nin her iki yakasına ve zeytin ağaçlarına ve sakız kokusuna ve derin maviye...

12 Eylül 1980 askerî darbesinden üç sene sonra kurulduk. Kuruluş hikâyemizi anlatırken hep 12 Eylül'le başlıyoruz lafa. Çünkü biz, askerî diktanın kâbusundan kurtulmaya, topluma giydirilen deli gömleğini yırtmaya çalıştık. Demokrasiye, özgür iradeye, insan onuruna, vatandaşlık ve insanlık fikrine alan açılmasına katkımız olsun istedik. Elimizden geldiğince yayın yoluyla yapmaya giriştik bunu. 12 Eylül öncesi, bizim için bir nostalji konusu değil, gölgesi bugünlere kadar düşen özel bir zamandır. Bizim o zamanlara bir borcumuz var. Bu nedenle, 30. yılımızı kutlamak için, elinizdeki kitaptan iyisi bulunamazdı. Yılmaz Aysan'ın aşkla yürüttüğü bir belgeleme çalışmasına dayanan Afişe Çıkmak, '60'ların, '70'lerin "aura"sını gözümüzün önüne getiriyor. O dönemin genç insanlarının anlatma, müdahale etme, ses çıkarma, bir şeyler yapma, kısacası dünyaya katılma iştahını gösteriyor bize. Televizyonun siyah beyaz tek kanal, bilgisayar teknolojisinin laboratuvar aşamasında, sosyal medyanın olsa olsa hayal hanesinde olduğu bir zamanda, mütevazı iletişim yollarını kullanmaktaki yaratıcılığı hatırlatıyor.

Dün akşam sana yazdığım mektuptaki hadise beni üzdü. Hâlâ zaman zaman onu düşünüyorum. İdealimdeki gibi bir çocuk yetiştiremezsem eğer bu beni çok üzecek; bana ağır gelecek. Bu konuyu seninle karşı karşıya ne kadar konuşmak isterdim, bu dayanılmaz bir ihtiyaç gibi içimde. Ne yapalım biraz beklemeliyim. Bu son uzun ayrılıktır, bundan sonrakiler kısa olacak, belki bazı şekiller de bulacağım. Üzülme sevgilim. Üzülme Şeker karıcığım, üzülme benim gönlümün Şahı... Seni o kadar çok seviyorum ki... Halit Çelenk

Hayatın anlamıyla ilgili, bütün dünyadaki dini geleneklerin bir ölçüde paylaştıkları, özdeş sayılabilecek dini bir bakış açısı var mıdır?Dünyanın önde gelen din âlimleri dinin ve ahlak felsefesinin meselelerine çoğulcu ve evrensel bir açıdan bakmak üzere yola çıkmışlar. Seçkin bilim adamlarının dikkate değer çalışmalarından oluşan bu derleme, hayatın anlamına yönelik dini bakış açılarının berrak ve özlü bir incelemesi. John Hick, Huston Smith, Ninian Smart, Sallie McFague ve Keith Ward gibi düşünürler tarafından kaleme alınan bu denemelerde, belli başlı dini geleneklerin farklı görüşleri irdelenirken, bir yandan da okura karşılaştırmalı bir çözümleme ve özgün bir kavrayış sunuluyor.

Derviş bu kitabı; geçirdiği kalp ameliyatından sonra, hastanenin o beyaz duvarları, beyaz çarşafları içinde yazıyor. Onu kuşatan ölüm duvarına, bedenin duvarına, kalbin duvarına, hastane duvarına, rivayeti ve raviyi utandıran duvara, dilin duvarına, bu beyaz duvar içinden yükselen ilaha yazıyor ve "Bu senin adındır." diye başlıyor. Ne yazık ki direnişi, 9 Ağustos 2008 tarihinde, geçirdiği diğer bir kalp ameliyatında yaşamını yitirmesiyle son buluyor. Bu kitapta, Derviş'in meydan okuduğu ölüme karşı zafer kazanmasını bulacaksınız. Yaşadığı bütün bozgunlara, katliamlara, zulümlere ve soykırımlara rağmen... Yengiyle yenilgi arasında gidip gelen bir şairin, hasta yatağında mırıldandıklarını duyacaksınız. Kitabı oluşturan uzun şiirin sonunda, ölümünden kısa bir süre önce yazdığı ve hiçbir kitabına girmemiş iki şiiri bulunmakta. Her iki şiirinde de ölümün soluğunu ensesinde duyumsarken, "Ben kimim?" diyerek kimliğini sorguluyor şair. Ama umudunu ve insan sevgisini eksik etmeden...

Türkiye ve Ortadoğu üzerine önemli çalışmalarıyla tanınan usta gazeteci Stephen Kinzer, Ezber Bozmak’ta ABD’nin Ortadoğu politikasına dair bir tartışma açıyor. Öncelikle Amerikan “ezberini” hatırlatan Kinzer, Amerika’nın Ortadoğu siyasetinin Soğuk Savaş’tan bu yana değişmediğini, Suudiler ve İsrail’le uyumlu bir biçimde geliştiğini anlatıyor. Daha sonra ise ABD’nin mevcut siyasetini farklılaştıracak yeni bir güzergâh ve işbirliği haritası çiziyor. İran ve Türkiye’nin 20. yüzyıl tarihlerini yeniden ele alarak, bu iki ülkenin söz konusu yeni yapılanma içinde anahtar rolleri olduğunu ileri sürüyor. ABD’nin Ortadoğu politikasını İran ve Türkiye merkezli düşünmesi gerektiğini düşünen Kinzer, geçmişteki hatalı politikaları, süregiden tutumları ve kendini tekrar eden söylemleri başkalaştıracak, ezber bozacak, sil baştan başlatacak bir işbirliği politikası hakkındaki tasarımlarını aktarıyor. Türkiye tarihinin “dışarıdan”, Amerika’dan nasıl göründüğüne dair bir yorum olmasının ötesinde Kinzer’in kitabı, Türkiye’nin bölgesinde bir aktör olarak nasıl anlaşıldığını da gösteriyor. Ezber Bozmak, Ortadoğu barışı ve geleceği hakkında İran ve Türkiye’yi önemseyerek yapılmış bir siyaset revizyonu önerisi. Obama sonrası Amerika imgesinin bir örneği... Dikkat çekici ve tartışmacı bir “global siyaset” kitabı. Zaten hemfikir olup olmamak bakımından değil, Türkiye’nin nasıl göründüğünü, nasıl yorumlandığını öğrenmek bakımından önemli, bu kitap.

Hint Destanları'nın ünü sadece Hint Alt Kıtası'nda değil, aynı zamanda tüm Uzakdoğu'da, Asya'da ve hatta Avrupa'da bilinir. Rãmãyana danslı tiyatrosu Hindistan'ın her yerinde oynanır; Krishna, Rãma ve Hanumãn gibi tanrılaştırılmış kahramanlar Hint dans sanatında her fırsatta konu edinilir. Kãlidãsa ve Bhãsa gibi büyük dram yazarları, konularını hep bu destanlardan almışlardır. Mahãbhãrata ve Rãmãyana'nın dizi filmleri Hint televizyonlarında haftalarca, aylarca oynatılmaktadır. İnsanların belleklerine yerleşmiş destan sahneleri ülkenin pek çok yerinde kayalara da kazınmıştır. Özellikle Rãmãyana ve Mahãbhãrata büyüleyici güzelliktedir. Ne yazık ki bu destanların tamamının Türkçe çevirilerine sahip değiliz. Bu kitap, destanların konularını özet biçiminde vererek, onları sır olmaktan çıkarıyor ve okuyucunun bir fikir edinmesini sağlıyor.

Küçükhanımefendi üzerine, 2009|da altmış yaşımdayken, yeniden yazarken; romandaki dingin, huzur dolu İstanbul|a şaşıyorum. Tenha banliyö trenleri Yeşilköy|e doğru; ancak dolunca kalkan arabalı vapurlar; bağlık bahçelik Yakacık; dünya yolculuğuna çıkılmış gibi gibi gidilen Bakırköy; henüz |ü|sünü kaybetmemiş Kadıköyü. Peki ama biz şehir kültürü konusunda |ileledik| mi diye okudum, durakaldım. Beyoğlu|na çıkanların loca ayırttıkları, |suvare|ye gittikleri Şehir Tiyatrosu…Ne var?!, hepsi yerli yerinde! Diyeceksiniz. Evet ama, köhnebahar gibi, bir güz bozgununda.| Sadece edebiyatımızın değil, tüm kültür hayatımızın vazgeçilmez ismi Selim İleri bizi İstanbul|un sokaklarına, gizli köşelerine, insanlarına, resimlerine, duygularına götürüyor. Bilge bir rehber olarak…

Osmanlı İmparatorluğu idaresi altında sadece dini kimliklerin esas alındığı Millet Sistemi dahilinde Ortodoksluk inancını benimsemiş farklı etnik gruplardan insanlar Fener Rum Ortodoks Patrikhanesi çatısı altında bir araya gelmişlerdir. Bu gerçekten hareketle, bugün Ortodoks Rum, Arnavut, Arap, Sırp ve Bulgar gibi farklı kimliklerin varlığı herkes tarafından bilinirken, Ortodoks nüfus arasında Karamanlı olarak adlandırılan ve 1924 yılında Türkiye ile Yunanistan arasında gerçekleştirilen nüfus mübadelesi sürecinde Ortodoks Rumlarla birlikte Yunanistan'a gönderilen başka bir Ortodoks topluluk daha bulunmaktadır. İşte Karamanlı Ortodoks Türkler başlıklı bu eser, Ortodoks Rumlardan farklı bir isimlendirmeyle. Karamanlı olarak adlandırılan bu Ortodoks topluluğun neden bu isimle anıldıklarını, Türklük ile bağlantılarının olup olmadığını, Osmanlı İmparatorluğu idaresinden çok daha öncelere giderek Türklerin Hıristiyanlıkla ilk temaslarını, Bizans Devleti ve Kilisesi ile Balkanlar'daki Türk boyları, Anadolu Selçuklu ve Türkmenleri arasındaki ilişkiler çerçevesinde Ortodoksluğu benimseyen Türklerin durumlarını ele almakta, daha sonra ise Osmanlı döneminde Karamanlı olarak adlandırılan Türkçe konuşan. Türkçe ibadet ederek Türkçe isimler taşıyan Karamanlıların konuştukları dil, sahip oldukları adet, gelenek ve görenekleri incelenmekte, Milli Mücadele ve sonrasında Papa Eftim liderliğinde Türk Ortodoks Patrikhanesi çatısı altındaki faaliyetleri, Türk-Yunan Nüfus Mübadelesi sonrasında Yunanistan'a gidiş ve yerleşme süreçleri ve bugünkü durumları yerli ve yabancı literatür ve gerçekleştirilen saha çalışmalarından elde edilen bilgiler çerçevesinde okuyucuya sunulmaktadır. (Tanıtım Bülteninden)

Ben kesilenin şahidi Ve haritanın şehidi Ben basit sözcüklerden doğan Çakıl taşlarının kanatlandığını gördüm Nidaların silah olduğunu gördüm Üstüme kalbimin kapısını kapatana kadar Barikatlar kalkınca benden Ve yolların yasağı Kalbim özgürlükle doldu Kaburgam taş Karanfili uzatırım Karanfili uzatırım.

Selin Çağlayan, bu kitabında, İslam'ın siyasi bir ideolojiye -İslamcılığa- dönüşmesini, İslam ve İslamcılık arasındaki farkı, İslamcılığın önderlerinin hayatları yaşadıkları tarihsel ve siyasal koşulların düşüncelerine etkilerine ilişkin yaklaşımları titizlikle aktarıyor. Gerçek niteliğini samimiyetle öğrenmeyi amaçladığı kişisel bir sorgulama niteliğini taşıyan kitapta, çeşitli yerli ve yabancı kaynaklardan yararlanarak, İslamcılığın öyküsünü anlatıyor. Çağlayan, bu süreçte küresel güçlerin oynadığı rol konusundaki iddialara da yer vererek İslamcılığın Batılı kökenleri gibi Türkiye'de üzerinde çok durulmayan bir konuyu tartışmaya açıyor. "Küreselleşme nedir? Batılı köklere sahip İslamcılık, küresel güçler arasındaki mücadelede her iki tarafça da gerektikçe kullanılan -diğer ideolojiler gibi- bir piyon mudur? Öyleyse bu güçler kimdir ve aralarındaki kavganın niteliği nedir?" gibi sorulara cevap ararken, bir yandan da önermelerde bulunup onlara kanıt arama yoluna gidiyor. İslamcılığın geleceğine ilişkin senaryolara da yer veren yazar, kitabın İslamcılık konusundaki klişeleri mutlak doğrular olarak kabul eden "laik" kesimin büyük çoğunluğunun yanı sıra kendilerini şu ya da bu nedenle "İslamcı" olarak niteleyen pek çok kişi için de aydınlatıcı olması umudunu taşıyor.

Üstat Eckhart Tolle kısa sürede bir bestseller haline gelen bilgelik dolu bu eserinde bilincimizde ve yaşamımızda mucizevi bir değişiklik yaratabilecek evrensel bir öğreti sunuyor.Tolle,tüm ıstırap,endişe ve korkularımızın dolayısıyla mutsuzluğumuzun gerçek kaynağını çarpıcı bir biçimde gösterip,onu şimdi ve burada nasıl aşabileceğimizi,huzur ve mutluluğa hemen şimdi nasıl kavuşabileceğimizi,bilincimizi hemen şimdi dönüşüme uğratıp nasıl aydınlanabileceğimizi anlatıyor.Eleştirmenler böyle bir kitabın çok nadir olarak geldiği konusunda görüş birliğine varırken,okurlar yaşamlarında olağanüstü değişimlerin meydana geldiğini bildiriyorlar.Şimdi'nin Gücü yaşamımızın her anının bir mucize olduğunu fark etmemizi sağlıyor ve büyük bir yetkinlikle Şimdinin Gücüne nasıl erişebileceğimizi açıklıyor.

Bugün cesedimizin otopsisini yapacaklar. Bugün tarihte uzun bir gün olarak kalacak. Kimse yıkamayacak. Ölü ruhumuz kendi ruhuyla yıkandığında. Bu anlatılan kan sel olup suyla akacak. Servetimizi o sulardan topluyoruz, hizmetçi olacak herkes surun üstünden akan suda. Bütün damlalar geri dönecek. Sayısını saydım su damlalarının. Beş yüz damla, saçlarımı yıkadı...

Dostoyevski, 1862 Haziran'ında Petersburg'tan ayrılarak ilk Batı Avrupa seyahatine çıktı. Görünürde Batılı hekimlerin 'sara'sı hakkındaki görüşlerini öğrenmek için çıkmıştı seyahate. Ama başka bir amacı daha vardı: Rusya'yı yoldan çıkardığına inandığı Batılı 'fikirlerin' kaynağını yerinde görmek. Seyahati boyunca pek çok önemli şehri gezdi Dostoyevski: Berlin, Paris, Londra, Floransa, Milano ve Viyana. Bu seyahatten dönüşte kaleme aldığı Yaz İzlenimleri Üzerine Kış Notları da, ilk olarak 1863 Şubat'ında, kendi çıkardığı Vremya (Zaman) dergisinde yayımlandı. Dostoyevski'nin bu öfkeli ve alaycı Batı eleştirisini, Nobel ödüllü büyük romancı Saul Bellow'un önsözüyle sunuyoruz. "Dostoyevski'nin ilk Avrupa yolculuğunun hikâyesi olan bu kitap, büyük yazarın romanlarının da vazgeçilmez konusu olan, Batı'yla aşk ve nefret ilişkisini bütün çıplaklığı ve saflığıyla ortaya koyuyor." ORHAN PAMUK

Çağdaş Amerikan hikayelerinden, Yitik Kuşak yazarlarından örnekler. Geçiş Dönemi, Güneyliler, kent ve yakın taşra azınlık edebiyatı. Beat kuşağı ve Yenilikçi Edebiyat. Stein, Parker, Fitzgerald, Hemingway, Wolfe, Steinbeck, Farrell, Saroyan, Porter, Faulkner, Hughes, Welty, McCullers, Capote, O’Connor, Miller, Thurber, Nabokov, Malamud, Bellow,Powers, Salinger, Jackson, Purdy, Algren, Updike, Theroux, Cheever, Vonnegut Jr., Baldwin, Barth, Baraka, Brautigan, Selby, Bartheleme, Donleavy.

"Ölümünden birkaç ay önce, Arjantinli zengin bir toprak sahibi Borges'i estancia'sına davet etti ve bir sürpriz sözü verdi. Yaşlı adamı bahçedeki bir banka oturttu ve yalnız bıraktı; birden Borges yanıbaşında iri ve sıcak bir beden hissetti, ardından da omuzlarına dayanmış iri patiler. Estanciero'nun evcil kaplanı, onu düşleyen adama saygılarını sunuyordu. Hiç korkmadı Borges. Yalnızca çiğ et kokan sıcak nefesinden rahatsız oldu. 'Kaplanların etobur olduğunu unutmuşum.' " Arjantinli deneme ustası Manguel'den, Borges'e kitap okuduğu yıllarda onunla yaşadıklarını aktaran, ayna ve labirent ustasının dünyasından bilinmeyen kesitleri gün ışığına çıkaran bir metin. Arjantinli fotoğraf ustası Sara Facio'nun, yine o yıllarda Borges'in evinde çektiği özel fotoğraflarla. (Tanıtım Bülteninden)