Eserlere Göre Listeleme

29 ekimde "Ertesi gün" okulda şiirokuyacak olan bir çocuk ve Dedesinin öyküsü.

Karşınızda Ece! Heyecanlı, inatçı ve meraklı… Ece’nin öyle bir dedesi var ki bildiğiniz yetişkinlere hiç benzemez. Büyümüş, büyümüş ama oyun oynamaktan vazgeçmemiş. Ece’yi şaşırtmaya ve ona çılgın sürprizler yapmaya bayılır. Dedesinin Ece’ye yine bir sürprizi var. Bu sefer de “Seni çocukluğuma götüreceğim,” dedi. Ece çok heyecanlandı. Bu, zamanda yolculuk demekti! Peki ama nasıl? İşte bu sorunun cevabı kitapta gizli. İstanbul Oyuncak Müzesi’nin koridorlarında macera dolu bir yolculuğa hazır mısınız? Elinizdeki bu kitap, Boğaziçi Üniversitesi öğrencileri tarafından yazıya geçirilmiş ve tüm resimleri betimlenmiştir. Ayrıca, orijinal baskıdaki sayfa sayılarıyla Word dosyanızdaki sayfa numaraları aynı tutulmuştur. Böylece kitabın kör ebeveyn ve gören çocuğuyla aynı anda takibinin kolaylaştırılması amaçlanmıştır. Tüm süreci koordine eden Filiz Özerdem'e teşekkür ederiz.

Bamya Anıtı ile Lahana Anıtı’nı duymuş muydunuz? Peki ya canlı bir çim biçme makinesi görmüş müydünüz hiç? Sizin de tonton bir dedeniz varsa eğer yalnız bunları görüp öğrenmekle kalmaz, uçan daire bile yaparsınız belki bir gün… Bizim Cenk’in dedesi bir âlem. Gün geliyor kâh herkesin akıl danıştığı bir bilgeye, kâh içi içine sığmayan şakacı bir çocuğa dönüşüveriyor. Bakmayın siz onun köyde sakin bir yaşam sürüp mısır, buğday, domates ektiğine. Elinden gelse aya merdiven dayayıp yıldızlara tırmanacak kadar hayalperest biri o aslında. Öyle ki, gün geçmiyor Cenk yeni bir sürprizle karşılaşmasın dedesiyle birlikteyken. Bir bakmışsınız atık malzemelerden bir tarihi eser yapmış, bir bakmışsınız altın kavun ektikleri tarlada korkuluk olmuş... Cenk’in geç yaşta arkeolojiye merak saran babaannesi de dedesini aratmayacak kadar muzip biri. İnsan sıcacık evini, mis gibi tarlasını bırakıp binlerce yıl öncesinden kalma kap kacak peşine düşer mi hiç!? Sahi, Cenk büyüyünce ne olsa acaba? Gerçi rüyalarında sürekli bir meslekten ötekine konuyor ama aklı bir hayli karışık son zamanlarda. Acaba amcası gibi “Dünya kazan ben kepçe…” deyip farklı ülkelerde iş peşinde mi koştursa, yoksa deneyimli bir etnolog veya korkusuz bir kaptan mı olsa?.. İnsanının hayalleri ve başarma inancı olduktan sonra üstesinden gelemeyeceği iş yok kuşkusuz. Eh, bir de eğer Cenk’inki kadar muzip mucit bir dedesi varsa değmeyin keyfine!.. Yaratıcı kalemiyle edebiyatseverleri şaşırtmayı seven ödüllü yazar Koray Avcı Çakman, Dedemin Uçan Dairesi adlı öykü kitabında, sıra dışı yetişkinlerle meraklı çocukları farklı ortamlarda buluşturarak, meslek seçimi ve kırsal-kentsel yaşam üzerine düşünsel bir yolculuğa çıkarıyor okurlarını…

selam millet! New York Şehri, Yukarı Doğu Yaka’ya hoş geldiniz. Biz burada arkadaşlarımla kocaman, muhteşem evlerde oturur, seçkin özel okullarda okuruz. Her zaman için dünyadaki en hoş insanlar olduğumuz söylenemez ama dış görünüşümüz ve zevklerimizle bunu örtmesini biliriz. Kış mevsimi yaklaşıyor. Şehrin en sevdiği mevsim, tabii benim de. Oğlanlar Central Park’a çıkar, top oynar ya da erkeklerin yılın bu zamanı yaptığı şeyleri yapar, kazaklarına ve saçlarına kuru yapraklar düşer. Hele o pembe yanaklar... Ah, anlatılmaz, yaşanır! Artık şu kredi kartlarını kullanmanın ve kendimize yeni havalı botlar, seksi daracık pantolonlar, mini mini yün etekler ve enfes kaşmir kazaklar almak için Bendel's ve Barney’s’i yıkmanın zamanı geldi. Şehir yılın bu zamanı biraz daha gösterişli görünüyor ne de olsa, eh, bu gösterişlilik içinde biz de parlamak istiyoruz!