Basit Katalog

Kadınlar!!! Biraz kas yapabilmek için, yakışıklı bir çocuk olabilmek için, özgün bir görünüme sahip olabilmek için, hayvan gibi kokmamak için, ayaklarınızla arkadaşlarınızı rahatsız etmemek için, dik yürüyebilmek için, sağlıklı, temiz, eli yüzü düzgün bir olabilmek için kıçınızı yırtıyorsunuz... gel gör ki, karılar karşılarına çıkan ilk hıyar herife hayran oluyor. Berbat bir şey bu. Yasadışı bir şey. Vian'ın büyüsüne, Vernon Sullivan adıyla eklenen bir roman.

'Allah' sız Müslümanlık' deyimi ile ne anlatılıyor? Bu soruyu bir cümlede ifade etmek gerekirse, ' Güçlü ve etkin bir iletişim çabası sergileyerek Allah ile beraberlik kuramayan İslami yaşayış biçimi' derim. Müslümanlık, kişi için huzur ve mutluluk sağlayan bir tercih değil de, ' Ürkütücü bir Tanrı' nın koyduğu külfetler bütünü' şeklinde yaşanırsa bu, gerçek bir dinin hedefleyebileceği durum olamaz. Öyle inanıyorum ki, çağımızda Müslüman kimliğini önemseyen her insan, yaşadığı çelişkileri özgürce sorgulayıp tartışabilse benimkilere benzer sonuçlara ulaşacaktır.

Madde 60-Düğün salonunda halay ekibi, önce pistte çember oluşturarak coşar. Ardından masaların arasından geçerken halaya yeni kişiler alınır. En sonunda düğün salonunun duvarları boyunca halay çekilir. Ve nihayet halaydan kopmalar başlar... Halay ekibi dağılsa da, 2-3 kişi şuurunu kaybetmiş şekilde halay çekmeye devam eder... Çok sonra anlaşılır ekibin dağıldığı... Madde 75-Sokak ortasında aşka gelip sevişen, kedi, köpek, at gibi hayvanlar öncelikle "hoşt, kışt, pişt, aloooo" denilerek uyarılır... Sevişme halinin devam etmesi durumunda hayvanlar sopa ve benzeri bir cisim kullanılarak ayırılır... Madde 39- "Misafirlere hoş geldin dedin mi?.." çocuğa yaşatılacak en büyük kabuslardan biridir... Gelen misafire, ebeveyne göstere göstere "hoş geldin" deyip, kabustan kurtulmak gerekir... Madde 8-Pazartesi sabahı ve cuma okul çıkışı, bayrak töreni öncesinde, okul müdürü "evladım konuşmayı kes, arkadaki oğlum önüne dön, öndeki arkana dön, sırayı bozma, bak hala konuşuyor, kime diyorum vs..." bağrışlarıyla müdür olduğunu hisseder, hissettirir... Madde 72-Belediyenin yaptığı kazı çalışmalarında kullanılan iş makineleri, etrafında kalabalığın toplanmasını sağlar... İş makinelerinin temposuna hayran olan fertler, saatlerce kazı çalışmalarını seyredebilirler... Bazılarının çalışmaya katılıp "topla gel, indir, kaldır, hopppp dur..." demesine az kalmıştır...

Bu kitap... Yanlızca harika bir siyasal kitap değil, aynı zamanda yazınsal da... Burada büyük Tarihsel Projeler geleneğini ele alıyor. Komünist Manifesto ya da Piyotr Kropotkin´in Ekmeğin Fethi ya da Frantz Fanon´un Yeryüzünün Lanetlileri yanlızca zincire vurulmuş Prometus´u kurtarmakla kalmayıp, aynı zamanda onu zevkli bir biçimde kurtarmayı da öğretiyor.

Bu iki hikâyede de Alice’in harika düşler dünyası, bütün deliliği, saçmalığı, şaşırtıcılığı, sorumsuzluğu, soğukluğu ve zalimliği ile yetişkinlerin dünyasının ironik bir yansımasından öte bir şey değildir. Carroll, yetişkinlerin dünyasının berrak, lekelenmemiş bir çocuk için ne kadar saçma göründüğünü gösterir.

Bir özlemdir Ayvalık… Ayvalık'ın tarihinde hüzün ve neşe iç içedir. Göçlerle, bırakıp gitmelerle birlikte, yeni tanışmaları, yeni buluşmaları barındırır. Ancak Ayvalık bütün özel tarihine karşın, Türkiye'nin küçük mercekteki bir örneği gibidir. 1920'lerden bugüne değişen kültür, değişen yaşam biçimleri, insan ilişkileri... O yüzden Türkiye'nin hangi yöresinden, hangi kıyısından olursa olsun herkes kendisinden bir şeyler bulacak bu kitapta... Ahmet Yorulmaz, Ayvalık'tan, Cunda'dan bize selam getiriyor... Özetle Ayvalık'ı Ayvalık yapanlardan...

"Kendin gibi yaşamayı başarabileceğin bir şato yarattın içinde, ancak sızmaları engellemeyi başaramadın yine de. Adını koyamadığını mutluluğa giden yollarda kayboldun. Yalancı rüzgarlar konuk oldu dallarına daha çok. Sahte gülüşlere yer yoktu hayatında, şaha kalkmış sevinçlerinin hemen yanında, yakıcı bir hüzün de bulunurdu duru bakışlarında. Berbat bir acemi olarak atıldın kavgalarına. Nedeni buydu belki de, yolunun düştüğü her cephede aldığın yenilgilerin. Kaçıklardı aslında küçük kız, kanayan kentlere yaptığın yolculukların. Ne yaparsan yap, ama büyümeye kalkma sakın küçük kız. Büyürsen, şaşkın, hesapsız, acemi, özgürlüğe bile bağlanmaktan korkan bir gezginin daha kaybedecek dünya..." "Büyüme Sakın Küçük Kız"ın sayfalarını çevirdikçe, bu ülkenin kentlerine yolculuklara çıkacaksınız. Bir yazı dağ başlarında vurulup düşen bir delikanlıya götürecek sizi. İçiniz acıyacak. Bir yazıda içinizdeki katille yüzleşirken birkaç sayfa sonra ölüme meydan oku yan bir aşka tanıklık edeceksiniz. Bir öyküde su katılmamış bir yalnızlığı yaşa yacak, bir başkasında kendi içinize doğru yürüyüşe geçeceksiniz. Acılarıyla, özlemleriyle, aşklarıyla, yalnızlıklarıyla, hüzünleriyle, savrulmalarıyla, çocukluklarıyla, korkularıyla, iç çatışmalarıyla bizim insanımızı bulacaksınız akıp giden satırlarda.

Kirkli yillarda baslayip altmisli yillarda son bulan bir kusak hikayesi. Bir ailenin üç kusak boyunca yasadiklarina yönelmis titiz bir kalem. Anadolu'nun ve Anadolu insaninin modernlesme sancilarinin trajik anlatisi... Timur adinda bir demircinin baba ve birey olarak yasadigi derin çatisma, toplumun çatismalarina, yeni ile eski arasindaki bocalamaya da karsilik geliyor. Babanin üzerine titredigi kizi Gül'ün kendini yeniden var etme mücadelesi, sonu gelmeyen çetin bir savasa dönüsüyor. Sinemayi neredeyse yarim asir geç kesfeden Anadolu insaninin, perdenin büyülü dünyasindan yansiyan hayali cennetle tanismasi, Gül'de derin bir özlemin isyanci tohumlarini yesertiyor. Modernlesmenin vaat ettigi cennetin tek adresi vardir Gül için: Almanya. Demircinin Kizi Gül, çocuklugundan yetiskinligine dek tasranin tüm acimasizligini, tutuculugunu, vahsetini, nesesini ve komedisini hayatinin her aninda yasar. Üvey anne, istemedigi bir evlilik, zorunlu katlanma, "el ne der" kaygisi gibi Anadolu'nun hala tam olarak kurtulamadigi karabasanlari onu, içinde baskaldiran, disinda ezik bir kadina dönüstürür

Çocuklar sevimli ama sıradışı bir kediyle tanışıyor! Taşındıkları için okul değiştirmek zorunda kalan Nisan, hiç arkadaşı olmadığından yakınır. Bir gün okul dönüşü, sokakta simsiyah bir kedi yavrusu bulur. Sevimli yavru sanki Nisan’ın her söylediğini anlıyor gibidir. Kirli bir kediyle ailesini ikna etmenin zor olduğunu düşünen Nisan, gizlice eve soktuğu minik yavruyu yıkarken, onun sıradışı özelliklere sahip olduğunu fark eder. Bu arada, anne ve babasının da Nisan’a bir sürprizi vardır...

Bu kitapçık, esasen millet yolunda, meşrutiyet vadisinde yaşanmış hazin ve kavgalarla dolu bir ömrün macerasının tarihçesidir. Ne facialara, ne üzücü, vicdan-yaran olaylara uğradık; aziz davamız uğrunda ne muzdarib, bedbaht dakikalar, bilhassa-dosttan düşmandan- neler gördük geçirdik... Bütün bu meseleler mahiyetiyle, hakikatiyle samimi bir şekilde gözler önüne serildi. Asıl emelimiz, diğer fırsatlarda olduğu gibi bu vesile ile de elden geldiği kadar vatandaşlarımıza, Osmanlılara hürriyetçi düşünceleri, meşrutiyetin esaslarını, tecrübelerimize dayanarak anlatmaktır.... (Arka Kapak)

Kendisiyle bunca bırakılanın, içinin tüm çirkinliklerinden oluşmuş şekilsiz bir tanrısı olur. O tanrının kendisi gibi konuşmaları, dostları, düşmanları, yazıları, korkuları, öfkeleri, sevdikleri, sevmedikleri, sayıları, tarihleri olur. Tarihleri… Saatleri olur. Saatleri. Kitapları olur. Boşboğazlıkları, utanmaları, içi sıkılmış da dünyayı yaratmış gibi oyunları, bana iki şey lazım diye düşünmüş gibi kadınları ve erkekleri olur… Aşkı da olur… Tıpkı sen. Aynı sen

Yaratılmış hüzünlerimiz… Seslendiğimizde koşup gelen, ancak bitsin/gitsin dediğimizde sırnaşık bir sarmaşık gibi her yanımızı sarmıştır da farkında değilizdir. Hüzünlerimiz ki, küreğin sert kenarıyla vurulup yılan gibi ortadan ikiye bölündüğünde iki parça can, titrer durur. Titreyişin içinde, bile isteye erir insan; tıpkı bedenini toprağa yaslayan cılız, büyüyemeyen, boynu bükük bir ağaç gibi. Tuhaf bir ağaç bu, akranlarına hiç benzemez, ötekidir biraz da. Esip geçen sert rüzgârlara eyvallah demez, direnir, usulca merhaba der her yeni doğan güne. Ancak ne kadar dirense de gövdesiyle birlikte sağa, toprağa itiliyor, her uğultuda savruluyor saçları ve anlıyoruz ki beli öylece bükük kalmış, belki biraz da bizler gibi… Öte yanda sarmaşık hüzünlerimiz… Ne yapmalı, nasıl kurtulmalı? Formülü, Ülkü Ayvaz'ın Yatalak Kraliçe isimli kitabındaki “Has Bahçeler Nerede?” isimli öyküsünde sakallı karakterinden öğrenebiliyoruz. İşlerin Yolunda Gitmesine Engel Olan Kim? isimli ilk öykü kitabıyla Ülkü Ayvaz, 1983 yılında Akademi Kitabevi Öykü Başarı Ödülü'nü kazanıyor. Ardından Gri Oğullar (1985), Olaylar ve Kahramanlar (1991) isimli öykü kitapları geliyor. Ayvaz'ı daha çok yetişkinler ve çocuklara yazdığı çok sayıda tiyatro oyunlarından tanıyoruz. Sade anlatımı ve günlük yaşamın ayrıntılarını işlediği öyküleriyle de usta öykücülerimiz arasındadır. Yatalak Kraliçe dördüncü öykü kitabı, geçtiğimiz günlerde Gürer Yayınları tarafından yayımlandı. Hayatın ta kendisidir “Bir Adam Güzel Şeyler”. Ufuk çizgisine teğet geçmeden, bucaksız yeşilliğin ortasında bir adam yaşamayı düşünüyor. “Dünya dönüyor.” Parlak beyaz bir odanın köşesinde adam ölümü düşünüyor. Oturup ağlıyor, öleceğinden değil. Gün batıyor, dünya batmıyor. Dalmış gitmiş, düşünüyor yaşlı bir kadın. Adam yürüyor, “Gök mavisi biliyor gülmeyi. Biliyor sevmeyi, ölesiye sevmeyi…” Adam nasıl bilmesindi… “Her-kes ya-ta-cak.” Heceler takla atıyor,

"A wealthy actress wants her son, Dino, to have a cultural tour of London by taxi. There is a taxi tour, but it's not quite as expected.

Asuman babasının ölümünden sonra annesiyle beraber Kuzguncuk'ta dedesindne kalan evde yaşamaktadır.Yaz tatilinde ,anneannesinin Gömeç 'teki evine gitmek üzere bir deniz yolculuğuna çıkarlar.Asuman ile annesine , uzun ve güzen bir serüvenin kapısını açan işte bu yolculuk olacaktır... Küçük bir kızın gözünden arkadaşlığı , sevgiyi ve hayatı anlatan bu eser Gölün Yaşar 'ın ilk romanıdır...

Bu kitap Meşrutiyet ve Cumhuriyet dönemlerinin önemli olmakla birlikte unutulmuş gazetecilerinden Ahmet Cemaleddin Saraçoğlu (1893- 1972) nun Tarih Konuşuyor ve Yirminci Asır dergilerinde yayınladığı eski İstanbul hayatıyla ilgili gözlem ve hatıralarını anlattığı yazılardan oluşmaktadır.

Bu kitap, Fransız filozof Armand CUVILLIER tarafından seçilmiş metinlerden oluşmuştur ve içinde felsefenin temel konuları hakkında 258 felsefe yazarının 486 adet metni bulunmaktadır. Yayınevimiz bu metinleri 4 cilt halinde yayınlayacaktır. Felsefe ile tanışmanın yolu, filozofların metinleri ile doğrudan ilişki kurmaktan geçer. Çok farklı konulardan çok sayıda metni okuma şansı, okuyucuyu felsefik etkinlik, felsefik alan, felsefik yaratıcılık ve yazım tekniği hakkında bilgilendirecektir. 'Felsefe yazarlarından seçilmiş metinler'in iyi bir başlangıç olacağını düşünüyoruz.

Toplumcu edebiyatımızın köklerinden ve en güçlü çınarlarından Adnan Özyalçıner, kendisini "küçük öykücü" olarak tanımlar. Haytın temel çelişmelerini, "küçük insan"ın dünyasındaki yansımalarıyla bulup anlatan bu öyküler, son derece yoğunlaştırılmış bir gerçekliği içerir ve bu bakımdan "atom çekideği" gibidir. Anlatılan olaylar, insanların, çevrelerindeki insanlarla, nesnelerle, bir bütün olarak dünyayla olan ilişkilerinin anlaşılması için bir çerçeve sunarlar. Her öyük, bir çatışma üzerine kurulur ve bu çelişkili yapı, haytı hareket içinde yansıtır. Ama Özyalçıner, "sokakta ayna gezdiren" bir yazar değildir. Görünüşün ardından olup bitenleri, gerçekliğin içsel zenginliğini, görüntü yitip gittikten sonra da sürüp giden izleri görür ve gösterir. Kimi zaman ince bir ironi, kimi zaman düğümlenen bir acı, ama her zaman iyimserlik ve geleceğe güven duygusu taşıyan bu öyküler, tanımak, değişmek ve değiştirmek isteyenlere sesleniyor.

Kapı ardına kadar açıldı. Bu sahneyi daha önce de çok görmüştüm. Manzaranın vahşeti yüreğimi kor gibi yaktı her zamanki dehşetiyle... Sevgilim o ince uzun tahta masanın üzerinde çırılçıplak ve bağlı olarak yatıyordu. Ama manzaranın en korkunç yanı hemen masanın başında ayakta duran o iblis herifin elindeki sivri hançerdi. Bu sefer geç kalmıştım. O hain adam yarışı kazanmış ve benden evvel odaya girmeyi başarmıştı. Çaresizlikten gözlerim karardı. Kalbimin duracağını hissettim. Artık onu durdurmam imkânsızdı... Polisiye edebiyatımızın güçlü kalemi Osman Aysu'dan heyecanın doruklarında yeni bir gerilim ve aşk romanı...

Bir gün çok zengin bir adam oğlunu yanına alarak, insanların ne kadar fakir olabileceğini göstermek için onu bir köye götürdü. Çok fakir bir ailenin evinde bir gün-bir gece geçirdiler. Şehre dönerken baba oğluna sordu: "Yolculuğumuzu nasıl buldun?" "Çok güzeldi babacığım" diye cevap verdi oğlu. "İnsanların ne kadar fakir olabileceğini gördün değil mi?" "Evet." "Peki ne öğrendin?" "Şunu gördüm" dedi oğlu: "Bizim evde bir köpeğimiz, onların dört köpeği var. Bizim evde bahçenin yarısına gelen bir havuzumuz var, onlann kilometrelerce uzunluğunda dereleri var. Bizim bahçede ithal lambalarımız, onlann yıldızlan var. Bizim taraçamız ön bahçeye kadar, onlarınki ise ufka kadar uzanıyor." Ufaklık konuşurken, babası şaşkınlıktan tek kelime bile edemedi. Ve çocuk ekledi: "Ne kadar fakir olduğumuzu gösterdiğin için, teşekkür ederim babacığım!"

Yayılmacı liberal kapitalizmin kurbanları Dünya'nın bütün bölgelerinde çoğunluğu oluştururlar. Sosyalizm bu tarihî yeni fırsatı kullanma kapasitesine sahip olmalıdır. Ancak bu kapasiteye sadece, toplumsal yapıların şeklini bütünüyle, derinlikli ve sürdürülebilir bir şekilde ıslah eden teknolojik devrimler tarafından ortaya koyulan dönüşümleri dikkate aldığı takdirde erişecektir. Komünizm, terimin işaret ettiği eski anlamı içinde, artık daha fazla "sanayii işçisi sınıfı"nın bayrağını taşıyan tek düşünce olamaz. Onların statü başkalığının değil, büyük işçi çoğunluğunun geleceğinin bayrağını taşıyabilir. İşçi birliğinin, sistemin mutlak istikrarından yararlananların ve bunun dışında kalanların durumunun yeniden inşa edilmesi, başarılı bir komünist uyanış düşüncesi için önemli bir mücadeleyi teşkil eder. Çevre ülkelerde, bu yeniden yapılanma ayrıca, tüm çiftçiler için toprağa eşit erişim hakkını sağlama yetisine sahip büyük hareketlerin organize edilmesini gerektirir.

Uygarlık, Toplum ve Din konusundaki denemeler, Freud'un toplumu ve kurumlarını ruhçözümsel bakışla yorumlama konusuna uzun süredir ilgi duyduğunu gösteriyor. Bu kitapta bulunan Grup Ruhbilimi ve Ego Çözümlemesi adlı denemede Freud, bireyin zihinsel yaşamı üzerine daha önce yaptığı incelemelerin ötesine de geçmekte ve bireysel ruhbilimi grup ruhbiliminden ayıran özellikleri incelemektedir. Bir Yanılsamanın Geleceği adlı denemede, Freud Kiliseyi bir grup olarak ele almaktadır. Dinsel ve takıntılı nevroz arasında bir benzerlik bulan Freud, dinsel fikirlerin temelinin yanılsamada olduğunu ve insanlığın kurtuluşunun uygarlık, din ve bilim arasındaki ilişkinin köklü bir şekilde yeniden değerlendirilmesinde yattığını inandırıcı bir şekilde savunmaktadır. Ölümünden birkaç yıl önce yazılmış olan Uygarlık ve Hoşnutsuzlukları Freud'un daha önceki temalarını geliştirmektedir; bu deneme, Freud'un insanlığın içinde bulunduğu durumla ilgili kesin görüşü olarak değerlendirilebilir.

Çizmeli Osman Güzel ayakkabıları olmayan, bir lastik çizme alınınca da uçarcasına sevinen Osman’ın gecekonduda geçen yaşamı var romanımızda. Üstelik lastik çizmenin başından geçmiş gibi, o çizmenin ağzından anlatıyor yazarımız Muzaffer İzgü. İlgiyle okuyacaksınız.

Avrupalı 'nın bize uyguladığı "oryantalist" propaganda kitaps/kitaps kendisinden olmayanın ya da kendisine benzemeyenin "çağdaş olmadığı" yanılgısına dayanıyor. Günümüzde moda bir kavram ve akım olan "küreselleşmenin" ardına gizlenen egemen yabancı diller özellikle İngilizce, anaokuluna kadar girdi. Yabancı dil öğretilmesi yerine yabancı dille eğitimin desteklenmesi dil emperyalizminin su gibi sessiz ve sinsi biçimde her yere sızması sonucunu doğurdu. "Ülkesini yüksek bağımsızlığını korumasını bilen Türk milleti dilini de yabancı diller boyunduruğundan kurtarmalıdır" diyen Atatürk 'ü bugün kaç kişi duyuyor acaba?.. Dün şairimiz de haykırıyordu: "Türkçe 'nin çekilmediği yerler vatandır!" Bugün ise Türkiye, "psikolojik (ruhbilimsel) bir savaşla" karşı karşıya... Bu kitapta Türkiye ve Türkçe üzerinde oynanan oyunların büründüğü şekilleri oyunun boyutlarını yere düşen "ses bayrağımız" Türkçe 'nin yeniden lâyık olduğu zirvede dalgalanması için alınması gereken önlemleri okuyacaksınız.

Konusu: 2007 yılında İngiltere'de en iyi yüz kitap arasına giren "Ölü Ruhlar", insanın yalnızlık duygusunun altında yatanları oldukça sert bir şekilde bize gösteriyor. İran'da bembeyaz karlar altında bir şehir... Sert bir iklimin, çetin doğasında, buz tutmuş öfkelerine hapsolmuş, yalnızlıklarında kaybolmuş, kendi kendini tüketen bir aile... Ve bu aileyi oluşturan bireylerin, okuyanların yüreğini titreten buruk hikâyeleri. Ödüllü İranlı yazar Abbas Maroufi, okurlarına büyülü bir senfoninin eşliğinde her karesini gözlerinizde canlandırabileceğiniz görsel bir anlatımla tam bir edebiyat şöleni yaşatıyor. Evet, itiraf etmeliyiz ki "Ölü Ruhlar" bir şaheserdir.

Aşka en çok çaresizlerin mi ihtiyacı vardır? İki çaresiz, yalnız, eksik ve kırgın yürek aynı topraktan olmalarına rağmen yazgılarına yenik düşüp, farklı cephelerde yer alır. Baz devletin derinliklerinde, yalancı bir geçmişle beslenmiş bir komutan, Kevok, üniversiteyi bırakıp sevdiğinin ardı sıra dağları mekan tutan idealist bir genç kız. Ve bununla birlikte akıp giden, bir halkın makus talihi ve gelecek işaretleri. Yazgıları, onları en umulmadık zamanda buluşturup ölüme yolcu eder.

Yaşar Kemal'in öyküleri insanın çaresizliğini ve yoksulluğunu anlatır. İnsanın hayat karşısında yenik düştüğünü bozkırın çatalı içinde öylesine etkileyici biçimde yansıtır ki Yaşar Kemal, Pis Hikaye'de Fadık'ın üyküsü unutulmaz bir tragedyaya dönüşür. Pis Hikaye Yaşar Kemal'in yazdığı ilk öykü. Altmış altı yıl önce, 1944'te yazılmış ama uzun ömrüyle bir Yaşar Kemal klasiğine dönüşmüş. Bugün de heyecanla okunuyor. Pis Hikaye'de anlatılan eski görünse de, insanın varoluş trajiğine verilmiş bir karşılık olarak, anlam yepyenidir. Yaşar Kemal'i Yaşar Kemal yapan dil ve anlatımın başlangıcındaki güçlü doğumu gösterir.

Açıköğretim ders kitabı

Açıköğretim fakültesi ders kitabı.

Açıköğretim ders kitabı

Açıköğretim ders kitabı

Türkiye medyası, 2001 krizi ile birlikte önemli bir kabuk değişimi yaşadı, yaşıyor. Medya sektörüne egemen olan gruplar saflaştılar, daha doğrusu cepheleştiler. Birbirlerini, “medyayı silah, gazetecileri de tetikçi” olarak kullanmakla kıyasıya eleştirdiler. Medya dünyası ve daha birçok gözlemci bunu medya sektöründe bir cepheleşme gibi anladı, yorumladı. Oysa, yaşanan daha boyutlu, daha kapsamlı ve daha derin bir çatışmaydı... Son yıllarda birçok sermaye grubunun, özellikle kolay birikim sağlayan finans sektörüne yatırım yapanların hemen kendilerine bir medya şirketi kurup bir gazete, bir TV edinmek istemeleri, “medya ile silahlanmak” refleksinden başka birşey değildi. Finansta 2001’de yaşanan yaprak dökümü, medya mevzilerinin düşmesi ile paralel yaşandı. Bu mevzileri kaybetmek istemeyenlerin direnirken medya silahına sarılmaları, cephanelerini birleştirip ittifaklarını medyadan başlatmaları da boşuna değil. Bu kitap, bu nedenle filler savaşında medya ile finansta olanları içiçe süreçler olarak algılıyor ve analiz ediyor. Hikâyemizin baş kahramanı Aydın Doğan. O, hem cephelerden birinin önemli bir aktörü, hem de sözcüsü, taşıyıcısı. Bu nedenle iktidar meydan muharebelerinin yapıldığı yer medya olunca cephe komutanlarından biri de o oluyor. Çatıştığı kesimler de kâh medya patronu, kâh başkaları... Bu kitapta Doğan’ın (ya da Doğan Grubu’nun), Halis Toprak ile, Dinç Bilgin ile, M. Emin Karamehmet ile, Cem Uzan ile ve nihayet İlhan Selçuk ile çatışmalarını, polemiklerini izleyecek, çatışmaların arka planlarını okuyacaksınız. Filler, tabii ki, birer okuyucu, tüketici olan ve daha önemlisi çalışan ya da iş bekleyen “çimenler”in üzerinde tepişiyorlar. Onlar kaynakları hortumladıkça, birbirinin pazarına göz diktikçe, birikim çarkları anarşik işleyişle tekledikçe, ceremesini, işsiz kalarak, ücreti düşürülerek, birbirine düşman edilip insanlıktan çıkarılarak, çimenler çekiyor. Filler tepiştikçe çimenler eziliyo

İnsan Aklını Koruma Enstitüsü" yaşanan gerçeklerin yeniden kurgulanışıyla, tekelci kapitalizmin birey olma hakkını çoktan elinden aldığı insana yöneliyor; onu zorlayarak kendi özüne itiyor ve direnci gösteriyor.Öfkesi ve umudu olmayanın direnci de olmuyor. Bilgesu Erenus, öfke ve umut tohumları serptiği oyununda, direnci kırılmış insana kendi gücünü gösteriyor. Bunu yaparken de zor olanı seçiyor; insanın aklını zorluyor.Seyircisine sataşan ve onu kışkırtan bir oyun "İnsan Aklını Koruma Enstitüsü". Görüp işitip de unutmayı sürdürdüğü sürece insanın, aklının ve emeğin egemeni olamayacağını vurguluyor. Şiddeti aklın motoru olarak sahneye getirip, seyircisini sarsarak değiştirebilmeye çalışıyor...-Nurettin Oğuz-

Söz ve eylem diyalektiği öznesinin yüzleşeceği olgu, etik'tir. Sözün sahiciliği azalmayı; eylemin sahiciliğiyse, azalarak çoğalmayı göze alıştır, ki etik, burada, bu sahicilik ile hayat buluyor. Meşruiyet kazanma yerine eleştirelliği, egemen olma yerine eşitlikçi duruşu yeğlemek, belli ki sistemle aramıza koyacağımız mesafeyle mümkün olacaktır. Bu süreç, söz ile eylemin sorgusunu bir vicdan olarak hissetme ve hatta hayatımıza çağırmakla sürüp giden bir durumdur ki, bu aynı zamanda hayatı devrimcileştirmenin pratikleriyle de donanımlıdır.Ahmet Telli bugüne kadar yayımladığı şiirleri ve şiir kitaplarıyla bilinegeldi. Otuz yılı aşan bir sürede çeşitli gazete ve dergilerde yazdığı yazılardan yapılan seçmelerden oluşan "Ben Hiçbir Şey Söylemedim", yazarın ilk düzyazı kitabıdır.

Dünyanın dışına atılmış bir adımdın sen Ömrümüzse karşılıksız sorulardı hepsi bu Şu Samanyolu hani avuçlarından dökülen Kum taneleri var ya onlardan hirindeyim Yeni bir yolculuğa çıkıyorum kar yağıyor Bir aşk tipiye tutuluyor daha ilk dönemeçte Çocuksun sen sesindeki tipiye tutulduğum Dönüşen ve suya dönüşen sorular soruyorsun Sesin bir çağlayan olup dolduruyor uçurumlarımı Kötü bir anlatıcıyım oysa ben ve ne zaman Birisi adres sorsa önce silaha davranıyorum Kekemeyim en az kasabalı aşklar kadar mahcup Ve üzgün kentler arıyorum ayrılıklar için Bir yanlışlığım bu dünyada en az senin kadar Ve sen kendi küllerini savuruyorsun dağa taşa Bir daha doğmamak için doğmak diyorsun Ölümlülerin işi bir de mutlu olanların Onların hep bir öyküsü olur ve yaşarlar Bırakıp gidemezler alıştıkları ne varsa Çocuksun sen her ayrılıkta imlası bozulan

Büyük aşklar yolculuklarla başlar Ve serüvenciler düşer bu yollara ancak Onlar ki dünyanın son umudu Soyları tükenen birer çılgındırlar Ne bir adresleri vardı onların yeryüzünde Ne de aşktan başka bir sığınakları Ama yaşarlar dünyanın dört bir yanında Ölümle alay ederler sanki Derler ki, Son büyük serüvenci yaralıdır hâlâ

Kent kocamış bir manda Gibi duygusuz İri gövdesiyle Uzanırken ışıklı bir çamur gölüne Apansız açılıyor yurdumun tarihinden Koyu bir cinayet sayfası İrin gibi akıyor zamanın penceresinden Sokaklara yapraklar ürperiyor Ve kıpkızıl kesiliyor yıldızlar utançtan Artık kendi dalına küskün Bir ağaç gibi hayat sanki hiç yel esmiyor Yaprak kıpırdamıyor Tutuyor soluğunu bu cinayet filminin sonunu Dehşetle bekleyen kent Hiç mi hiç tükenmiyor sokaklarda koşan Tekmeleyen ve ana avrat söverek Kelepçeleyip götüren ayak sesleri

Ahmet Şerif İzgören, kahramanı Hıdır'ın yaşadıkları üzerinden, "kişisel gelişim" başlığıyla yayımlanan kitaplarla dalga geçiyor. Bu kitapların insanları kendi benliklerinden uzaklaştırdığını, hayal kırıklığına uğrattığını mizahi bir dille anlatıyor. Bireysel başarıyı ve rekabeti temel alan bu zihniyeti, kişisel gelişim uzmanı denilen insanların kendi hayatlarındaki başarısızlıklarını da vurgulayarak eleştiriyor: "Size kitap yazan adamların çoğu sizin kadar mutlu değildir, ondan emin olun. Pozitif enerji deyip duranların belki yüzü hiç gülmüyordur."

Tolstoy'un başyapıtlarından olan bu eser, radyoya Ülkü Durukan tarafından uyarlanmış gerçek bir klasik.