Eserlere Göre Listeleme

Ölçüler uygarlığın doğuşundan bu yana toplumu, devleti ve ilerlemeyi tanımlamıştır. Toprağın, tarım ürünlerinin, sarayların, ticari malların, bireyleri vergilendirmenin, kayıt tutmanın ve bayramları kutlamanın sınırlarını belirlemek için, uzunluk, alan, hacim, açı, ağırlık, değer, dil ve zaman nicelenmeli ve sistemleştirilmelidir. Ölçüler modern dünyada yazarkasalar, uydular ve beyin tarayıcıları gibi araçlarla kendilerini göstermişlerdir. Bu hoşumuza gitsin ya da gitmesin, ölçüler yaşamımızın neredeyse her alanını düzenler – sınavlar, faiz oranları, ilaç reçeteleri, kamuoyu araştırmaları vb. yoluyla. Ölçüler Kitabı, tüm bu konuları çeşitli resim ve illüstrasyonlarla ortaya koyuyor. Bu kitap ölçü birimlerinin ve ölçme araçlarının arkasında yatan düşünceleri açıklıyor ve bunların fiziksel evrenle (elektronlar, Dünya ve yıldızlar) insan vücudu ve zihnine nasıl uygulandığını gösteriyor.

Okurlarına tadına doyulmaz bir edebiyat ziyafeti sunan Seyhan Akıncı, yalın bir anlatımın nasıl güçlü bir anlatı oluşturduğunu “Oldu Mu Şimdi Sitare?” ile bizlere kanıtlıyor. Bir ömrün birikimini taşıyan satırlar arasında dolaşırken; kimi zaman mavi bir yemeniyle direniyoruz hayata kimi zaman da Sitare’nin kaynar çay doldurulmuş bardak misali “çıt eden” içi gibi, çıt ediyor içimiz ve kırmızıyı sızdırıyor çatlaklarından... Damla Varol Baysal Sitare ; bir varoluş sancısı, imkansız aşkın görünmez gözyaşı sağanağı, bir ana yüreğinin hayat kasırgasında yaprak misali savrulurken parçalanıp ufalanması ve düş ile gerçeğin farklı biçim ve rengi… Aşk, ihanet ve cinayetle kaosa dönüşen tiz bir yaşam yaşam çığlığı… O halde Sitare ile karşılıklı içmek için bir çay koyalım, hem de demli ; yanında başka bir şeye gerek yok ama mavi yemenili bir düş ve kıtlama bir umut fena olmaz ! Muammer Can

Bu kitap, paraya çok sıkışıldığında babaannenin cebe sıkıştırdığı yüklü miktardaki harçlığın yarattığı duyguyu hatırlatıyor: Sevinç ve daha fazlasına duyulan utanmaz ihtiras... Feyyaz Yiğit daha ilk eserinde edebiyat ustalarının uzun yıllar içinde eriştiği bir mahareti kazanmış görünüyor. Donukluğun içindeki hareketi, saçmalığın içindeki sağduyuyu, sıradanlığın insana umut veren mucizesini ve beklenmeyen şeyleri aslında nasıl da beklediğimizi bize zahmetsizce sergileyiveriyor. (Aziz Kedi) * Hayatımın tümüne “olduğu kadar” ismini verdim. Öyle güçlü bir zırh ki “olduğu kadar”. Her zaman ve her şeye, gerekli veya gereksiz söyleyiver gitsin. Kendi kendine durduğun yerde arka arkaya beş bin kere söyle istersen. Tanıdığım ve tanımadığım herkes, biliyorum ki olduğu kadarıyla yetiniyor. Dünya çirkin bir yer olsun istiyorsan, “olduğu kadar” çirkindir. Birisini çok mutlu etmek istersen eğer, “olduğu kadar” mutlu edersin onu. Olduğu kadarı seni rahatsız ediyorsa, ona yine olduğu kadar itiraz edebilirsin. “Olduğu kadar” dünyadaki bütün sorulara verilebilecek en güçlü cevaptır. Ama yine de hiçbir zaman “TAM” olarak tatmin edemez kimseyi. Özü gereği yine “olduğu kadar” tatmin etmek zorundadır. Tam değilse eksiktir, eksik “olduğu kadar” tamdır.