Eserlere Göre Listeleme

Aydınlanma Çağı'nın ünlü filozofu Voltaire'in 1759'da yazdığı Pikaresk türünde olan en önemli yapıtlarından biridir. Voltaire eserini dünyadaki acıların birer zorunluluk olduğunu ve Tanrının bundan daha iyi bir dünya yaratmasının mümkün olmadığını ileri süren Leibniz'in "mümkün dünyaların en iyisi" felsefesini eleştirmek için yazmıştır.[1] Kitapta genç ve her şeyden habersiz Candide, Alman düşünürü Leibniz'in felsefesini temsil eden Pangloss ve sağduyunun temsilcisi olan filozof Martin'le birlikte bütün dünyayı dolaşır. Birçok yerde Candide, hikâyeci Voltaire'in asıl karakterini açığa vuran bir kitap olarak anılmaktadır. Ülkeleri, kralları, ulusların adetlerini ve geleneklerini, kendi çağının insan karakterini alaycı bir yaklaşımla ele alan Voltaire, bu eseriyle kendi döneminin dünyası hakkında dikkate değer bilgiler vermektedir.

"Guetemala'ya ilişkin sessizliği ilk kez Mario Payeras'ın uzun zamandır beklenen kitabı bozdu. Payeras 1972-1976 yılları arasında Ixcan bölgesinin en ücra cangıllarında Ejercito Guerrillero de las Pobres'in (EGP), yani Yoksulların Gerilla Ordusu'nun nasıl oluştuğunu anlatıyor. Payeras'ın üslubu, gerilla savaşının özünün sert ve romantizim dışı olmasına karşın, şiirsel algılar yarattığını gösteriyor. Bir gerillayı harekete geçiren gücün ne kadar insancıl olduğunu doğruluyor. Kimilerine bir gerilla liderinde şiirsellik garip bir nitelik olarak görünebilir... Ama Payeras, Şilili yazar Marta Harnacker'in 'Ixcan deneyimi size ne öğretti? sorusunu söyle yanıtlıyor: 'Companero'ları sevmeyi ve gerçek anlamda saygı göstermeyi öğrendik. Bu Şubat ayında sapsarı tamborilb çiçeğini sevmek kadar önemliydi." Montly Review

"Cân-ı candır Hazret-i Ahmed Muhammed MustafaTende hem rûh-i revânımdır Aliyyü'l Murtazâ", Resulullah'tan evvel zuhura gelmiş şu mevcudattan muradın 'Ruh-i Muhammedî' olduğunu anlatan, Ken'an Rifai'nin bu dizeleri kitabın özünü vermektedir. Bilgelik dünyamızın seçkin sîmâsı Saygıdeğer Cemâlnur Sargut hanımefendinin irfan ve aşk aynasına yansıyan Hakîkat-ı Muhammediyye'nin en kapsamlı ifadesinin bir örneğini şu an elinizde tutuyorsunuz. Kitap; 'Kenz-i mahfi...' (gizli bir hazine idim, bilinmeyi sevdim), 'men aref...' (Nefsini bilen Rabbini bilir) ve 'Levlake...' (Sen olmasaydın felekleri yaratmazdım) sırlarına, Rahmet Peygamberi'nin (s.a.v.) mübarek şemailine, şerîf isimlerine, azîz hâtıralarına, emin oluşuna, İlâhi Hakîkat'i Zat düzeyinde, cemü'l-cem makâmında idrak edişine, ekmel düzeydeki ahlâkına, tecelligâh olarak kalbine, kâmil olarak ekmel olana katılışına, evliliklerine, şefkatine, ref'etine, ilmine, irfânına, aşkına, sadakaların en büyüğünden olarak bizatihi kendini tasadduk edişine, hicretine, Kâbe'sine, vedasına, hutbesine yapılan soluk kesici bir gezi imkânı vermektedir. Âlemlere rahmet olarak gönderilen Efendimiz'in (s.a.v.) 'sıradan bir elçi' olmadığını, Allah ism-i camiinin, yani Zati Hakikat'in en kamil tecelligâhı bulunduğunu bize, kusursuz biçimde anlatan Sargut'a teşekkür borçluyuz.-Sadık Yalsızuçanlar-

Adama mektubu verirken sırtımda hafif bir ürperme gezinmedi dersem yalan olur; çünkü dev gibiydi. İki adam elele verse kucaklayamacayakları kadar kocaman bir göbevi vardı. O göbeğe yumruğunu gömmeye kalkışacak adamın da evvela aklını muayene etmek, çok yeride olurdu. Karşısındaki adamın göbeği de kol ve omuz adaleleri kadar sertti çünkü. Yüzündeki ifade ise pazularındaki adalelerden de sertti.