Eserlere Göre Listeleme

Ne benim sözüm geçer bu iklimde Ne de senin Böyle gelmiş böyle gider Son söz TÖRE'nin! Birbirlerine delicesine düşkün iki kardeşin, Pembe ile Yusuf'un sızılı ve çarpıcı öyküsü. Ezenler ve ezilenlerin amansız savaşımı. Üzerinde yaşadığımız coğrafyanın değişmez kaderi... Törenin kara gölgesi renklerin üzerine çökerken, içlerinde en gariban gördüğü "pembe"ye vermişti önceliği. Soluğu kesildi "pembe"nin, beti benzi attı. Güzelim rengini yitiriverdi. Varlığını sürdürmekle yok olmak arasındaki ince çizgide asılı kaldı. Tıpkı yaşamın içindeki gerçek PEMBE'ler gibi...

En zor yazı! Her olaya bir şeyler yazabilirsiniz, her konuya birkaç cümle kurabilirsiniz, “Benim hakkımda bir şeyler yaz,” diyen bir arkadaş ricasını geri çeviremezsiniz... Peki ya 17 yıllık hayat arkadaşınız sizden böyle bir yazı isterse ne yaparsınız? Armağan da "Penceresi" için arka kapağa bir yazı istedi benden. Zor bir durum; 'hayır' deseniz, beni tanımıyor mu da yazmıyor düşüncesi oluşacak, 'evet' deseniz, nereden başlamalıyım diye aklınızı zorluyorsunuz. Emir, demiri kesiyor sonunda. Tabii ki 'evet' dedim. Başka bir seçenek yok zaten. Elinizde tuttuğunuz, birazdan okumaya başlayacağınız bu kitap tamamıyla 'el emeği-göz nuru'dur Bu kitap: Cesaretli bir kadının, dünyaya bakışını beyin kıvrımlarında şekillendirip sizinle paylaşmasıdır. 'İlham alıp, ilham vermeyi' yaşam felsefesi haline getirmiş bir bireyin aktarımlarıdır. Nicelikten çok, nitelikle uğraşan samimi bir yüreğin dışa açılımıdır. En önemlisi de Armağan'ın özlü sözleridir. Basit, net, kendini anlatan sözler... Sonuç olarak Armağan'ın kitabında: O'nun 'Penceresi'nden, O'nu anlamaya çalışacaksınız. O'nu anlarken aslında çoğunuz birçok değerde ve payda da buluşacaksınız. O, aklınızda olup da, bir araya getiremediğiniz sözcükleri bulup, birbiriyle eşleştirdi. Sonunda da kendi dünyasını oluşturdu ve özetledi. "Evet aslında beni özetliyor, tam da söylemek istediğim buydu," dediğim anlar çok oldu bu kitabı okurken... İlk kitabı 'Tesadüf' böyleydi, 'Pencere'de de böyle oldu. Emin olun siz de 'Pencere'yi okurken aynı duygulara sahip olacaksınız... Armağan size de çok sıkı ve samimi dokunacak. İyi okumalar... Fatih Portakal

-

Şaşırtıcı ve güçlü, ustaca ve akıcı; Penceredeki Kadın, psikolojik belirsizlikleriyle Hitchcock’un en iyi işlerini hatırlatan zekice ve sofistike bir roman. Gerçekten oluyorsa paranoya değildir… New York’taki evinde yalnız yaşayan Anna Fox kendini tamamen evine kapatmıştır. Asla dışarı çıkmaz. Tüm günü içerek (bazen çok), eski filmleri seyrederek, eski zamanları anarak geçirir. Bir de komşularını röntgenleyerek. Bir gün tam evinin karşısına Russell’lar taşınır. Bir baba, bir anne ve bir oğuldan oluşan muhteşem bir ailedir. Ama Anna, bir gece penceresinden onların evini gözlerken görmemesi gereken bir şey görür. İşte bundan sonra tüm dünyası altüst olur. Tüm sırları önüne dökülür. Gerçek nedir? Hayal olan nedir? Kim tehlikededir? İpler kimin elindedir? Bu sürükleyici psikolojik romanda hiç kimse ve hiçbir şey göründüğü gibi değil.