Yazara Gore Listeleme

Felatun Bey, Şekilsel Batılılaşmayı temsil eden ve kimlik bunalımındaki bir gençtir. Günlerini gezip eğlenmekle geçirir. Rakım efendi ise tam tersine, ağırbaşlı, çalışkan ve vaktini boşa harcamayan bilge bir doğuludur. Bu iki farklı karakter arasındaki gidip gelmelerde cereyan eder olaylar. Ama ne var ki Felatun Bey'in bu zevk alemi, tatlı hayat fazla uzun sürmeyecek, gerçeklerle yüzleşme vakti gelecektir. (Tanıtım Bülteninden)

"...O bir pil gibi diyordum, pilim boşaltılınca her şey, özellikle insana özgü dürtülerim, sağlığım bozuluyor pili bırakınca normal insana benziyorum. İstediğim, tozpembe bir dünya değil; sizin algıladığınız dünyayı algılayabilmek, diyordum." İlk kez yayınladığında: "Bir alt kültür yazını olarak bizdeki ilk örnek" iddisayıla sunulmuştu okurlara. Aradan geçen zaman bu kitabın iddiasını doğruladı. Hayatı yaşayarak yazan; 1970 yılı doğumlu Kanat Güner, kısa yaşamına sığdırdığı bir çok şeyin yanında "Eroin Güncesi" adlı kitabı da sığdırarak tribünlere kendi dramını oynadı. Anadolu'nun saf değerleriyle yetişip kurtlar sofrasının ortasına savrulan ve bu sofrada kendi kişisel saflığından ötürü değerleri uğruna mücadele etmekten vazgeçmeyen Kanat, bunun bedelini de hayatıyla ödedi: Tıpkı yitik '80 kuşağının bir çok bireyi gibi. İçine itildikleri değer kavramlarının aslında bireyin silikleştiği, çarkların bir parçası olmaya zorlandığı ve adına Üniversite denen kurumların birinden; Tıp Fakültesi 4. sınıftan ayrılmak zorunda kalan Kanat Güner, gördüğü eğitiminden çok işlenen; yani insan hayatının biyolojik varlığını koruması adına yapmaması gerektiği bilincinde olduğu şeyi; H(eyç)'i seçerek oynadığı kendi dramını. Ülkemizde çok az işlenen, 90'lı yılların üniversite gençliğinin yer günce tekniğiyle yazılan bu kitap; baskılar, değer yitiğimi, kavramların içeriğinin boşaltılması ve amaçsız eğitimle toplumsal ahlakın çöküşünü anlatıyor aslında. "İstanbul'da Cerrahpaşa Tıp Fakültesi'nde 8 yıl uğraştan sonra, henüz 4. sınıfta debelendiğimi fark edip, vazgeçtim. Hala bana uygun işi, mekanı ve insanları arıyorum." diyen, aynı zamanda bir eroinman olan Kanat Güner kendi bağımlı yaşamını anlattı bu kitapta. Ve tabii baş kahramanı oldu hayatının. (Arka Kapak)

"Önceleri, bildiklerini –günün birinde resim yapacağını düşünmeden görüp öğrendiklerini– çizmişti. "İşin, eksiksiz bir at, bir boğa çizmek olduğunu düşünmüş, kaç kez, duvardan çıkıveren, yanına gelen hayvanlarla koşmuştu düşündü. Sonra bakmanın yetmediğini öğrenmiş, kovalayanlarla kovalananların (ister insan, ister hayvan olsun) bağırmasına, böğürmesine kulak vermek, bu seslere, bu ölülere eliyle, gözü kulağıyla dokunmak, koşanlarla birlikte terlemek, yara alanlarla birlikte kanamak gerektiğini anlamış, bu sesleri, bu terleri kanları eklemişti yaptığı resimlere. "Daha sonra bunların da yetmediğini öğrenmişti." – Bilge Karasu

Mizah dünyamızın efendi yazarı Atilla Atalay bu kez önemli memleket ve dünya meselelerine el atıyor. Mafyadan çete savaşlarına, derin devletten ‘adil’ adalete, müzik dünyamızın çocuk starlarından ulvi Türk ailesine... kısaca her şeyimize bulaşıyor. Hatta viagranın tehlikeleri konusunda milleti uyandırırken, sayısal loto için tüyolar da veriyor. Gerçek halk kahramanı Sıdıka bu kitaptaki bölümle “sanat dünyamıza” yeniden dönüşünün müjdesini veriyor. Atilla Atalay kitaba adını veren hikâyesini en sona saklıyor: Dup Dup Çedene...