Yazara Gore Listeleme

"Guetemala'ya ilişkin sessizliği ilk kez Mario Payeras'ın uzun zamandır beklenen kitabı bozdu. Payeras 1972-1976 yılları arasında Ixcan bölgesinin en ücra cangıllarında Ejercito Guerrillero de las Pobres'in (EGP), yani Yoksulların Gerilla Ordusu'nun nasıl oluştuğunu anlatıyor. Payeras'ın üslubu, gerilla savaşının özünün sert ve romantizim dışı olmasına karşın, şiirsel algılar yarattığını gösteriyor. Bir gerillayı harekete geçiren gücün ne kadar insancıl olduğunu doğruluyor. Kimilerine bir gerilla liderinde şiirsellik garip bir nitelik olarak görünebilir... Ama Payeras, Şilili yazar Marta Harnacker'in 'Ixcan deneyimi size ne öğretti? sorusunu söyle yanıtlıyor: 'Companero'ları sevmeyi ve gerçek anlamda saygı göstermeyi öğrendik. Bu Şubat ayında sapsarı tamborilb çiçeğini sevmek kadar önemliydi." Montly Review

‘Batak’, çırpınan fakat ilerleyemeyen bir kişinin hikayesini anlatır. Romanın hemen başında aynı zamanda romanın kahramanı da olan Gide arkadaşı Hubert’e şunları söyler: “‘Batak’, özellikle seyahat edemeyen birinin hikayesi, Virgilius onu Tityre diye isimlendirmişti. ‘Batak’, Tityre’inkine benzer bir tarlaya sahip, oradan çıkmaya çalışmak bir yana tam tersine orada kalmaktan mutlu olan bir adamın hikayesi. İşte, hikayenin özeti.” Gide, ‘Batak’ adlı bu eserinde, Romalı düşünür ve edebiyatçı Virgilius’un ‘Kır Şiirleri’ isimli eserinden sıklıkla alıntılar yapar; Virgilius’un çobanlık yapan kahramanı Tityre ile kendi kahramanı arasında benzerlikler kurar. ‘Batak’ aynı zamanda, Andre Gide’in yazma sanatını da ortaya koymaktadır. Çünkü yazmak, roman yazmak ayrıntıları yakalamakla alakalıdır. Gide’in bu eseri de diğer romanlarında yaptığı gibi kurmaca dilinin hikâyesi üzerinedir. Andre Gide’in kendi kendini hicvettiği tek eser olan ‘Batak’ın satirik yönü, eseri, narsistik bir hale de sokuyor. Çağdaş Fransız romancısı varoluşçu yazar Andre Gide’in yoğun sembollerle ördüğü ‘Batak’, sanatsal üretimin ne kadar sancılı olduğunu da ortaya koyuyor.

aperitif Şampanya Köpüğü Yazılar Noktalama İşaretleri Öğle Güneşi Aralık Kalmış Kapılar Üç Yüz ve Bilge Ay Çekirdeği Sarı Sayfalar Düğümler Mikrafon Posta! Mektup Var! Sağlık Köşesi Kargo Koleksiyon

Birisi bana “Aykut, hayatında öğrendiğin ve değişmende, başarılı olmanda sana en çok yardımı olan şey neydi?” dese, şunu söylerdim: “Hiç kimsenin doğrusunu körü körüne takip etmemek! Kendi doğrumu, yani kendi gerçekliğimi ve onu YARATMA gücümü kullanmayı öğrenmek!” Çocukken izlediğim bir karate filminde kahraman, hayatın sırlarını anlatan kitabı bulmak için düşer yollara. Canavarlarla dövüşüp yendikten sonra bir tapınağa ulaşır. Tapınakta kitabı korumakla görevli rahip der ki: - İstersen hiç okuma bu kitabı, sadece koruyucusu ol. Çünkü içinde bulacakların hiç hoşuna gitmeyebilir. Kahramanımız bir an tereddüt eder. - Deme öyle müdür yaw, uzun yol geldim karıştırma kafamı. Hay Allah, şimdi bakmazsam hanım da çok kızar mahalleye dönünce. Demez elbette ve kitabın sayfalarını çevirmeye başlar. Gördüğü şey sadece kendi yüzüdür. Çünkü her sayfa AYNADAN oluşmaktadır. O zamanlar hiç anlamamıştım ama 29 Sene sonra, gerçeğin aslında bu kadar BASİT olduğunu öğrendim ve kitabın kapağını ayna yapma fikri çıktı ortaya. “Ehh o zaman kapağı ayna olan bir kitaba bakıp, kendilerini gördüklerinde, ismine de OKUYUCU KARAR VERMELİ” dedik. Doğrularınıza siz karar verin, kitabın adını bile siz koyun. Hadi gelin sohbete kaldığımız yerden devam edelim. Alın çayınızı kahvenizi. Oturun yamacıma şöyle... “Bir varmış bir yokmuuuuş..... Evvel zaman içinde bir evren varmııııııışş...............”