En Çok Görüntülenen Kitaplar

Nezihe Meriç’in ilk öyküleri de ilk söyleşisi de “Seçilmiş Hikâyeler” dergisinde çıktı. 1950’de “Bir Şey” adlı öyküsüyle başlayan yazınsal serüveni altmış yıl sürdü. Bu süre boyunca dergi ve gazetelerde yayımlanmış belirli söyleşileriyle arşivinde bulunan, tarihi, yeri, kişisi belirsiz söyleşileri elinizdeki kitapta bir araya geldi. Seval Şahin’in yayına hazırladığı kitapta öykücülüğümüzün gelişiminde pay sahibi ustalardan Nezihe Meriç’in kitaplarının yazılış süreci, öykü anlayışı, anıları, kişisel dünyası, günlük uğraşıları, yazarlık tutumu, yazınsal sorunları konu ediliyor. Nezihe Meriç’i yakından tanımak, bir öykücünün mutfağına sokulup sohbetine katılmak için bulunmaz bir fırsat “Kimse Hikâyeyle Aramda Geçenleri Anlamıyordu”. “Kolay mıdır bir beyaz kâğıda üç sözcüğü yan yana koymak! Bu işlemi sürdürmek! Her sözcüğün arkasında bir dünya vardır. Geçmişin, bugünün, yaşamakta olanın, insanın, toplumun devinimini, evrimini, devrimini, her bir şeyini içerirken, kolay mıdır yazı yazmak! Ateşle oynamaktır.”

KHK’lı olduğum için benimle konuşmaktan bile o kadar çok korkan kişi gördüm ki bir an vebalı mıyım acaba diye düşündüm. Yüzyıl öncesinde nasıl vebalı insanlardan kaçılıyorsa şimdi de KHK’lılardan kaçılıyordu maalesef. Geceleri uyuyamıyordum, birisiyle konuşmak da hiç içimden gelmiyordu. İnanılmaz seviyede agresiftim ve annem üniformamı ben görmeyeyim diye saklamıştı, çünkü gördükçe sinirleniyordum.Yine iş arayışı ve “eski askeri öğrencisin alamam” laflarını duymam beni daha çok yıpratacaktı.Her yerde her adaletsizliğe ses çıkarmam, aynı adaletsizliğe uğrayan kişilerin sessizliği, korkaklığı, olan oldu deyip oturması... Yahu insan bu hayatta ne için yaşar? Karnını doyurup günü bomboş geçirmek için mi yoksa her zaman her yerde hakkı savunmak için mi? 3D MR’lar, kortizonlar, ilaçlar, iğneler ve her yerime sürekli kramp girmesi... Öldürmemişti bu hastalık beni ama şu an yaşatmıyordu da...

Merhaba; Ben Norah. Hayatımın en güzel yaşındayım. Şehir merkezinde çok yüksek ve büyük bir binada, geniş bir dairede anne ve babamla birlikte yaşıyorum. Ailenin tek çocuğuyum. Annem bir modacı, babam da bir doktor. İkisi de sabah erkenden evden çıkıyorlar ve çok çalışıyorlar. Beni tanıyan yetişkinlerin hepsi bana ´´büyümüş de küçülmüş´´ diyor. Anne ve babam da bana ´´küçük hanımefendi´´ der. Gerçekten de öyleyim. Etrafımdakiler bana hayran olurlar. Bulunduğum her yerde herkesin ilgisi benim üzerimdedir. Çünkü ben çok akıllı bir kızım. Yaşadığım eşsiz maceralarımı sizlerle de paylaşmak istiyorum. Maceralarımı ölümsüzleştirmek için bir günlükte toplamaya karar verdim. Siz şanslı okuyucularada benimle birlikte inatçı ve bir o kadar akıllı minik Norah´ın büyük cesaretle neler yapabileceğine tanıklık edeceksiniz. Keyifli seyirler dilerim...