Eserlere Göre Listeleme

Sürgün Çocuk Kitap Açıklaması Erol Erkılıç'ın şiirlerini okuduğumda Edip Cansever'in "İnsan yaşadığı yere benzer O yerin suyuna, o yerin toprağına benzer" dizelerini anımsadım. Gerçekten de insanın şiiri doğduğu yere benziyor. Erol Erkılıç'ın şiirlerini anlamak için, Dersim'i tanımak gerek. Munzur Çayında alabalığın pırıltısını, gözelerde köpüren kaynak sularını görmek gerek. "Gözyaşını dökmemiştir oysa En çok sevdiği insanları Kavgaya uğurlamanın Ezikliğini yaşamamıştır Hala yaşıyor olmanın" O yöresininin insanı; toprağını, halkını, kavgasını hep sevmiş bir devrimcidir. Nasıl söcüklerini ilmik ilmik örmüşse onurlu ve namuslu bir yaşamı da öyle ilmik ilmik örmüştür. "Ama Kavganın kenarı köşesi yok Ortasında yumruğu sallamak Hakkımız olmalı" Bir yanına Enver Gökçe'nin çağlayan sesini katmış, bir yanında Kemel Burkay'ın engin ve derin söyleyişini, "Ey güneşim Hiç eksilmedi sana sevgim" nerede kavga görse şiirle koşuyor. "Heybemizde acılarımız" İşte Dağı taşı aştı geldi bu sevda Sarhoşluğuma sarılan ilhamdın Hüznüm oldun Sevincim oldun En çok Yüreğimdeki Ambargoyu delen Vefaydın sen... Edip Cansever'in dizeleriyle başladım madem yine onun dizelerine öykünerek bitireyim. Gülemiyorsun Erol, gülmek Bir halk gülüyorsa gülmektir Ne kadar benziyoruz Dersim'e... EMRE GÜMÜŞDOĞAN (ŞAİR-EMEKLİ ÖĞRETMEN)

"Sanatçı" tanımını hak eden az sayıda kişiden biri İlhan İrem. Önce romantik eserleriyle; seksen sonrasında rock senfoni denemeleri ve özel kurgu ve hikâyelerinden oluşan albümleriyle; doksanlı yıllarda mistik özellikleriyle ön plana çıktı. Üç ayrı kuşağa üç ayrı müzikal lezzet tattırdı. Müzikal ürünlerinin dışında özel bir felsefe yaratarak farklılaşan ve bu felsefeyi milyonlarla paylaşan bir müzisyen İlhan İrem. Sadece müziği ile değil, yazın dünyası ve resim sanatına yönelik üretimleri ile de özel bir duruşu var. Onu anlatmak, hele onun derin felsefesini dile getirmek çok zor ve sayfalara sığmayacak bir iş. İlhan İrem'in müzik yaşamına ilişkin ince ayrıntıları bulabileceğiniz bu araştırma, onun uzun yıllara yaydığı müzik üretimini hikâyesini anlatıyor. Bu hikâyenin her bölümde özel bir heyecan ve çıkarılması gereken sonuçlar gizli. Müzik dünyasının bu özel sanatçısının müzik yaşamını okurken hem yakın geçmişin derinliklerine dalıp yolculuğa çıkacak hem de kafanızda sanat adına, toplum adına şekillenen "acaba"ları bir kez daha sorgulama fırsatını bulacaksınız.

Türkiye'nin bir köyünde yaşayan halk, 28 Şubat süreci nedeniyle endişelendiği esnada, okulun bahçesine otlamak amacıyla giren Şevket Çetin (Hasan Kaçan)'e ait bir ineğin Atatürk büstünü kırması sonucunda olaylar gelişir. Karısı Cemile ile birlikte ineklerini çok seven çift olayın duyulmaması için çeşitli yollara başvururlar. Ancak olayın duyulması ile birlikte tüm köy halkı ineği bulmak için ellerinden geleni yapacaklardır. 2009 yılında Malatya Yeşilyurt ilçesine bağlı Kadiruşağı köyünde meydana gelen ve bir ineğin okul bahçesindeki Atatürk'e ait büstü kırması sonucunda, hakkında açılan soruşturmadan dolayı başka bir köye sürgün edilmesi olayı, [2] 28 Şubat ile 1997 yılında yaşandığına dair ilişkilendirilmiştir. Filmin çekimleri 2013 yılı Temmuz ayında Muğla iline bağlı Yatağan ilçesinin Bozüyük köyünde gerçekleşmiştir. Filmin senaryosu üzerinde iki yıl süreyle çalışıldığı belirtilmektedir.

Osmanlı İmparatorluğu’nun Viyana sefiri Sadullah Paşa 18 Ocak 1891’in ilk saatlerinde doktorların tüm çabalarına rağmen kurtarılamayarak hayata veda etmişti. Yer, Viyana’daki sefaret binasıydı. 53 yıllık hazin bir yaşam, Osmanlı diplomatlarında çok görülmeyen bir şekilde, intiharla noktalanmıştı. Birikimli, dil bilen, ufku açık ve Avrupa’yı yakından tanıyan bir bürokrat olan Sadullah Paşa, 1860’lı yıllarda Bâbıâli Tercüme Odası’nda birlikte çalıştığı Namık Kemal ve Abdülhak Hamid Bey, Maarif Nezareti’nde bir dönem birlikte görev yaptığı Cevdet Paşa gibi önemli edip ve yazarlarla dostluğunu hep korumuş, kendisi de Tanzimat dönemi edebiyatının önde gelen yazarlarından biri olarak kabul edilmişti. Sadullah Paşa ayarında bir bürokrat intihar noktasına nasıl gelmişti? ˝Sürgün Sefir˝in trajik sonunda Sultan II. Abdülhamid’in bir payı var mıydı?