En Son Eklenenler

Vergilius, Sığırtmaç Türküleri'nde kendi duygularını, üzüntülerini, ayrılık acılarıın karşısındakinin dilinden söyler, kendi adına başkalarını konuşturur. Sığırtmaç Türküleri, kırlarda dolaşan, sığır güden, koyun, keçi otlatan, kaval çalan, kaval dinleyen, türkü çağıran, doğayı seven insanların karşılıklı söylenmiş türküleridir. Onlar, bugün bile, yeşilliğini, sıcaklığını korumakta, birçok ozana ışık tutmaktadır. Vergilius çağdaş Batı şiirinin öncüsüdür. Arupa insanına, özellikle Roma uygarlığının başarılarıyla övünenlere, ondan esinlendiğini ileri sürenlere, 'destan' türünün benzersiz örneklerini vermiştir. O, gördüğünü, başından geçenlerin yüreğinin derinliklerinde doğurduğu ince duyguları yakınmalı bir sesle döker ortaya. Görüeni, elle tutulur olanı, burnunda kokusu, damağında tadı kalanı, gözünde ışıyanı dile getirir. Büyük eserler, büyük yığınların özüne işleyen, onların içinden doğmuş gibi dillerinde yaşayan, söylenenlerdir. İşte Vergilius'u günümüze değin getiren onun kendi dilinde bizim ağzımızla konuşmasıdır. Sığırtmaç Türküleri günümüzün şiir anlayışına tıpatıp uygun gelen yaşam gerçekleriyle doludur.

Dinçer Sümer, tiyatro oyunculugu ve yönetmenligi yaninda, 1970'lerden beri siir, öykü, roman ve tiyatro türündeki yapitlariyla üretkenligini sürdüren bir yazarimiz.Oyunlarinin öykü ve kisilerini, çok iyi gözlemledigi gerçek yasamdan seçiyor. Bunu yaparken de, seçtigi kisilerin sosyal yapilariyla ve çok iddiaci olmadan, sicak, duygusal bir atmosferde toplumsal sorunlara deginiyor. Onun kisileri, tanidigimiz, birlikte yasadigimiz insanlar...

"Bir konu veya bilgi alanı üzerine yada belirli bir amaç için yazılmış veya basılmış kağıtların bir araya getirilmiş ciltli yahut ciltsiz şekli, bilgiyi yazılı olarak başkalarına nakletmek, aktarmak için bulunmuş vasıta" şeklinde tanımlayabileceğimiz kitap, gerçekten bilginin insanlar arasında yayılmasında birinci planda yer alan bir vasıtadır. Kitap, bu bakımdan insanlığın kağıttan hafızasıdır. Medeniyetin kaynağı olan kültür, bilgiye dayanır. Bilginin kaynağı ise kitaptır. Kitap okudukça iç ve dış alemlerimize projektörlerin çevrildiğini farkederiz. Bir taraftan okyanuslar ve yıldızları turlarken, bir taraftan da iç dünyamızın kıvrımlarında seyehatte bulunuruz. Kitap okudukça kainatın büyük bir insan , insanın küçük bir kainat olduğunu anlarız. İyi okuyucular için, bütün sınırlar kalkar. Tarih boyunca, "kitap" hakimiyetini kaybetmemiştir ama, bundan böyle okuyanla okumayan arasındaki fark, kendisini daha çabuk gösterecektir. Sınırlarda çarpışanlar, artık silahlar değil, bilgilerdir.