En Çok Görüntülenen Kitaplar

Müzik ve Müziğimizin Sorunları’nın bu yeni baskısı, Filiz Ali’nin kitabın yayımlanmasından sonra yazdığı yazıların eklenmesiyle genişletildi ve yazılar “Toplum ve Müzik”, “Dünyada Müzik”, “Müzik Eğitimi”, “Müziğimizin Sorunları”, “Gelişen Müziğimiz” başlıklı bölümler altında bir araya getirildi. 1976’dan 2013’e dek başta Türkiye’de müzik eğitimi olmak üzere, müziğimizin ve müzisyenlerimizin teorik sorunlarını, kültür dünyamızın kaybettiği değerleri ustalıklı bir biçimde eleştiren ve bu sorunlara çözüm önerileri sunan Filiz Ali yazılarında gençlere de özel bir yer ayırıyor. Hep çölde yetişen lalelerin peşinden koşmaya devam etmişim. Unutmamak gerek ki, yetiştiğim yıllarda Hasan Âli Yücel gibi bir Milli Eğitim Bakanı’nın sözleri henüz taptazeydi. Yücel, 1941’de –benim de 1958’de mezun olduğum– Ankara Devlet Konservatuvarı ilk mezunlarını verirken “Biz yarınların insanlarıyız. Emeklerimizi, bilgi ve duygularımızı, yaptığımız bütün işleri bizden sonra geleceklere bir miras değil, bir vasiyet olarak terk ediyoruz...” demişti. Bu söz bana yol gösterdi meslek hayatım boyunca. Öğrencilerime de aynı yolu göstermeye çalıştım hep. Ümidimizi kaybetsek de, cesaretimiz kırılsa da önce dizlerimizin sonra da ayaklarımızın üzerinde doğrulmaya ve doğru bildiğimiz yolda devam etmeye gayret ediyoruz birlikte.

Tanrım! Yaşama’ya yeni yeni başlayan bu çocuk çıldırmış!” “Hadi can, susayım gayrı. TV. de varsa, bir Western seyreder, akşam İnegöl Köftecisi’nde zıkkımlanır, erkence yatağa girerim!” Vüs’at O. Bener’in kişiliğinin, sevgisini yaşama biçiminin, duygusal tepkilerinin, yazınsal kaygılarının, ciddiyet dolu alaycılığının, yakın çevresi ve toplum gözünde kendisini tartmalarının, ülkesine ilişkin endişelerinin örnekleriyle dolu, Bener’deki gerçek-kurmaca oyununu aydınlatan bir kitap Canım Tavşancığım. Orhan Koçak’ın saptamasıyla, “bir yanılsama olarak kurmaca metne inanmakta zorluk çeken” Bener’in, çıplak gerçekleri incelikle dile getirişine tanık olacaksınız. Oysa, “dille uğraşmayı” ne çok seviyorum! “Hukuk” denilen ve hiçbir çözüm getirmeyen bence, bir uğraşı gerçekten benimseyemedim hiç! Bu yüzden “tatsız”, robot bir yaratık oldum, çıktım! Bu PİS bilgileri edinmezden önce, daha insandım, gene huzursuz ve huysuz, ama içimde sürekli adanmışlığını bekleyen yaratma özlemini diri tutabiliyordum. Şimdi o özlem öylesine derinlerde ve uykularda ki, tümden umud keseceğim neredeyse! Nereye varmak istiyorum? Yalnızlık edebiyatıyla, gözyaşlarıyla, zayıflıklarla, dayanıksızlıklarla, geçici çözümlere sarılmakla hiçbir şey kazanılamaz. Basit, ilkel, çevresiyle iç içe, onlarla birlikte yaşamak, dayanmak, içtenlikle ONLARLA bütünleşmek. Budur mutluluğun yolu, yaşamanın anlamı! Gerisi lâftır, inan ki lâftır. Umarım BU GERÇEK anlaşılır bir gün ülkemde. Vüs’at O. Bener’in, eşi Ayşe Ilıcalı Bener’e 1969-1987 yılları arasında yazılmış 87 mektup, Murat Yalçın tarafından yayına hazırlandı. Canım Tavşancığım: Ayşe Bener’e Mektuplar (Ankara 1969-1987) başlıklı kitapta üç bölüm var: Ankara’dan İstanbul’a (1969-71), Ankara’dan Canterbury’ye (1979-80), Ankara’dan Lancaster’a (1987). İlk bölümdeki 56 mektup, Bener’in Ayşe Ilıcalı’yla tanışmalarından sonraki yılların (1969-71) tutkuları ve sancılarıyla yüklü. Toplumsal dikkatler ve bireysel uyarılarla dolu 29 mektup 1979-80 yıllarının siyasi ve ekonomik krizlerini yansıtıyor. Son iki mektuptaysa 1987 kışındaki sıkıntılar öne çıkıyor.

"Bu daireyi birinin alacağına dair söylentiler yayılmıştı. Uzun zamandır yeterince boş kalmış. Çok büyük talep görmeye başladı. Biz, en az üç ile dört yüz milyonu aşkın potansiyel kiracı idik ve herkes birinci olmak istiyordu. Diğerlerinin yolunu kesiyor ve birbirimizi sıkıştırıp öne geçmeye çalışıyorduk. Fakat milyonlarca kiracı adayı git gide diğerlerinden geride kaldı ve nihayet tek bir aday hedefine varmayı başardı. O da minicik BEN (Beni görmek istiyorsanız kendinize bir elektronik mikroskop bulun, çünkü ben henüz çok ufağım) Şimdi geriye sadece emlakçı ile kontak kurmam kaldı. Sonra tahmin ettiğim gibi kira kontratı ile her şey yoluna girecek." Çocuğunun eğitimini ciddiye alan anneler ve babaların elinden bırakamayacakları bir kitap, "Benimle Konuşur musun Anne?" gizle