En Son Eklenenler

Dünya siyaset bilimi tarihi, her biri birbirinden önemli pek çok düşünür sayar. Ama bunlardan hiçbiri bu bilimi, kanımızca, Jean-Jacques Rousseau kadar derinden etkilememiştir. “Siyaset bilimi tarihi ikiye ayrılır: RÖ ve RS (Rousseau’dan önce ve Rousseau’dan sonra)” söyleminin ona yakıştırılması boşuna değildir. Rousseau’dan söz açıldığında akla öncelikle Toplum Sözleşmesi adlı yapıtı gelir. Eser, diğer tüm üstün ve eşsiz özelliklerinin yanı sıra, siyasetin ya da kendi deyişiyle siyaset hukukunun tarihte ilk kez bir bilim olarak ele alınıp sistemleştirilmesini sağladığı için olağanüstü önemlidir. Önermeleri, yazılışının üzerinden geçen 250 yıl sonra, güncelliğini ve geçerliliğini korumuştur. Siyaset bilimine kendisinden sonra yapılan tüm ulamalara ve katkılara karşın, ne güncelliğinden, ne geçerliliğinden ve siyaset bilimi okutan tüm fakülte ve yüksek okullarda vazgeçilmez bir el kitabı olma özelliğinden, hemen hiçbir şey yitirmemiştir. Kitap 1762 tarihli özgün baskıdan çevrilmiş olup, bu baskı için J.J. Rousseau tarafından konulan dipnotlar, Türkçe baskımızda da aynen korunmuştur.

Bu kitap, Sait Faik'in, üç öyküden oluşan 'Kumpanya' kitabıyla, roman diyebileceğimiz uzun soluklu bir öykü olan 'Kayıp Aranıyor'u birarada okuma şansını veriyor. Tuluat tiyatrolarımızın, bütün yönleriyle anlatıldığı 'Kumpanya'daki diğer iki öykü, toplumsal eleştiri, insanın değeri üzerinde bazı tartışmalar ve Grenoble yaşamından alınmış görüntülerle örülmüştür. 'Kayıp Aranıyor'da; yalansız, dolansız, özgür bir yaşayışı özleyen; çevresine, törelere önem vermeyen ve mutluluğu arayan Nevin'in yaşamı, bir bakıma Sait Faik'in yaşamıdır. Nevin, bulamadığı mutluluğun ardında geçen yaşamından, kayıplara karışarak kurtulur. Sait Faik de ölümle uzaklaşmıştır bu arayıştan.

Ben benim için kimim? Neyim? Benim için ben olmak ne demek? Bu sorular yakın zamana kadar hep psikolojinin dışında kaldı. Psikoloji için bu soruları incelenebilir kılan postmodernizmin psikolojideki yansımaları oldu. Wittgenstein'nın söylemsel psikolojideki etkileri, sembolik süreçlerin özellikle de dilin incelenebilirliğini yeniden gündeme taşıdı. Psikolojinin bu yeni gündemi, bize özne hakkında yeni ufuklar vaad etmektedir. Bu yeni ufuk, öznel dünyasını Türkçe'de yaşayan bireyin geçirdiği dönüşümlere ışık tutabilir

The Tractatus Logico-Philosophicus first appeared in 1921 and was the only philosophical work that Ludwig Wittgenstein (1889-1951) published during his lifetime. Written in short, carefully numbered paragraphs of extreme compression and brilliance, it immediately convinced many of its readers and captured the imagination of all. Its chief influence, at first, was on the Logical Positivists of the 1920s and 1930s, but many other philosophers were stimulated by its philosophy of language, finding attractive, even if ultimately unsatisfactory, its view that propositions were pictures of reality. Perhaps most of all, its own author, after his return to philosophy in the late 1920s, was fascinated by its vision of an inexpressible, crystalline world of logical relationships. C.K. Ogden's translation of the Tractatus Logico-Philosophicus has a unique provenance. As revealed in Letters of C.K. Ogden (1973) and in correspondence in The Times Literary Supplement, Wittgenstein, Ramsey and Moore all worked with Ogden on the translation, which had Wittgenstein's complete approval. The very name Tractatus Logico-Philosophicus was of Ogden's devising; and there is very strong feeling among philosophers that, among the differing translations of this work, Ogden's is the definitive text - and Wittgenstein's version of the English equivalent of his Logisch-Philosophische Abhandlung. See all Editorial Reviews