En Çok Görüntülenen Kitaplar

Kimsesizlik, yalnızlaşma, yoksayma, kendi yurdunda gurbeti yaşama... Türkiye devraldığı imparatorluk kalıtının etkisiyle önemli kültürel kırılmalar yaşamıştır, yaşamaya da devam etmektedir. Bu kırılmalar zaman zaman yerel ve ulusal dinamiklerin dışından da destek alarak kuşatmaya dönüştürmektedir. Siyasal iktidarların, çoğu zaman, politik ve sanatsal tercihlerini niteliksiz bir genelikçilikten yana kullanmları, özgün halk kültürü birikiminin zenginliğinin farkına varılmasını da engellemektedir. Aşık Veysel, Ruhi Su ve Enver Gökçe, Türkiye`nin çığulcu kültürünün en somut simgelerindendir. Bu isimlerin hem duruşları hem de ortaya koyduğu ürünler, aynı zamanda gelenekten beslenen nitelikli birikimin de yansımasını oluşturur. Onlar bu sahnedeki karanlığı aydınlatmaya adanmış üç ömürdür. Halk kültürünün, sanatının, renkliliğinin ve çok sesliliğinin en somut simgeleridir. Dolayısıyla onların sanatsal uğraşısı, Anadolu gerçekliğinin kesişim noktasıdır. Bu kesişimi iktidar merkezli, tekcil politik ve sanatsal niteliksizliğe itiraz edilmesi gerektiğinin en somut göstergesidir. Gurbet bizim evimizdir; Aşık Veysel, Ruhi Su, Enver Gökçe`nin sanatsal yolculuklarını ele alan, onların sanatla kurdukları kültürel köprülerin sıradan olmayan güzelliklerini anlatan bir çalışma.

Öğle yemeği yenip sofra kaldırılınca, evde akşama kadar miskin miskin pinekleme olasılığına karşı ne yapmalı? O zaman, Latin Amerika'da milyonlarca insan -özellikle kadınlar- her günkü gülme, gözyaşı ve rüya tayınlarını almak üzere radyonun düğmesini çevireceği anı dört gözle bekler. Büyük Perulu romancı Mario Vargas Llosa, işte bu yalancı, yıldızlı sahne ışıklarının ardına götürüyor bizi: İnsanları artık yalnızca sesleriyle etkileyebilen içi geçmiş aktörler; hayal ettikleri şan-şöhretin ateşiyle içleri kavrulan yazı emekçileri; 'yaratıcılarının' sefaletini hazırlayan yayıncılık dünyasının kurtları... Derken, radyo dizileri alanında eşi olmayan bir adam, Pedro Camacho, Lima'ya gelir. Ancak, ününün ve şanının doruklarındayken zihnini birdenbire sis basar: senaryolarının kahramanları, çılgın atlar gibi setleri ve engelleri atlayıp kendileriyle ilgili olmayan öykülerde boy gösterirler; felaketler çığ gibi boşanır. Nostaljiyi, melodramı ve uçukluğu, Mario Vargas Llosanın bu kitapta başardığından daha iyi buluşturup uzlaştırmak çok zor. Julia Teyze, günümüz Latin Amerikasında ortalama insanın yaşadığı, duyumsadığı ve düşlediği gerçeklik üstüne göz kamaştırıcı bir tanıklık niteliği taşıyan bir roman.

Rüyalar, Tanrı’nın insanlarla konuşma yolu olabilir mi? Peki ya Evren, Tanrı’nın rüyasından ibaretse?İnsan uyurken mi hayattadır, hayattayken mi rüyada? Bir lanetle, kaderle, gölgelerle ve rüyalarla boğuşan Nina’nın sürükleyici macerasına sahne olan Uykusuzlar, fantastik dünyaların felsefeyle yoğrulduğu bir aşk hikâyesi… “İnsan hayallerini somutlaştırmak ve sorularını, gözü kapalı gördüklerini, herkese ait kılmak için yazıyor olabilir. İçimizden birileri ise ne yana baksa dünyanın yetersizliğiyle karşılaşır ve gerçeğin sınırlarını zorlayıp esnetmek için yazar. Çünkü gerçek katıdır ve arzulayıp ulaşamadıklarımız kadar anlayamadığımız birçok şey de çizginin öte yanındadır. Gülşah Elikbank bakışını, gönlünü bu öteki yana, gerçeğin görünmez yanlarını da içinde taşıyan fantezinin, uçsuz bucaksız, bereketli topraklarına çevirmiş yetenekli bir yazar. Bizde pek gelişememiş olan fantastik edebiyatın göz dolduran, hızla parlayan yıldızlarından biri. Elikbank, yeni romanı Uykusuzlar’da rüyalara eğiliyor. Gerçek ya da düşsel roman kahramanlarını aşkları, çelişkileri, açmazları, olağan ya da olağandışı rüyaları, rüyasızlıkları ve insanlığı tehdit eden sorunlara çare arama çabaları temelinde anlatıyor. Romanın özeti ve sorduğu evrensel değerdeki soru ise şu: Hepimiz aynı rüyayı görebilsek, dünya daha güzel bir yer olabilir mi?” -İNCİ ARAL

“Acımı anlatacak kadar şarkı, teşekkür edecek kadar İngilizce biliyorum ama acımı geçirecek kadar şarkı, derdimi anlatacak kadar Türkçe bilmiyorum.” 12 Eylül döneminde babasını kaybeden on yaşındaki Mihrap darbeyle değişen hayatlarını babasının ölümüyle okur. Kırkına kadar ölü, evini ziyaret eder derler. Mihrap da kırk gün içinde darbeyi ortadan kaldırırsa babasının döneceğine inanır. Sinem Sal’ın Bizim Zamanımız’la yarattığı neşeli dram türünde ilerleyen roman bir çocuğun yas sürecini neşelendirmeye çalışmasının hikâyesidir. Korkuları kadar cesareti, ızdırabı kadar neşesi olan bir çocuğun hikâyesi. Büyüdüğünde Mihrap olacak bir kız çocuğunun hikâyesi.