En Çok Görüntülenen Kitaplar

Köle olarak sürgüne gönderilen bir insan yükü... Okyanuslar boyunca çekilen bir korsan şehir... Ortaya çıkarılmak üzere olan gizli bir hazine... Yara, China Miéville'in "Yeni Crobuzon" adlı roman üçlemesinin ikinci kitabı. Üçlemenin ilk kitabı Perdido Sokağı İstasyonu gibi Yara da hiç temposu düşmeyen bir roman. Bu bir mahkûmun yolculuğu... Unutulmuş bir halkın yaşadığı adayı, denizlerdeki en akıl almaz yaratığı ve sonunda, efsanelerde geçen bir yeri arayış... Bu, gerçekte açılan uçsuz bucaksız bir yarayı, inanılmaz bir güç ve tehlike kaynağını arayış...

İnternette konusu bulunamamıştır.

“Farklı bir açıdan bakarsak, ‘sol’, kendi yapısı bakımından zaten sürekli ve sonsuz bir arayıştır. Son çözümlemede, ayrıcalıkların ayrıcalık olmaktan çıkarılmasıdır. Fırsatların, kültür ve eğitimin, zenginliklerin, mümkün olan en geniş kitleye ulaştırılmasıdır. Sürekli ve sonsuz bir adalet arayışıdır. Sürekli bir yenileşmedir. Türkiye’mizde sorun, bu arayışın, solu geliştirmek için değil, solun ‘sol olabilmesi için’ hâlâ sürmekte olmasıdır. Solun ‘kimlik arayışı’ düzeyinde, solun ‘temel ilkeleri ve doğrultusu düzeyinde hâlâ sürmesidir. Sorun ve sıkıntı buradadır. Soldaki arayışın bu başlamda hâlâ sürmekte olması, bu giriş bölümünde sıraladığımız eksiklerden ve onların benzerlerinden kaynaklanmışsa, o zaman, yapılması gereken nedir? ‘Arayışın’, bu temel eksikleri gidermeye yönelmesi. Bu kitabın var olur gerekçesi budur. ‘Soldaki arayış’a bir katkı getirmek. Solun haklılığına ve güzelliğine Türkiye’nin solu da layık olmalıdır...

Günler boyunca hava donuk ve yağmurlu geçmişti, fakat şimdi, parlak ve aydın gökyüzü soluk mavi, gergin bir ipekli gibi denizin ve karanın üstünde açılıyordu; kızıl ve altın bulutların önünden geçtiği ve çevrelediği güneş altında alevler içinde ürperen, ışıltılı ve dalgalı denizin üstünde haşmetle yükseliyordu... Gün böyle başlamıştı. Tonio Kroger, mesut ve heyecanlı çarçabuk giyindi. Verandada herkesten önce kahvaltı etti. Sund'da küçük banyodan epeyce uzakta yüzdü, sonra bir sanat plaj boyunca yürüdü. Dönüşte minibüse benzer birçok arabanın otelin önünde durduğunu gördü. Kıyafetlerine bakılırsa küçük burjuvaziye mensup birçok kimsenin veranda ve taraçayı olduğu kadar piyanonun bulunduğu küçük salonu da doldurduklarını, yemek salonundan gördü. Bütün bu insanlar, yuvarlak masaların etrafına oturmuş bira içiyor ve gürültülü konuşarak sandviç yiyorlardı. Aileler cümbür cemaat gelmişlerdi: Genç, ihtiyar, hatta birkaç çocuk.