Basit Katalog

'Doğu'ya yolculuk ediyorduk, ama Ortaçağ'a, ya da Altın Çağ'a da yolculuk ediyorduk. İtalya'dan, ya da İsviçre'den geçiyorduk, ama bazen de geceyi onuncu yüzyılda geçiriyor, atalarımıza, ya da perilere konuk oluyorduk. Tek başına kaldığım zamanlarda kendi geçmişimden mekânlarla ve insanlarla sık sık karşılaştım, eski nişamlımla Ren'in yukarılarındaki orman kenarında dolaştım. Sonra herhangi bir vadide grubuma yeniden katıldığmda, Cemiyat şarkılarını dinleyip liderler çadırının karşısına kamp kurduğumda anlıyordum ki çocukluğuma yaptığım gezinti, ya da Sanço'yla at binmem de bu yolculuğun bir parçasıydı; çünkü bizim tek hedefimiz Doğu'ya varmak değildi, daha doğrusu bizim Doğu'muz salt bir ülke, ya da coğrafi bir yer değil, ruhun yurdu ve gençliğiydi, hem her yerdi hem de hiçbir yer, tüm zamanların yekvücut olmasıydı." Hermann Hesse'nin, ilkgençlik yıllarından beri hayranı olduğu Doğu ve Doğu felsefesi, mistisizmi ve hayat görüşü, onun pek çok kitabının temelini oluşturmuştur.

Murathan Mungan’ın üzerinde çalıştığı kitaplardan elli parçayı bir araya getiren özel bir kitap Elli Parça. Okura yazarın çalışma masasının üzerini gösteriyor, yazarın bugününü paylaşmaya davet ediyor. Kitapta farklı edebi türlerden parçalar var: hikâye, şiir, roman, oyun ve deneme. Bugün Elli Parça'yı vareden, ileride ise birer kitap olarak okuyacağımız dosyalar şu başlıkları taşıyor: Şairin Romanı, Harita Metod Defteri, Sayfadaki Gibi, Yedi Kapılı Kırk Oda, Stüdyo Kayıtları, Belki Birkaç Şarkı, Eldivenler Hikâyeler, Kadından Kentler, Aşk, İkinci Hayvan, Şiir Kitabım.

The story is set between 1815 and 1832, the years of Hugo's youth. The descriptions of Paris, the characterizations of Gavroche and other Parisian stock characters, and such statements as, "To err is human, to stroll is Parisian" all attest to Hugo's unswerving adoration of his home city. Exile no doubt encouraged the romantic meanderings of Hugo's prose. The protagonist of Les Misérables, Jean Valjean, is also in exile from the world of men because of the desperate crime he committed in his youth. Liberated from prison, Valjean hides his identity and becomes a successful man, as charitable as he is rich and powerful. His altruism leads him to promise Fantine, a dying prostitute, that he will seek out her exploited young daughter Cosette after her death. The ensuing love between "father" and "daughter" (Cosette) is miraculous, redeeming Valjean and bestowing happiness on his otherwise grim life. To some extent, Hugo also was seeking redemption, having, for much of his youth, ignored the populist concerns of Republican France. He sacrificed his lifestyle in Paris for justice, and Les Misérables, "the Magna Carta of the human race," is a testament of this humanitarian awakening.

Ünlü Rus yazarı L. N. Tolstoy, 1908 yılında, Abdullah EI-SÜHREVERDİ'nin Hindistan'da basılmış "Hz. Muhammed'in Hadisleri" kitabını okumuştur. Okuduğu hadislerden bir risale (kitapçık) tertip etmiş, bunu Rusya'nın 'Posrednik' adlı yayınevinde bastırmıştır. Rus halkı ve özellikle Rus aydınları, L. N. Tolstoy'u ilahi bir kuvvete sahip gibi seviyorlardı ve onun İslamiyet’i kabul etmesinin duyulmasının Rus toplumu içinde İslam'a güçlü bir akım başlatabileceğini biliyorlardı. Bu yüzden de Tolstoy'un Hz.Muhammed'in hadislerinden derlediği kitapçığını KGB gibi Rus istihbarat birimleri gizli tutmaya, unutturmaya ve basılmasını engellemeye çalışıyorlardı. Tolstoy, bu risale (kitapçık) ile Rus okurlarını, Hz. Muhammed'in hadisleriyle tanıştırmıştır. Hadislerden seçtiği konularda 'fakirlik' ve 'eşitlik' gibi kavramları esas almış, Rus halkına ve onları aldatanlara bir ders verir nitelikte olmasına özen göstermiştir. Tolstoy, seçip kitapçık haline getirdiği bu hadislerle, gerçek adalet ve eşitliğin, gerçek kardeşlik ve fedakarlığın yerinin İslam olduğu, hatta insana saygı ve sevginin ve daha ötesinin de yerinin yine İslam olduğunu vurgulamak istemiştir... Prof. Dr. Telman Hurşidoğlu ALİYEV

Türkler "Konstantiniye"yi 1453`te fethettiler ve şehrin kuruluşuna ve o vakte kadar sembolik merkezi kabul edilen Ayasofya`ya ilişkin bir efsane geliştirdiler. Bu efsane, Bizans, Arap, hatta Helen yazılı metinlerindeki temalardan örülüydü. Araştırma literatürünün yıllardır tanıdığımız isimlerinden Stefanos Yerasimos, bu efsanenin imparatorluk tartışması ve ideolojisi ile ilişkisini araştırıyor. Osmanlı padişahları, Bizans başşehrinin temel sembolü Ayasofya`yı yeniden değerlendirerek, hatta anlamlandırarak, Bizans imparatorlarının projelerini sürdürme zorunluluğunu mu hissetmişlerdi? Yoksa lanetli şehir Konstantiniye ebediyen yok mu edilmeliydi? Stefanos Yerasimos, efsanenin oluşumunu ve gelişme aşamalarını inceleyerek, metinleri tahlil ederek ve tarihi bağlamla çelişkilerini araştırarak, bu efsaneyi yeniden ayakları üstüne oturtuyor. Yazar aynı zamanda, çeşitli Osmanlı yapılarının mimari özellikleri ile görünümlerinin ancak bir imparatorluk projesi ile ilişkili olarak anlaşılabileceğini ileri sürüyor. "Ayasofya`nın aşılması", Osmanlılar üzerinde, bir dizi mimari çalışma sırasında hep etkisini göstermiş bir güdü, Stefanos Yerasimos`un başarılı araştırması, bu "sembolik boyut"u da yerli yerine oturtmamızı sağlıyor. İstanbul’un fethinden sonra Türkler’in şehrin kuruluşuna ve kentin simgesel merkezi sayılan Ayasofya’ya ilişkin geliştirdikleri, Bizans, Arap ve Helen metinlerinden örülü efsaneler... Yerasimos, bu efsanelerin ve onlara yansıyan “Ayasofya’yı aşma” güdüsünün, Osmanlı imparatorluk projesinin ideolojisi ile ilişkisini tahlil ediyor. Kostantiniye ve Ayasofya efsaneleri, Bizans-Osmanlı sürekliliği tartışmasının yansıdığı önemli bir kaynak.

İki Dünya yazıları, Türkiye’deki Batılılaşma sürecinin ortaya çıkardığı çelişki ve bunalımları, bir uygarlık perspektifinden değerlendirme amacına yöneliktir. Bu yazılarda bünyesine uygun bir “yenileniş” fikrine sahipken, kendisine tepeden ve “resmen” dayatılan değişimi özümleyememiş Müslüman bir toplumun çıkmazları, arayışları ve yönelişleri konu edilir. Özdenören Batı karşısında eleştirel ve hatta yer yer reddedici bir tutum takınır, kendine özgü analitik üslubuyla meselelerin derinine iner.

* Osmanlıların Avrupa'ya üstünlük sebepleri * Orhan Gazi * Fatih Sultan Mehmed * Piri Reis * İnebahtı Deniz Muharebesi * Zenta Muharebesi * Osmanlı-İran İlişkileri * 1736-1739 Savaşı * XVIII. yüzyıl ıslahatları * Sabetay Sevi ve dönmelik * Osmanlı tarihçiliği * Kardeş katli * Osmanlı döneminde hac * Osmanlı İmparatorluğu'nda bürokrasi * Osmanlı İmparatorluğu'nda ticaret

2000 Yılın Sevgilisi, beş-on sayfa okuduktan sonra, beni adamakıllı şaşırtmıştı. Bir zaman kaymasında geriye, geçmişe yolculuk... Aslında her şey en olağan roman sahneleriyle başlıyor: Fahir'le Güldal, birbirlerini tanımayan genç adamla genç kız, İskenderun Garı'ndan Ankara-İstanbul trenine binecekler. Ökaliptüs ağaçlarından geniz yakıcı rayihalar. Mevsim, ilkyaz sonu. Güldal'la Fahir, besbelli, az sonra göz göze gelecekler. Geliyorlar da, ama demin dediğim gibi bir zaman kaymasına uğrayarak: Onlarınki yıldırım aşkı değil. Fahir'in iddiasına bakılırsa, 2000 yılından beri sürüyor aşk, tutku, gönül ikizliği. Böylece roman 2000 yıllık bir zaman dilimine açılma imkânı buluyor ve Refik Halid Karay da tatlı tatlı anlatıyor. Selim İleri

Thomas Mann, dünya görüşü yüzyılı aşkın süredir tartışılan Fiyador Mihaloviç Dostoyevski'yi "Doğu'nun Dantesi", Maksim Gorki ise, "Rus Shakespeare'ı" olarak niteler. Kurmaca ve kısa bir anlatı olan Uysal Kız; gerilimi, ruhsal derinliği ve insancıl anlatımıyla, yazarının yazınsal yüceliğin kanıtlarından biri olma özelliğini gösteriyor.

Tek bir kedinin uygarlığı değiştirmeye gücünün yetmeyeceğini düşünüyorsanız, koca bir canlı türünü tek başına yok eden Tibbles'ı duymamışsınız demektir. Ya da Pakistan ile Abd arasında diplomatik bir tartışmayı tetikleyen Ahmedabad adlı kedi yavrusunu. Ya da bir tutam tüyüyle bir katilin yakalanmasını sağlayan Kartopu adlı Kanada kedisini. Bunlar, "uygarlığı değiştiren 100 kedi"den yalnızca üçü. Elinizdeki kitap, bilim, tarih ve sanata ve daha birçok alana katkıda bulunan kedilere selam duruyor. Büyük edebiyat yapıtlarına esin kaynağı olanlardan tutun da, polise telefon ederek sahibinin hayatını kurtaranlara kadar, kedilerin zekâsını ve cesaretini gözler önüne seren birçok örnek var bu kitapta. Bütün bu kedicikler tarihi az çok değiştirdiler. Bunu umursamamaları, hatta yaptıklarının farkında bile olmamaları, çok daha basit bir işi becerince yaygara koparan insanlara örnek olmalı.

Ben ne kadar kötü isem sen de o kadar kötüsün. Ben ne kadar iyi isem sen de o kadar iyisin.

Yangından arta kalanlara korkmadan bakabilenler için... "Gökyüzünde tek bir parça mavi bırakmamak üzere sözleşmiş bulutlardan her biri Brütüs 'ün hançeri milyonlarca damla düşmesi beklenirken korkunç bir gökgürültüsüyle beaber bir damla evet sadece bir damla sarktı. Tıpkı pencereden beline kadar sarkan bir çocuk gibi binlerce metre aşağıdan hayal mayal görünen şehri seyretmeye başladı..."

Beyaz Güvercinler Alanı'ndaki sıralarda Gaby'nin on kişilik çetesinin üyeleri oturuyorlardı... İçlerinde en şişman olanı adı Tatave Louvrier'ydi. Sol kolu koca sargılar içerisindeydi. Onu havada tutuyordu ve beşik gibi sallıyordu. Onun bu haline küçümser gözlerle bakan diğer dokuz serçe, Gaby'nin buyruğuna uyarak sallanmaya başladılar (Kitabın İçinden)

Yaşam yaratmak, güçsüz insanda bulumayan birtakım nitelikleri gerektirir. Yaşamı yoketmekse yalnızca bir tek niteliği-şiddete başvurmayı-gerektirir. Güçsüz insan, tabancası, bıçağı ya da kuvvetli bir bileği olduğu sürece başkalarının ya da kendisinin içindeki yaşamı yokederek onu aşabilir. Böylece, kendisini yadsıyan yaşamdan öç almış olur. Ödünleyici şiddet, güçsüzlükten doğan ve güçsüzlüğü ödünleyen bir şiddet türüdür. Yaratamayan bir insan, yok etmek ister, yaratırken, yok ederken salt bir yaratık olma rolünün ötesine geçer. Caligula'ya şunları söyletirken Camus, bu fikri özlü olarak dile getirmiştir: 'Yaşıyorum, öldürüyorum, yok etmenin insanı kendinden geçiren gücünü yaşıyorum; bununla karşılaştırıldığında yaratmanın gücü çocuk oyuncağından başka birşey değildir. ' bu, sakatların, yaşamın kendilerinden insanca güçlerini olumlu bir biçimde ortaya dökme yetisini esirgediği kimselerin kullandığı şiddettir.

Miguel de Unamuno (1864-1936) : Gerek Aşk ve Pedagoji, Sis ve Tula Teyze romanları, gerekse en tanınmışı olan Yaşamın Trajik Duygusu gibi felsefi denemeleri düşünüldüğünde, Unamuno, 20.yüzyıl İspanyol yazarın en çarpıcı romanlarından biri sayılan sis (1914) ise, Unamuno'nun ölümünden 70 yıl sonra nihayet İspanyolca aslından yapılan bir çeviriyle okurla buluşmaktadır.

SBS'ye hazırlanan 7. sınıflar için konu anlatımlı İngilizce Kitabı

SBS'ye hazırlanan 7. sınıflar için konu anlatımlı Türkçe Kitabı

SBS'ye hazırlanan 8. sınıflar için Yardımcı Test Kitabı: Fen Ve Teknoloji, İngilizce, İnkılap Tarihi ve Atatürkçülük, Türkçe test bölümleri.

Şehit Sadrazam Talat Paşa'nın Gurbet Hatıraları

Bu kitap, değişimin baskınına uğrayan insanlara neler olduğunu anlatır. Geleceğe uyum sağlama (adapte olmak) ya da sağlayamama nedenlerimiz üzerine eğilir. Gelecek üzerine çok yazılmıştır. Yine de geleceğin dünyası üzerine yazılanların çoğu kuru ve katı bir yaklaşımın ürünleridir. Oysa önümüzdeki sayfalar yarınların insancıl, 'yumuşak' yanlarıyla ilgilidir. Yarınlarda varacağımız evreleri ele almıştır. Günlük, ortak konuları içermektedir: Satın aldığımız, attığımız ürünler, ardımızda bıraktığımız yerler, içinde yaşadığımız, çalıştığımız örgütler, rastlaştığımız insanlar... Dostlukların, arkadaşlıkların ve aile yaşamının geleceği, ele alınan konular arasındadır. Yeni, yabansı altkültürler ve yaşam biçimleri yanında, seks ve oyun alanlarından tutun da politikaya dek birçok konuyu kapsamaktadır

Toplam Kalite Yönetimi

Bir zamanlar, havadan sudan şeyler düşünerek yalnız başına ormanın içinde yürüyen tuhaf bir müzisyen varmış. Kendi kendine, “Bu orman çok sıkıcı. Kendime iyi bir yol arkadaşı bulacağım” demiş.

Türkiye'de hürriyet 1908 kuşağının özlemiydi. Bir heves, içeriğini anlamadan peşinden koştuk. Ama o füsunkâr hürrriyeti yitirdiğimizi bile fark etmedik. Bu kitap Türkiye'de demokrasinin ilk yüzyılına değiniyor. Bu yüzyılda, demokrasiyi, onunla özdeş olan "hürriyetler kümesi"ni özümsediğimiz pek söylenemez. Türkiye'nin demokrasi tarihini bu gözle yeniden değerlendirmeliyiz.

Ekip lideri kolunu diğerlerine uzatıp parmaklarını açtı. Yumruk yaptığı anda ateş başlayacaktı. Diğerleri onu gözlüyordu ama birdenbire liderlerinin kafasının boynundan kayıp yere düştüğünü gördüler, ardından bedeni yana devrildi. Tam önündeki toprak sanki canlanmış ve onu öldürmüştü.

Havai fişekleri seyretmesi ne hoştur... Gece kutlamalarında ve eğlencelerinde lacivert gökyüzünde rengarenk çiçekler gibi açılırlar. Bizim "Muhteşem Havai Fişek" de bu güzelliğinin farkında. Ancak burnu büyüklük yapmakta ve kendisini çok önemli görmekte. Bu davranışıyla arkadaşlarının kalbini Muhteşem Havai Fişek'in başına neler gelecek...

Türkçemizin büyük ustası, değerli denemecimiz, eleştirmenimiz Ataçın daha önce Prospero ile Caliban adlı kitabını yayımlamıştık. Okuruma Mektuplarla Ataç dizimizi sürdürüyoruz. Bu kitapta yer alan yazılar, 1951 yılı boyunca Pazar Postası'nda yayımlanmıştı. Okuruma Mektuplar genel başlığı altında yayımlanan bu yazılar için Ataç şöyle diyordu: Şimdi bunları yazmakta da, yazdıktan sonra okumakta da, bana hiçbir yazımın vermediği bir tat buluyorum; mutluluğun ta kendisi denecek bir duygu, bir ışık sarıyor içimi. Bana öyle geliyor ki ben bunları yazmak için, bunları yazdıran iklime ermek için doğdum, yaşadım; ne yaptımsa, ne ettimse, bütün duygularım, bütün düşüncelerim, hepsi hepsi beni buna hazırlamak içindi. Şeyh Galip, bir gazelinde 'Efendimsin cihanda itibarım varsa sendendir / Miyan-ı aşıkanda iştiharım varsa sendendir' diyor, benim de yazarlar arasında bir adım olursa, bu yeryüzünden benim de geçtiğim anılırsa, o ün bu mektuplardan gelecektir.

Mario Puzo'nun son kitabı Omerta, adını örgüt üyelerinin onurunun simgesi olan 'suskunluk yasası'ndan alıyor. New York'un Mafya liderlerinden Raymonde Aprile bir suikaste kurban gider. Aprile, "Merhamet kötü bir alışkanlıktır. Sahip olmadığımız güçler için hak iddia etmektir ve kurbana karşı işlenen affedilemez bir suçtur." düşüncesiyle hareket etmiştir yaşamı boyunca ve merhamet etmeme sırası, kendi yerine geçmesi için yetiştirdiği yeğeni Astorre'dadır şimdi. Ama Baba Aprile' in katili kimdir? Mafya liderlerinin çoğunu hapse atan FBI ajanı Kurt Cilke mi? Bir türlü köşeye sıkıştırılamayan bir başka Mafya lideri Timmona Portella mı? Uluslararası karanlık ilişkilerin bir numaralı adamı diplomat Marriano Rubio mu? Yoksa bilinmeyen başka güçler mi? Ne var ki, 'Omerta Yasası' yürürlüktedir. Hem de her yerde!... Ama Astorre, okuru korkunun, gerilimin ve ölümün soğuk labirentlerinde dolaştırmaya çoktan karar vermiştir. Omerta, Mario Puzzo'nun "son'' başyapıtı...

18. yüzyıl Osmanlı toplumu için ekonomik, toplumsal ve siyasal bunalımın derinleştiği dönem demektir. Artık fetihler çağı çoktan geride kalmış, doğuda ve batıda birbiri ardınca gelen savaşlar toplumun gücünü iyice zayıflatmıştır. Klasik dönemdeki yapısı büyük ölçüde çözülen toprak düzeni kentlere göçü arttırdığı gibi tarımsal üretimde de büyük düşüşlere yolaçmıştır. Bunun sonucunda ortaya çıkan fiyat enflasyonu toplumu derinden etkilemiş, kentlerin iş güç düzeni altüst olmuş, güvenlik büyük bir sorun haline dönüşmüştür. İşte Yücel Özkaya'nın çalışması bu sancılı ortamı olanca çıplaklığıyla betimliyor. Merkezdeki ve özellikle taşradaki devlet kurumlarındaki bozulmayı, devlet-halk ilişkilerinde gittikçe derinleşen güvensizliği, bu gelişmelerin yarattığı ayânlık kurumunu, ekonomik ve toplumsal ortamın nasıl ve ne ölçüde değişime uğradığını birinci el kaynaklardan izlememizi sağlıyor, bunalımın geniş bir panoramasını gözler önüne seriyor.

Müslüman kadınların akıbeti hakkında bundan sonrasına projeksiyon yapan birçok araştırma yayınlandı, yayınlanacak. Hiçbir yerden gelmeyen ve hiçbir yere gitmeyecek olan kadınların yüzlerce yıldır vahyi kuşanarak yaşadıkları ve 'hep burada' oldukları ülkelerinde diaspora söylemi içinde değerlendirilmeleri dünyanın şaşkın bakışları altında sürüyor.

“Osmanlı’dan Günümüze Gizli Devlet” salt yaşayanlara vurgu anlamı taşımıyor, ötesi var. Teşkilat – ı Mahsusa’dan kontrgerilla’ya, ittihatçı techir siyasetlerinden vergisel deportasyona uzanan süreç siyasi genetik kavramıyla aydınlanıyor. modernist çözümleri yarattığı karanlığa, tarihi komportmanlara ayırma geleneğine, Osmanlı ‘Islahatından’ süzülen ve günümüze damgasını vuran devlet şiddetine ışık tutuyor.

Özünde liberal ve demokratik değişimlerin güvenceye bağlanmasını içeren bu köklü dönüşümlerde, belirleyici rolü feodal-aristokratik kurumlara karşı iktidar mücadelesi veren burjuvaziler oynadı. Elinizdeki kitap, "Çokuluslu Osmanlı İmparatorluğu"ndan yola çıkarak "Türkiye'de Ulusal Devletin Kuruluşu" ve "Çok Partili Rejim" başlıkları altında anayasal değişme sorunlarına ışık tutmaya çalışıyor.

"Oteller Kitabı, bir kente ulaştığınızda, hangi otelde kalmamak gerektiği konusunda size bilgi vermekle birlikte, yalnız o telleri anlatmaz, başka tellerden de çalar.", diyor Ferhan Şensoy.

Montesquieu'nün özelliği, konusunun tuhaflığı değil, onu kavrayışıdır. O yalnızca anlamak istiyordu. O, sayısız belge ve metinlere, geçmişin sonsuz mirasına tarihi kitap ve belgelere, yalnızca onların mantığını, nedenini yakalayabilmek için giriyordu. Louise Althusser

Ferman romanı Çağdaş Türkmenistan edebiyatının güçlü yazarlarından biri olan Ata Govşudov'un kırk-elli yıl önce Sovyetlerin, Türkmenlere Göktepe Savaşı hakkında konuşmayı yasakladıkları bir dönemde kaleme aldığı önemli romanlarından biridir. Romanda, Türkmen tarihinde önemli bir yeri olan ve Türkmenistan'da Rus hakimiyetinin başlamasına sebebiyet veren Göktepe Savaşları, bu savaşın felsefi boyutları ve Türkmen kimliği üzerindeki etkileri ortaya konulmaya çalışılmıştır. Yazar, Sovyet ideolojisinin zirvede olduğu bir dönemde üzerinde konuşulması bile yasak olan bir konuya eğilmiştir.

Gülüşün ve Unutuşun Kitabı, ünlü Çek yazarı Milan Kundera'nın Fransa'ya göçtükten sonra orada yazdığı ilk roman. Bir kahvede servis yapan güzel göçmen kızı Tamina, hiçbir şeyin, hiç kimsenin yerini tutamayacağı ölmüş kocasının anısının giderek bulanıklaşmasına karşı umutsuz bir savaş veriyor. Onun öyküsü, bu kitabın iki temel gerçeğini yansıtıyor: Çekoslovakya'da yaşanan trajik deney (yani ünlü Prag Baharı, ardından Sovyet işgali) ve Batı'daki yaşam. Kundera, kuşkulu bir bakışla dolaşıyor bu gerçekler üzerinde. Kitabın, birbirinden bağımsız görünen yedi bölümü, bir yolculuğun aşamaları gibi birbirini izliyor. Aynı durumlar, aynı sorular, müzikteki kreşendo gibi bir tek görüntüde birleşiyorlar. Mizah, yoğun bir hüzünle birlikte gelişiyor. Her an gülünç bir pantomime dönüşebilecek erotizmin incinebilirliği ve bunun getirdiği şaşkınlık. Ve sonuna doğru bir koşuya dönüşen tarih; unutuşun tanrılarına adanmış, yazarın ve ülkesinin kaderi konusunda düşünceler, düşünceler.