En Çok Görüntülenen Kitaplar

Bu, Pim. Pim bir karıncayiyen. Annesi öyle söylüyor. Ama Pim daha yeni doğdu ve karıncanın da karıncayiyenin de ne olduğunu bilmiyor... Karıncanın Ne Olduğunu Bilmeyen Karıncayiyen yavru bir karıncayiyenin büyürken kendini ve çevresini keşfetmesini anlatıyor. Pim daha yeni doğmuş. Annesinden süt emiyor ve hiç karınca görmemiş. Şekli nasıl, tadı nasıl bilmiyor. Aklını karıştıran şeyler var. Madem sadece süt emiyor, adı neden karıncayiyen? Karınca yemese olmaz mı? Karınca nasıl bir şey? Neden toprağın altında yaşıyorlar?.. Pim’in merak ettiği çok şey var ve büyüdükçe sorularına cevap buluyor. Üstelik büyürken sadece kendini keşfetmekle kalmıyor, karşılaştığı kendinden çok farklı yavru hayvanlarla birlikte hayatı, yaşadığı dünyayı öğreniyor. Jill Tomlinson, çok sevilen duru, yalın diliyle bu kez kim olduğunu öğrenmek, keşfetmek isteyen bir yavruyla tanıştırıyor çocukları. Öyküsü hem eğlenceli hem de pek çok hayvanı tanıma fırsatı sunuyor. Karıncayiyenin yanı sıra yılan, fil, zürafa, kirpi gibi pek çok hayvanın ne yediğini, nerede yaşadığını, neler yapabildiğini yavruların ağzından anlatıyor. Serinin diğer öykülerinde olduğu gibi bu kitapta da hayvanları tanırken pek çok başka şey de öğreniyor çocuklar: Kendini keşfetmeyi, büyümeyi farklılıkların bir arada yaşamasını, dostluğu, sevgiyi, aile bağlarını, soru sormayı, cesareti, dayanışmayı, kendine güvenmeyi, hoşgörüyü... “Karınca ne, anne?” “Uyu hadi,” dedi annesi. “Yakında öğreneceksin.” “Lütfen anne, nasıl bir şey?” diye sordu Pim. “Ne olur söylesen yani?” “Tatlım,” dedi annesi, “soruların hiç bitmeyecek galiba.” “Söylemeyecek misin?” dedi Pim. “Karınca nasıl bir şey?” “Karıncalar miniciktir. Büyük yuvaları olur, kazıp açarız. Karıncalar, mmm, ağzımıza layıktır. Çıtır çıtır ve sulu olurlar. Seveceğine eminim.” “Yuvalarını kazıp açarız mı dedin?” diye sordu Pim. “Nasıl açacağız?” “Ön ayaklarındaki pençelerle. Biz çok güçlü hayvanlarız Pim, biliyorsun.” “Güçlü olduğumu nereden bilebilirim ki?” diye sordu Pim kuşkuyla. “Güçlüsün çünkü sen bir karıncayiyensin. Hadi bakalım, doğruca uykuya.”

Neydi bu çağın çağrısı, hışmı neydi? Nerde soluk aldık sahi, ekmeği nasıl böldük, seher yelini, şafak vaktini? Neydi çığ gibi büyüyen çığlık? Soluğumuzda düğümlenen? Neydi mavi gök, al yazma, sürmeli gözler, kudretten çekilen o hilal kaşlar, ilk bakışlar? Nerede bıraktık düş kurmayı, gülüşlerimizi nerede?

Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi (AOF) Bakıma Gereksinimi Olan Engelli Bireyler1 Dersi Sorularla Öğrenelim.

İlk kez 1970 yılında De Yayınevi’nden çıkan “Kirli Ağustos”, 49 yıl sonra ayrı baskı olarak şimdi Yapı Kredi Yayınları’nda. “İlkel bir acı gibi Düşüverdi ilk bakış gözlerinden Kaskatı. Ve belirdi sanki yüzünde Görünürdeki tek şey: daha sonra da olmak Çıkardı birden şapkasını ve çıkardı şapkasını, şapkasını Şapka mı, değil mi, bir şapka hayaleti mi belki Bir bira içti ve vurup gitti kapıyı ardından Yürüdü, geçti, kuru otlar Yapraklar yakılan bir caddeyi. Peki, ölen kimdi.”