En Çok Görüntülenen Kitaplar

Avrupa Hunları Avrupa'nın bugünkü ırklarının oluşmasına neden olan kavimler göçüne neden olan topluluk... Uzun bir tarihi süreç içerisinde Asya bozkırlarında yaşayan Türkler, Hunlar ile birlikte farklı bir coğrafya olan Doğu Avrupa saha sına yönelmeye başlamışlardır. Hunların Avrupa içlerinde görülmeleri: Sabarlar, Avarlar, Kumanlar, Hazarlar, Bulgarlar, Peçenekler gibi çeşitli Türk boylarının da buralara ilerlemelerine basamak ve temel teşkil etmiştir. Bu sebeple Avrupa Hun tarihinin aydınlatılması, daha sonraki devirlere de ışık tutacaktır.

Türk şiirinde en çok öykünülen, sağlığında kendisinden en çok söz ettiren Orhan Veli, şiirindeki yalın ve samimi anlatımıyla hem Türk şiirinin akışında önemli bir kırılma yaratmış, hem de ilginç hayat hikâyesiyle uyandırdığı merakı yıllar içinde korumaya devam etmiştir. Şairin ve şiirinin içine sızmış hem dramatik, hem de eğlenceli öğeleri, şairin atıfta bulunduğu ‘edebiyat tarihçileri'nden Sıddık Akbayır'ın kaleminden keyifle okuyabilecek, şiir gibi kısa ve öz bir hayatın ilginç serüvenine şahit olabileceksiniz.

Çok anlatıcılı bir romandır Kapıyı Çalan Kimdir? Kemal Gündüzalp’in Taşra ve Sürgün üçlemesinin son kitabı. İlk iki kitabın adı belirtilmeyen erkek kahramanı emekli olmaya karar verip yaşamının son zamanlarını geçirmek üzere Harran’a yerleşmek düşüyle Marmaris’ten Urfa’ya doğru yola çıkar. Kendisini neyin beklediğini bilmemektedir. O yüzden hiç beklemediği sürprizlerle karşılaşacaktır. Otuz yıl önce yitirdiği gençlik sevgilisiyle raslantılar sonucu karşılaşan romanın erkek kaharamanı, yeni bir ikilemle karşı karşıyadır. Bu roman istekleri dışında ve zorunluluklar sonucu ayrı düşmüş insanların yeniden kavuşabilme olasılıkları üzerine kurulmuş bir bakıma. Bir aşk romanı gibi olsa da toplumsal ve politik bir arka plana yaslanan romanın son sayfalarında adı öğrenilen erkek kahramanı Mustafa ile Nesime kavuşabilecekler mi? Bir üçlemenin üçüncü kitabı olmasına karşın ucu açık bir roman. Romanın sonlanıp sonlanmadığı kestirilemiyor. Mustafa’yı unutmamış ve hâlâ bekleyen Nesime’nin şu sözleri bir ipucu oluşturabilir: “Yürek taşra değildir.” “Belki de taşrasını yanında taşıyarak yaşıyordu. Belki de sürgün bir yazgıydı onun için. Nereden okumuştu, bir entelektüel mi yazmıştı böyle bir şeyi, sanki aydın olmak sürgün olmaktır gibi bir şey kalmış aklında. Belki de bu yola düşünce, kendini yeryüzünden sorumlu duyumsayınca sürgün oluyordu kendiliğinden insan.”

“Göğüs kafesinde büyük bir boşlukla yaşayan bir çocuğun hangi çocuk parkında kalbini unuttuğunu bilemezsiniz.”   Birbirine artık kördüğümle bağlı olan Sokak Nöbetçileri’ni ayırabilecek ve bu ailenin dağılmasına neden olabilecek güç, düşmanlarıdır; bir yandan geçmişin acılarıyla baş etmeye çalışırlarken bir yandan da düşmanlarını yenmek zorundadırlar.    Kırgınlıklar, mucizeler, iç içe geçmiş hayatlar, hataların doğurduğu yıkımlar, çocukluk izleri ve vazgeçişler… Sokak Nöbetçileri, bu savaşıntan yedisi beraber ya zaferle çıkacak ya da içlerinden biri kaybetse bile yok olacaklardır.   Gücünü Bartu’dan, sessizliğini Lâl’den, zekâsını Yankı’dan, dik duruşunu Koza’dan, ellerini Işık ve Mutlu’dan, kalbini ise Helin’den alan Sokak Nöbetçileri; yolun sonuna geldiklerinde bir kez daha o yedi kişilik masaya çocukluklarıyla oturabilecekler midir yoksa bambaşka hayatlara mı savrulacaklardır?    Bugün, yedi kişi son kez kozlarımızı paylaşmak için masaya oturmuştuk, sırlar ortaya dökülecekti ve son kez hesaplaşacaktık. Son kezdi çünkü bu sefer bir kişi masadan kalkarsa hepimiz farkındaydık, geri dönüşü olmazdı ve biz dağılırdık. Biliyordum, ne kadar aile olduğumuzu söylesek de onarılması zor kırık kalplerimiz vardı. Ve yine biliyordum; bu kadar sırdan sonra o masadan yedi kişi beraber kalkmamız da mucizenin başka bir yüzüydü.