En Çok Görüntülenen Kitaplar

Elinizdeki kitap, 2004 ve 2009 yıllarında ilk ve ikinci baskısı yapılan -Eser (İnşaat Yapım) Sözleşmeleri- isimli yapıtın üçüncü baskısıdır. Türk Borçlar Kanunu m. 470de yapılan tanıma göre -Eser sözleşmesi, yüklenicinin bir eser meydana getirmeyi, işsahibinin de bunun karşılığında bir berdel ödemeyi üstlendiği sözleşmedir-. Bu tanımdan anlaşılacağı üzere eser sözleşmesi, günlük hayatımızda her an karşılaştığımız bir sözleşme türüdür. Örneğin; bir boya-badana yaptırma işi, eser sözleşmesine konu teşkil edeceği gibi, terziye elbise diktirmek veya arsa payı karşılığı inşaat yapım işi de eser sözleşmesinin konusunu teşkil eder. Kitabın ikinci baskısından sonra, Borçlar Kanununda önemli değişiklikler yapılmış, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu 01. 07. 2012 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Dolaysıyla -Eser (İnşaat Yapım) Sözleşmeleri- isimli kitabın, yeni Türk Borçlar Kanununa uygun düzenlenmesi, hayatiyetini bu şekilde devam ettirmesi zorunluluğu doğmuştur. Bu vesile ile mevcut kitabın yeniden gözden geçirilerek okuyucuya sunulması fırsatı da elde edilmiştir. Fakat üçüncü baskıda da kitabın anlatım düzeninde değişiklik yapılmamış, eser sözleşmeleri kuruluşundan başlanarak, sona ermesi ve sona ermesinin sonuçları, bu arada vazgeçilmez yan konularıyla (özellikle ceza koşulu ile) birlikte incelenmiştir.

Düşünülmeden-taşınılmadan yapılan evlilikler ve bir araya gelmeler; ağlayıp sokaklarda sürünen eşler, 'öksüzler yuvası'na bırakılan yetimler ve aileleri yüreklerinden yaralayan caniliklerle neticelenmiştir.

Metafora ihtiyacım yok, söyleyecek sözü olanın anlatma sıkıntısı çekeceğine inanmıyorum. Ateist değilim. Ama herkesin inandığı o "sosyal" Tanrı mı benim Tanrım da, bunu bilmiyorum. Bildiğim şu: Bizi yaratmanın dışında, ilişkilerimizi de düzenleyen bir tanrı varsa bütün kötülüklerden de o mesul, yok böyle değilse, eşte müdahale etmenin tam sırası: Biz beceremedik; kötülüklerden savaş ve açlıktan, bütün bu yaşadığımız pisliklerden insanlığı kurtarmak için, yarattıklarına bir kez daha deneme şansı, yeniden başlayabilme şansı için kendini göstersin; bugünler için tanrı yoksa başka ne zaman için olacak. Ya mucizevi bir yeniden başlangıç ya da kaçınılmaz yokoluş. Hiçbir şey doğal ve gerektiği gibi yaşanmıyor. Yitip giden, hayatımızın bati ve yalın olan kısmı. İnsanın doğadan giderek yalıtlanması demek bu. Doğallığımız ve kendiliğindenliğimiz, biz yitip gidiyoruz: Her şeye, bütün hayatımıza müdahale ediliyor: Nasıl sevişeceğimizden, nasıl tapınacağımıza kadar. Birikmiş bütün insanlık tecrübesi, tarihimiz aslında, tehlike altında. Ama en önemlisi ilkel tecrübemiz de, tasavvur yeteneğimiz de elimizden alınmış durumda. Yukarıda sözünü ettiğim nedendir beni şiir yazmaya iten: Tecrübeyi aktarmaya çalışıyorum. Sıradan tecrübelerimizi: yemek gibi, içmek gibi. Ve ruhani tecrübelerimizi: Sevgi gibi, acı gibi, coşku gibi. İnsanın tasavvur yeteneği gibi. Tecrübe yoksa geçmiş yoktur; yemek, içmek, sevgi ve acı yoksa bugün yoktur; tasavvur yoksa gelecek yoktur.