Eserlere Göre Listeleme

Patrick Süskind, aşkın izini sürdüğü denemesinde geçmişten günümüze Batı’nın düşünce, kültür ve edebiyat dünyasının yönünü belirlemiş İlkçağ düşünürlerini, mitolojik ve kurmaca kahramanlarını ve yazarları yanına alarak duygu dünyasına doğru düşünsel bir yolculuğa çıkartır okurunu. Aşk nasıl tanımlanagelmiştir? Sokrates’in Phaidros’ta ifade ettiği gibi bir coşkunluk hali, bir tür delilik midir aşk? Yunan düşünürün Diotima’ya söylettiği gibi “doğurmanın, güzel içinde yaratmanın sevgisi” midir gerçekten de? Stendhal’in betimlediği gibi ölümle doğal bir ilişki içinde midir? Yoksa düpedüz ahmaklık mıdır? Süskind bu ve bunun gibi soruların peşine düşerken bir yandan gündelik yaşantılarımızın deneyimlerine yöneltir bakışını, diğer yandan aşkın tarihsel rotalarında gezinir: Aşk ile ölümü uzlaştırma girişiminde bulunan Orpheus; hayatında Eros’a yer vermeyen, bunun yerine mutlak iktidara tutkun bir İsa figürü; aşk ölümlerini tümden romantikleştiren 19. yüzyıl âşıkları; 21. yüzyılın hızlı âşıkları Süskind’in yazı düzleminde buluşturulur. Süskind’in zaman zaman sivri bir alaya uzanan muzip bir ironiyle kaleme aldığı metni, Batı kültürünün aşkı anlamlandırma, deneyimleme ve sanat düzleminde ölümsüzlüğe kavuşturma tarihine ilişkin bir yeniden okuma denemesidir aynı zamanda.

Hint Okyanusu'nun incisi olarak adlandırılan Seylan'a giden bir gemi ve içinde, sevdiği adam uğruna ülkesini terk eden genç bir kadın... Gwen, gemisi Seylan kıyılarına vardığında, mutluluğun eliyle uzanıp tutabileceği kadar yakınında olduğuna inanıyordu. Yeni evlenmiş, âşık bir genç kadındı ve eşi Laurence'ın da kendisini aynı şekilde sevdiğine emindi. O ana kadar hiç bilmediği gerçeğin soğuk esintisi, kıyıya adım attığı anda ilk kez yüzüne vurdu. Laurence, söz verdiği gibi onu almaya gelmemişti. Gwen'ın kıyıda eşini beklerken gördüğü şeyler ve tanıştığı bir adam, evliliğinin hayallerindekinden farklı olabileceğini düşünmesine neden olmuştu. O andan sonra da korkular ve şüpheler giderek büyüdü, büyüdü… Laurence'ın her geçen dakika mesafeli bir adama dönüşmesiyse evliliklerinin ortasına kocaman bir çukur açmıştı. İkisini de içine çeken ve gün geçtikçe daha da büyüyen bir çukur... İki ucundan birden sıkıca çekilen bir ipe dönmüştü artık evlilikleri. Kopma noktasına gelen şey ise aşklarıydı. Bu büyük aşkın, bir meydan savaşına dönüştüğünü fark eden Gwen, eşinin kendisinden sakladığı sırları ve geçmişi sorgulamaya başladı. Sonunda, geleceğin ümit vaat etmekten çok uzak olduğunu fark edecekti. Çünkü geçmiş, pençelerini bugüne batırmak için hazırda bekliyordu. "Sevgi ve kaybetmek üzerine yazılmış, tek kelimeyle büyüleyici bir hikâye. Dinah Jefferies, karmaşık ve heyecan verici bir hikâyeyi ustalıkla ele almış." -Kate Furnivall-

Onları çok yakından tanıyoruz. Değişik bir aşk üçgeninin köşelerinde duran üç kişi; Seni Sevmiyorum'un üç kahramanı: Stuart, Oliver ve Gillian. Julian Barnes önceki romanının bir devamı olan Aşk Vesaire'de de, kahramanların sırlarına doğrudan tanıklık etmemizi, gerçeği kendi ağızlarından öğrenmemizi sağlayan aynı etkili kamera tekniğini kullanıyor. Böylelikle okur, roman kahramanlarının iç yaşantılarını, birbirleri hakkında hislerini, tasarılarını ve özlemlerini gözlemleme fırsatını elde etmiş oluyor. Acaba aradan geçen on yıl bu fırtınalı aşk ilişkisindeki dengeleri nasıl değiştirdi? Stuart, aşkını "kalbine gömmek" için gittiği Amerika'dan yepyeni güçlerle donanmış olarak mı döndü? Ve artık zengin sayılabilecek biri olan Stuart için aşk hala aynı "piyasa" yasalarına göre mi işliyor? Stuart'ın "yeni" serveti arkadaşı Oliver'ın "yeni" depresyonu mevcut ilişkilere yepyeni bir boyut mu katacak? Bu beklenmedik dönüşün yol açtığı fırtınayla Gillian'in kalbinin pusulasında bir sapmaya mı yol açtı? Yoksa, Oliver'ın kendi teorisinde ileri sürdüğü gibi "dünya, aşkın her şey olup geri kalan şeylerin sadece bir 'vs.' olduğunu düşünen insanlarla, aşka yeterince değer vermeyen ve yaşamın en heyecan verici kısmının bu 'vs.'de yattığını düşünen insanlar arasında" ikiye mi ayrılıyor? Julian Barnes'ın roman sanatının ayırıcı özellikleri olan "keskin ve ayrıntı zenginliği" Aşk Vesaire'de bir kez daha bütün renkliliği ve derinliğiyle gözler önüne serilip, okurları "Aşk"ın gerçek niteliği üzerinde ciddi bir düşünceye sevk ediyor. Aşk Vesaire sözcüğün gerçek anlamında kolay kolay tüketilemeyecek bir kitap. (Arka Kapak)