En Çok Görüntülenen Kitaplar

Ne kadar koşarsan koş, gökkuşağını yakalayabilir misin? Geçebilir misin altından, o rengârenk göksel köprünün? Mühür kapkara bir kedidir ve halinden hiç hoşnut değildir. Gökkuşağının altından geçmeyi hayal eder. Bunu başarabilirse, renginin değişeceğini sanır. Bir yağmur sonrası beliren gökkuşağı, sanki onun hayallerini gerçekleştirmek için çıkmıştır ortaya. Mühür sevinçle koşmaya başlar. Koşar koşar koşar... Ve başına neler gelir neler! Filiz Özdem, Gökkuşağını Kovalayan Kedi’de, hayata yeni pencereler aralayan bir hikâye anlatıyor yine. Kendini sevmeyen, beğenmeyen ve rengi değişirse hayatının değişeceğini sanan Mühür’ün eğlenceli bir dille yazılmış hikâyesine Seçil Çokan’ın renkli resimleri eşlik ediyor. Elinizdeki bu kitap, Boğaziçi Üniversitesi öğrencileri tarafından yazıya geçirilmiş ve tüm resimleri betimlenmiştir. Ayrıca, orijinal baskıdaki sayfa sayılarıyla Word dosyanızdaki sayfa numaraları aynı tutulmuştur. Böylece kitabın kör ebeveyn ve gören çocuğuyla aynı anda takibinin kolaylaştırılması amaçlanmıştır. Tüm süreci koordine eden Filiz Özerdem'e teşekkür ederiz.

İslâm düşüncesinin özgün akımlarından İşrâkîlîk ve İslâm medeniyetinin Batı’yla buluştuğu önemli zeminlerden Endülüs, bu eserin temel konuları arasındadır. Eserde bahse konu olan filozof, mutasavvıf, mütekellim, miifessir, muhaddis, tabip vb. kimlikleriyle çoğuna aşina olduğumuz bu isimlerin, düşünce sistematiğinde bir kısmının Meşşâî ya da İşrâkı, Eş'arî ya da Mâturîdî, Doğulu ya da Batılı olmaları İsİâm düşünce geleneğinin farklı bir ahengine işaret etmekledir. Düşünce ve tefekkürün izlerini takip eden bu eserde, HalUc-ı Mansîir, Abdülkadir Ceylânı, Alımed Yesevi, İbn Arabi, Mevlânâ ile Islâm tasavvufunun Orta Doğu’dan Orta Asya’ya; Endülüs’ten Anadolu’ya izlediği seyir ve birçok lasavvufî hareketin kurucu şahsiyeti okuyucu ile buluşıurulmaktadır. Ayrıca bir yandan İşrâk düşüncesinin zirve ismi Siihrevcrdi ve takipçileri, öte yandan Islâm Meşşâi düşüncesinin en önemli mütefekkiri İbn Rüşd ile bu alanlara yönelik bir çerçeve çizilmektedir. Ayrıca eserimiz, İslâm medeniyetinin Baıı’ya açılan kapısı Endülüs ve burada yetişen İbn Hazm, İbn Bâcce, İbn Haldim, İbn Mcymûn gibi düşünürlerin de bıraktıkları bilimsel mirası kapsayan zenginliği ile araştırmacıların ilgisine sunulmuştur. Bu çalışma ile Anadolu'nun kültürel biçimlenmesinde katkısı olan Hacı Bcktaş Velî, Hacı Bayram Velî, Sadruddîn Konevî gibi isimler ile İsfahan okulu ve günümüz İran’ında düşünceleri bâlâ tartışılan Mir Dâıııâd, Molla Sadra gibi düşünce adamlarına vukufiyetimizin artacağı da açıktır.

Hala her yaz yeni türler buluyorum: beklenmedik keşifler, tüm bu zaman boyunca burada olduğum hâlde sayıları çok az olduğundan yakalayamadığım sinekler... Yeni türler avlamanın getirileri azalmaya başlayınca kendimi gizem çözmeye veririm herhâlde. Bazı türler her şeyden önce esrarengiz olmalarıyla biliniyor. Bunların en büyüklerinden biri Doros... Bilmecenin çözüldüğü söylentilerini duyarım bazen. Birisi larvasını bulmuş ve yer altındaki köklerin içinde yaşayan bir tür yaprak bitiyle girift ilişkisini aydınlatmış derler fakat henüz inandırıcı bir delil yok ortada. Doros profuges’in aşırı değişken davranışları olayı daha da güç bir hâle getirir. Büyük ve çekici olmasına, diğer hiçbir böceğe benzememesine ve hemen hemen tüm Avrupa ülkelerinde görülmesine karşın hakkında neredeyse hiçbir şey bilmiyoruz. Ne yediğini ve neden düzensiz aralıklarla gözlendiğini bilen yok. Bir yerlerde ansızın ortaya çıkıyor, tek bir örnek ve sonra tekrar görülmüyor. Her yerde çok ender. Birinin aynı yerde iki tane bulması olağan dışı. Neden? Bunun yanıtını kesinlikle bilmiyorum. Fakat adada yedi tane yakaladım, ki bu, Avrupa için olağanüstü bir rekor, dolayısıyla da birtakım teorilerim var. Diyelim ki larvalar yer altında ve toprağın yapısına duyarlı... Belki de kireçli toprakları seviyor. Ender oluşunu açıklayabilir bu. Değişken aralıklarla görülmesi de gelişiminin birkaç yıl almasına bağlı olabilir, bu da her yıl uçmadıkları anlamına gelir. Bendeki yedi örneğin dördü aynı yıldan, üçü başka bir yıldan. Bu seferlerin dışında gölgelerini bile görmedim. Yapbozun bir parçası bu olabilir. Bir başka olası açıklama da, Doros yalnızca bir iki gün uçup sonra ölüyor olabilir, tıpkı bir mayıs sineği gibi. Koleksiyoncu için onu görmek yalnızca bir şans işidir belki. Ancak yerinden hiç kıpırdamayan biri yedi tane birden görebilir. Hüzünlü bir şey yok mu bunda?