En Çok Görüntülenen Kitaplar

Laleler ve İsyanlar Osmanlı Devleti'nin çalkantılı dönemlerini ele almaktadır. Sık sık padişahların değiştiği, isyanların ardının kesilmediği bu yıllarda Osmanlı büyük topraklar kaybetmeye başlamıştı. Hem askeri hem de yönetimsel alanlarda yenilikler bu dönemin en belirgin özelliğidir. Osmanlı Devleti, Lale Devri gibi kısa ve suni bir iyileşme süreci yaşasa da bu devir sonrasında dağılma süreci başlamıştır. Osmanlı donanmasının Ruslar tarafından yakılması ve Kabakçı Mustafa İsyanı bu dönemin önemli olaylarındandır. Laleler ve İsyanlar bu dönemi kronolojik olarak ele almaktadır. MEB müfredatına uygun ve kolay okunabilen Laleler ve İsyanlar ile tarihte bir yolculuğa çıkmaya hazır mısınız?

Elinizdeki bu kitap, Boğaziçi Üniversitesi öğrencileri tarafından yazıya geçirilmiş ve tüm resimleri betimlenmiştir. Ayrıca, orijinal baskıdaki sayfa sayılarıyla Word dosyanızdaki sayfa numaraları aynı tutulmuştur. Böylece kitabın kör ebeveyn ve gören çocuğuyla aynı anda takibinin kolaylaştırılması amaçlanmıştır. Kitapların temininde destek olan Gizem Alakaya ve düzeltilmesinde görev alan Filiz Özerdem'e teşekkür ederiz. “Kalbimdeki grafik, zikzaklı bir trafik!” Karşınızda harflerden Z, yani Bay Zikzak. Z’nin alfabenin son harfi olarak çok önemli bir görevi vardı: Gece yarısı olup saatler on ikiyi gösterdiğinde, o gün harflerin yaptığı bütün işlerin özetini çıkarmak. Gün sonu raporu anlamına gelen bu çalışmaya “Z Raporu” deniyordu. Bay ZikZak, bu raporda her gün karamsar bir tablo görmekten çok mutsuzdu. Ama bu karamsarlıkla baş edebilmenin bir yolunu bulmaya, yıldızını parlatmaya da kararlıydı.

Masadaki yazı makinasının etrafında duran renkli kâğıtlara ilişiyor gözüm. Ses çıkarmadan masaya uzanıyorum, kâğıtların üzerinde kısa kısa anlamsız cümleler: “Armut, kapanıyor, korkak.”, “Sessiz, yıka, çarkıfelek.”,“Ol, gece, git.” Çağanozlar İndiğinde, Deniz Karanfil'in Salyangozlar Sandalyeler Bulutlar'dan sonraki ikinci öykü kitabı. Karanfil'in öyküleri kendine özgü bir çizgide ilerliyor. Zamanı, olağanla olağandışını, iç dünyayla kargaşayı karşılaştırıyor. Bu kitabın, öykücülüğümüze son derece özgün bir katkıda bulunacağını düşünüyoruz.

“Deliyim, demek ki görüyorum. Ne yazık ki, fena halde kızıyorum gördüklerime.” Şişedeki Adam ile başlar Feyyaz Kayacan’ın öykü yolculuğu. Gerçeküstücü bir ruh halinin metinleridir onlar. İkinci Dünya Savaşı’nın tanığı olarak kaleme aldığı Sığınak Hikâyeleri’nde, umudun insanı dirençli tutan insanüstü tarafını anlatır. Cehennemde Bir Yusuf’ta bu kez “Terzela”dan seslenir ve yer yer isyan eder. Sadece dil olarak değil, biçimsel olarak da sınırların ucundadır. İlk öykü kitabına üç yeni öykü ekleyerek yayımladığı Hiçoğlu’nun Serüvenleri geleceğe doğru atılmış bir işaret fişeği gibidir. Gibiciler ise hem toplum hem de dönemin edebiyat ortamı eleştirisidir. Hayattayken yayımladığı son öykü kitabı Bir Deli Değilin Defterleri’nde ise öyküde yapmak istediklerini yapmış bir Feyyaz Kayacan çıkıyor karşımıza. Klasik öyküye, daha doğrudan bir anlatıma “olabildiğince” geri dönüyor. İlk günden beri en iyi örneğini sunduğu gerçeküstücü dili hiçe saymadan, “gerçek” olanı tüm yalınlığıyla anlatıyor. Ancak en baştan belirtmeli, o yalınlık bu kez sert gelebilir. Adeta bir zincirin son halkası Bir Deli Değilin Defterleri’nde, Feyyaz Kayacan dilden anlatıma, biçimden ses tonuna tüm yönleriyle “usta”lığını taçlandırıyor.