Eserlere Göre Listeleme

Kur'an'-ı Kerim'in Gizli Öğretisi Kitap Açıklaması Hz. Muhammed’in vahyi alırken yaşadıkları... Cennetten kovuluş... Cennet ve Cehennem sembolleri...Cehennem ateşi bilinen bir ateş değildir... Melek sembolizmi... Evrensel İdare Mekanizması... Kozmik hiyerarşi... Gelen kozmik ziyaretçiler... Cebrail’in gökyüzünden inişi... Sahabiler de Cebrail’i görüyordu... Kutsal Ruh... Gökyüzünün görünmeyen orduları... Siriusyen Kültür izleri... Eski dönemlere ait saklı bilgiler... Mağarada yaşanan gizemli olaylar... Kozmik tohumlama ve Hz. İsa... Osiris Rahibi Hz. Musa... Tufanda yok olan uygarlıklar... Kur’an-ı Kerim’deki gizli Mu Dili... Miraç olayının ardındaki gerçekler... Ahiret hayatı... Dünya hayatı ancak bir oyun ve bir eğlencedir... Duanın Gücü... Dönüşünüz O’nadır... Yürekleri hoplatan gün... Kıyamet ve Kıyamet Günü’nde gerçeklerin ortaya çıkışı... Mahşer gününde tekrar dirilme... Büyük sarsıntı... Ey iman edenler her şeye hazırlıklı olun... Kur’an-ı Kerim ölüler kitabı değildir... Kur’an’daki ve Hadisler’deki iki farklı İslam... Kâbe ve Hac... Kurbanın ezoterik kökeni... Kendini bilen Rabbi’ni bilir... Namaz Kaç vakit... Hz. Muhammed’in meclisindeki özel sohbetler... Hz. Muhammed’in gerçekleşen rüyası... Kutsal vazifenin bitişi... Ve daha yüzlerce konu başlığı...

Kur'an-ı Kerim her şeyden önce ilme ve düşünceye önem verir. Getirdiği esasları ilme ve akli ilkelere dayandırır. Bunun anlamı şudur: Kur'an'ı ilmin ve aklın ilkelerine göre anlamak gerekir. Akla, ilme ve mantığa aykırı gelen Kur'an'a da aykırı düşer. Bunun için Kur'an, kendi ilke ve hükümlerinde çelişki olmadığını açıkça ortaya koyarak, herkesi aklını çalıştırmaya, mantıklı ve tutarlı olmaya, sözünde, işinde çelişkiye ve tutarsızlığa düşmemeye çağırır. İlim objektiftir. Herkes tarafından kontrol edilebilir. Yanlışlığı ve doğruluğu ortaya konabilir. İlimde herhangi bir kimseye yanıldığı gösterilebilir, yanlışlığı kabul ettirilebilir. Ama, iman subjektiftir. İnsanın vicdanının verdiği bir hükümdür. Eğer insanın imanı ilme dayanmazsa, onun doğruluğu veya yanlışlığı ortaya konamaz. Bunun için de bir kimseye senin imanın yanlıştır veya doğrudur, hükmü verilemez. Benim inancım böyledir, dediğinde karşıdaki de ona benim inancım da seninkinin zıddıdır, demiş olsa birinin imanı diğerinin yanlışını göstermiş olmayacağı için her ikisinin inancı kendisine göre doğru olur. İşte iman imanla düzetilmez, iman imanın doğruluk ölçüsü olamaz. İman ilme dayanırsa, imanın doğruluk ölçüsü ilim olur ve ilim ile imandaki yanlış düzeltilebilir. Senin imanın, ilmin şu esaslarına ve aklın şu ilkelerine aykırı olduğu için yanlıştır, denebilir, miraç konusunda olduğu gibi.

Kur’ân’da “Yüce Allah’a iman”la birlikte en sık kullanılan inanç esası “âhirete iman”dır. Bu bağlamda âhirete iman, dünya hayatına anlam kazandıran bir inanç prensibidir. Yaşadığı bu hayatın var ediliş gayesini bilenler, hesabını verecekleri dünya hayatını daha bilinçli ve dikkatli bir şekilde, aynı zamanda sorumluluğunu idrak ederek yaşarlar. Takvâ denilen bu duyarlılık, kulun kendisine, canlı-cansız çevresine ve nihayet Yüce Allah’a karşı sorumluluğunu bilerek yaşamayı; âhirete iman ise tam bu noktada kişiye derin bir şuur vererek, daha düzgün bir hayat sürmesinin temel prensiplerini öğretir.