En Son Eklenenler

“Ne güzel bir şeker portakalı fidanıymış bu! Hem bak, dikeni de yok. Pek de kişilik sahibiymiş, şeker portakalı olduğu ta uzaktan belli. Ben senin boyunda olsaydım başka şey istemezdim.” “Ama ben büyük bir ağaç istiyordum.” “İyi düşün, Zezé. Henüz gencecik bir fidan bu. Bir gün koca bir ağaca dönüşecek. Seninle beraber büyüyecek. İki kardeş gibi iyi anlaşacaksınız. Dalını gördün mü? Bir tanecik dalı olsa da sanki özellikle senin binmen için hazırlanmış bir ata benziyor.” Brezilya edebiyatının klasiklerinden Şeker Portakalı, José Mauro de Vasconcelos’un başyapıtı kabul edilir. Yetişkinler dünyasının sınırlamalarına hayal gücüyle meydan okuyan Zezé’nin yoksulluk, acı ve ümit dolu hikâyesi yazarın çocukluğundan derin izler taşır. Beş yaşındaki Zezé hemen her şeyi tek başına öğrenir: sadece bilye oynamayı ve arabalara asılmayı değil, okumayı ve sokak şarkıcılarının ezgilerini de. En yakın sırdaşıysa, anlattıklarına kulak veren ve Minguinho adını verdiği bir şeker portakalı fidanıdır… Şeker Portakalı’nın başkahramanı Zezé’nin büyüdükçe yaşadığı serüvenleri, yazarın Güneşi Uyandıralım ve Delifişek romanlarında izleyebilirsiniz.

Pierre Augustin Caron de Beaumarchais (1732-1799): Bir saatçinin oğlu olarak Paris’te dünyaya geldi. Saatçilik, öğretmenlik gibi işler yaptı, bunlara tüccarlık, diplomatlığı ekledi ve soyluluk unvanını satın aldıktan sonra İspanya’da yaşadı. Pek çok tiyatro eseri yazdı. Eserleri yakıldı, yasaklandı ama halk ve hatta eleştirdiği soylular tarafından bile hep alkışlandı. Tiyatro Yazarları Derneği’ni kurdu. Almanya’da Voltaire’in eserlerini bastı. Amerika’daki bağımsızlık mücadelesine silah, gemi sağladı. Terör döneminde şüpheli addedildiği için Fransa’ya ancak ölmeden üç yıl önce dönebildi. Yazarın ününü borçlu olduğu üç büyük Figaro oyununun ilki olan Sevilla Berberi veya Nafile Tedbir ilk kez 1775 yılında sahnelenmiştir. Eser, diğer iki Figaro oyununun da (Figaro’nun Düğünü, Suçlu Ana veya Diğer Tartuffe) temel taşları olan canlılığı ve ritm öğeleriyle öne çıkar. Paisiello (1782) ve Rossini (1816) tarafından operaya da uyarlanan bu komedi Kont Almivava’nın âşık olduğu Rosine’e, Figaro yardımıyla ulaşma çabasını konu alır.

Yukarı Mahalle, Steinbeck'in kendisinden önce edebiyatta bulunmayan konulara açıldığı romanıdır. Bu özelliğiyle yazara büyük ün sağlamıştır. Yapıt sinemaya da uyarlanmış, gösterildiği her yerde geniş ilgi toplamıştır. Meksika'dan Kaliforniya'ya gelen Kızılderili-İspanyol karışımı Paisona'ların, kentsel değer yargılarına boş veren, saf ve içgüdüsel yaşamlarını tatlı bir güldürüyle anlatan Yukarı Mahalle, Çağdaş Amerikan edebiyatının yetkin ürünlerinden biridir.