Eserlere Göre Listeleme

"Onu hiç böyle tanımadınız, bilmediniz... Bu kitapta yazılanların neredeyse tümü ilk kez gün ışığına çıkıyor, metinle çok sıkı bağ kuran fotoğrafların ve belgelerin neredeyse tümü ilk kez yayınlanıyor... Bu kitapta, inatçılığı, kıskançlığı, kindarlığı, hasisliği gibi zaaflarının yanısıra, ulaştığı yerde tek olma arzusuyla yanan ve bazen de anlaşılmaz bir gönül zenginliği sergileyip, âşık olduğu zaman onu sonuna kadar yaşayan bir insan var... Bu kitapta, büyük sanatkâr, sizin hayalleriniz ötesinde, tahminlerinizin ötesinde büyük bir Zeki Müren var..."

Aşkın Kıyısında kendilerine ait olmayan hayatları yaşamaya çalışanların ve kendini bulduktan sonra değişimin kaçınılmazlığını fark edenlerin hikâyesi… Üç yakın arkadaş... Grace, Ella ve Flick... İş ve yaşama telaşı arasında geçen hayatları, eskisi gibi sık sık bir araya gelmelerine izin vermez. Ella'nın yazlığında bir haftalık tatil planı uzun aradan sonra kavuşmaları için büyük bir fırsat yaratır. Hatta Grace ve kocası arasındaki buzların erimesine de yardımcı olabilir. Daha sonra aralarına katılan eğlenceli ve çekici çift dengeleri altüst eder. Peki, tüm değişimlerin sonu her zaman mutlu mudur?

… Aşk bazen sadece biter. Kursakta izi kalır. Her hikâye kendi gerçekliğini içinde saklar. Yazarken hayal gibidir, okurken gerçeğin taa kendisidir. Herkesin bir hikâyesi vardır; eksik ya da yarım kalmış, başlamadan bitmesi gerekmiş… Canı yanıp susulmuş, kan kusup kızılcık şerbeti denilmiş. Kimi hayatı teğet geçip ölümle sınanmış, kimi “hasretinden prangalar eskitmiş”… Hikâye bu ya; sonunda herkes eksik kalmış, tamamlanmamış duygular, yaşanamamış aşkların diyarında kursakta kekremsi bir tat bırakmış. Bu kitapta okuduğunuz hikâyeler gibi... İyiliğin ve kötülüğün ortasında kalanları, hayata tutunamayanları, tutunup düşenleri, yel değirmenlerine karşı Don Kişot olmayı, hayatta kalmak için acımasız davranmayı, bazen de kendini yok saymayı elinizde tuttuğunuz Sinan Tuzcu’nun Aşkın Kursağında Kalan kitabında okuyacaksınız. Sinan Tuzcu Böcek romanının ardından hayata dair hikâyeleri anlattığı bu kitabında Türkiye’nin gerçekliğine de ayna tutuyor. Kitap; zaman, mekân, olaylar, karakterler farklı olsa da hayata dokunan herkesin hikâyesini konu alıyor…

Kuyu. Zindan. Dünya. Ahiret. Kur’an-ın en güzel kıssasında dört kelime, dört kapıyı açıyordu: İman. Aşk. Sadakat. Vuslat… Üç gömlek. Üç yürek. Yakup. Yusuf ve Züleyha. Üç gömleği de yırtıldı da aşkının akı ile geçti kuyudan, zindandan ve kadından. Yakup şimdi suskun. Yakup şimdi mahzun. Yakup şimdi hasret. Oğul şimdi gurbet. Çöle akşamın karanlığı iniyordu. Yakup’un yüreğine hasret harları: ''Ey kalbim! Dayanmalıyız Yusuf'suzluğa.'' Yusuf güzeldi, insanlığın edebiydi. Yusuf güvendi, erkeklerin efendiliğiydi. Bir Yusuf yüreğidir Züleyha'ya zindan kadar kapalı. Bir baba kalbidir kuyu kadar naçar. Bir Züleyha sevdasıdır Nil kadar! Ne yöne aktığı müphem hüznü Züleyha'nın. Yakup’un iftarıdır Yusuf'a akıttığı gözyaşlarını içmek. Ah Züleyha! Adı konmamış tüm anlaşılmamazlıkların yol ayrımı hep sana yükleniyordu nedense? Seni anan diller anlamadı yüreğini “Altı üstü bir aşk işte” diyecek kadar aşk yetimiydiler. Yusuf’unu bir yüz görümlüğü görmek için kaç yürek boşalttın da derin sevdalara daldın? Her dalışta binlerce vurgun yedin. Ah Züleyha! Gitme Züleyha! Gittikçe aşk oluyorsun, dur! Tırnakların mora kına çalacak, yaran çerağ çerağ yanacak, en çok da Yusuf’unu figan edeceksin. Dur! Gitme! Ağla Züleyha! Sen ağladıkça çöllere yağmur duası bırakır melekler! Anladım. Vuslatın aslı hasretmiş. Öğrendim. Her hasret bir hicrete bedelmiş. Bildim. Herkesin hicreti kendi içineymiş. Şimdi ben hicretimi yaşarken bedelini de ödüyorum. Sana da bana da susmak düştü. Susalım. ''Rabbim göz verdin; gözyaşı da ver ki, Yusuf’u bulmuşken yitirmiş Züleyha için ağlayalım...''