Eserlere Göre Listeleme

"Aşk mı kaderi kovalar, kader mi aşkı?" Kimsenin çözemediği bilmecenin yanıtı bu romanda... Adam, kadının ipek çilesine benzer ruhuyla sarılıp sarmalandıkça, kurtulamayacağı bir aşka tutsak oluyordu. Kozasının içindeydi artık. Ya değişip içinden çıkacağı, ya kalıp içinde öleceği!.. İkisinin sadece yalnızlıkları benziyordu birbirine. Sadece yalnızlıkları… fakat o da tıpatıp!..

Dört makaleden oluşan Aşkın Psikolojisi'nin ilk makalesinde Freud çocuğun cinselliğin ne olduğunu tam anlamasa da içinde bazı duyguların, özellikle erotik kökenli duyguların etkisini hissetmeye başladığını, özellikle erkek çocuğun annesine karşı olan aşırı sevgisi ve bağlılığının zaman içinde özellikle cinsel organını fark edince cinsel bir eğilime de dönüşebildiğini ve bunun sonucunda da babaya karşı düşmanca duyguların ortaya çıkabildiği söylüyor. İkinci makalede Freud, anneyle fahişe arasındaki bölümlemeyi daha kapsamlı olarak yani hem kadın hem de erkek açısından tekrar ele alıyor. Ancak bu kez libidonun içindeki iki duygu akımı, şefkat ve cinselliğin karşıtlığını betimliyor. “Erkekler sevdiklerinde arzulamazlar, arzuladıklarında ise sevmezler,” diyor. “Bekâret Tabusu” başlıkla üçüncü makalede Freud, kadın ile erkek arasındaki cinsel ilişkiye değiniyor. Kitaptaki son makale Freud’un kadınların ruhsal gelişimine ilişkin görüşlerindeki yeniden değerlendirmelerinin ve konuya ilişkin sonraki çalışmasının tohumlarını içeren bir makalesidir. Cesaretle ele aldığı konuları, cesaretle işleyerek psikanalizin kurucusu olmayı başaran Freud’un bu yapıtını da severek okuyacağınız inancıyla sunuyoruz

Aşkın resmini yapabilen var mıdır? Otuz üç yıl uğraştıktan sonra aşkın resmini yapmayı başaran esrarengiz bir adam. Hayatı ve aşkı anlamaya dair kendi yolculuğuna çıkan genç ressam Mathias. İkisinin hikayesi, aşkın sonsuz ve çözümsüz yolunda kesişiyor. Kaliforniya’dan Yunan Adaları’na, İstanbul’dan Efes’e uzanan, okuru, aşkın ve düşlerin büyülü dünyasına çağıran, bir solukta okuyacağınız sıra dışı bir serüven.

Vakt-i zamanında, “Aldanma ki şair sözü elbette yalandır!” diyen Fuzûlî, günümüzde yaşasa, “Aldanma ki sanal aşklar elbette yalandır!” mı derdi? Yoksa, “Aşk aşktır!” diyerek, gerçek ya da sanal tüm sevdalıların önüne mi sererdi dizelerini?... Var mıydın gerçekten? Gözlerimiz buluşmadan, ellerimiz birbirine değmeden, yalnızca yüreklerimizle, doludizgin bir aşk seninle paylaştık mı biz? Yoksa... Acımasız bir aldatmaca mıydı yaşadıklarımız? Kimdin sen? Bilinçaltımın bana oynadığı bir oyun... Gerçekleşmesini istediğim ulaşılmaz bir düş… Kahredici bir duygu yanılsaması... Hangisiydin? Var mıydın gerçekten? Bilemiyorum...