Konusu: İzah her şeyi nutfe halinde bıraktı, bize izahtan ötesi, her şeyi tüm tafsilatıyla birebir anlatan, hissettiren ve onu ete ve kemiğe büründürecek, her şeyden öte “bir anlatım hali” lazım.
Masa başında bir flütün tırnakları uzayabiliyorsa, toprağı taban, tabanı sokak, sokağı lehçe yapan dil nedir?
Karanlığın cilasını fanusa dönüştüren gönül nedir?
Eldeki kitap, “düşünmek” fiilini ve “düşünce” ismini bir sisteme kavuşturmak, şeyleri ele alma biçimini örneklendirmek peşindedir. Bu sistemin ispat karinesi büyük ölçüde üsluptur. Aracı ise teorik ve pratik aklı temel alan ve onların ötesini de hedefleyen girift akıl… Girift akıl, zevk sahiplerinin aklı… O aklı işleyip, meydan yerine koymadan; önermeleri bir anlam mücevheri haline getirmek mümkün değildir.
