En Çok Görüntülenen Kitaplar

Edinburgh’da yaşayan uyuşturucu bağımlısı bir genç evinde ölü bulunur. Dedektif John Rebus olay yerine gittiğinde, karşısındaki manzaranın perde arkasında, aşırı doz kaynaklı bir ölümden daha fazlası olduğunu görür. Ceset yerde, iki mumun arasında, çarmıha gerilmiş İsa gibi kolları iki yana açık halde yatmaktadır. Yerde yatan bu genç bir tür ayinin kurbanı mıdır? Yoksa çok daha karmaşık ve özenle gizlenmiş bir suçun mu izlerini taşımaktadır? Dedektif Rebus, bu soruların yanıtlarını ararken kendini hesapta olmayan bir dizi olayın tam ortasında bulur. Biri veya birileri açıkça suyu bulandırmaya çalışmaktadır. Rebus, bu ölümün ardında yatan gerçeği çözmek isterken hiç ummadığı kişileri karşısında bulacaktır. Kitapları yirmiden fazla dile çevrilen İskoç polisiye roman yazarı Ian Rankin, incelikle işlediği Dedektif John Rebus karakterinin bu yeni macerasında okuru da bir dedektif gibi düşünmeye davet ediyor.

Tarihsel bellek' önemli bir ideolojik mücadele alanıdır. Eğer bir toplumun bu gününe egemen olmak istiyorsanız, onun dününe egemen olmanız gerekir. Bunun için de tarihi tahrif etmek esastır. Bu, geçmiş dönemin toplumuna, bu günün egemenlerinin biçtiği elbiseyi giydirmektir... Yaşanmış olan olayları bu günün egemenlerinin 'ihtiyaçları' doğrultusunda 'yorumlamak' demektir... Bu durumda tarih sadece tahrif edilen bir şey değil, aynı zamanda bir "fabrikasyondur".(...) Bu, gerektiğinde ısmarlama bir tarih imal etmektir... Egemen sınıflar kendi sınıfsal çıkarlarına uygun bir tarih versiyonu 'imal etmeye' giriştiği anda tarihin tahrifatı da başlıyor... Böylelikle kendilerine 'yeni bir geçmiş' vehmediyorlar; sahip olduklarının sadece maddi zenginlikten ibaret olmadığını dosta-düşmana kanıtlamak istiyorlar... Egemen sınıflar kendi ihtiyaçları doğrultusunda bir 'tarih versiyonu' oluşturuyorlar ve onu topluma empoze ediyorlar. Söz konusu dayatma ve kabullendirme işinde de "devlet bilginleri', 'devlet aydınları', gerçek misyonları devleti kutsamak olan, ama bunu "tarafsız bilim" adı altında sunan akademinin çok unvanlı memurları önemli roller üstleniyorlar..." O halde tarihle ilgilenmenin bir yolu daha olmalı... Gerçekten tarihle ilgilenmenin yolu, tahrif edilmiş tarihi, olabildiğince tahrifatın tahribinden kurtarmak olabilir. İşte bizim de bu kitapla yapmaya çalıştığımız bu... Derleyen: Atilla Tuygan

Platon ve Aristoteles felsefe tarihinin en önemli iki filozofudur. Onlarsız bir felsefe tarihi düşünmek mümkün değildir. Bugün itibarıyla hâlâ aşılamamışlardır ve felsefeye onlarsız başlamak da pek mümkün gözükmemektedir. Platon ve Aristoteles felsefe tarihi kadar diğer beşeri bilimler ve hatta doğa bilimleri için de vazgeçilmez iki büyük düşünürdür. Sistematik felsefe bağlamında her iki filozofun görüşlerini karşılaştıran bir telif eser maalesef şimdiye kadar yazılmamıştır. Felsefe bölümlerindeki lisans, yüksek lisans ve doktora derslerinde Platon ve Aristoteles ya sistematik felsefe ya da felsefe tarihi bağlamında ayrı dersler olarak okutulmaktadır. Bu eser, özellikle lisans ve yüksek lisans öğrencilerinin söz konusu filozofları daha iyi anlamalarına yönelik fayda sağlayacağı düşüncesinden hareketle kaleme alınmıştır. Elinizdeki eser kendisine her iki filozofu sistematik felsefe bağlamında mukayeseyi amaç edinmiş, felsefenin bütün alt disiplinlerini ele alarak bu hedefi gerçekleştirmeye çalışmıştır. Alt disiplinler yanında filozoflarımızın anlaşılması açısından önemli bulduğumuz, ruh, zaman, mekân gibi kavramların da mukayesesi yapılmış, bu anlamda genel bir karşılaştırma çerçevesi sunulmaya çalışılmıştır. Eser bu yönüyle başta felsefe bölümü olmak üzere, sosyoloji, psikoloji, ilahiyat, siyasal bilimler, uluslararası ilişkiler, iktisat, hukuk gibi bölümler için başvuru kitaplarından biri olarak değerlendirilebilir. Bu iki büyük düşünürü tam olarak bilmeden sosyal bilimlerde yol almak çok mümkün değildir. Bu bağlamda elinizdeki kitap söz konusu düşünürleri karşılıklı ve derli toplu mukayese ederek felsefelerini tanıtmayı, tanıyanların ise bilgilerini biraz daha derinleştirmeyi kendisine amaç olarak seçmiştir.

Gündelik davranışlarımızı, eyleme tarzımızı, toplumsallaşırken sergilediğimiz performansları, konuşma ve hatta susma biçimimizi belirleyen etkenlerin çoğu zaman farkında bile değiliz. Ne var ki, bunlar yalnızca gündelik hayatımızı değil, aynı zamanda tarihin uzun hafızasındaki siyasal konumlarımızı ve tercihlerimizi de etkiliyor. İşte, çoğu zaman bilinçdışı düzeyde yaşanan bu körlüğün siyasal anlamları üzerine düşünüyor Türklük Sözleşmesi. Barış Ünlü, Türkiye’nin yazılı olmayan esas anayasasını, yani Türklük Sözleşmesi’ni tarihsel çerçevesi, işleyiş biçimleri, yarattığı imtiyazlar, zorunlu kıldığı performanslar, doğurduğu sorunlar ve karşı karşıya kaldığı kriz bağlamında ortaya koyuyor. Beyazlık çalışmalarından duygular sosyolojisine kadar kapsamlı bir çerçevede, Türkiye’nin kanayan yarası Kürt Sorunu ve Ermeni Soykırımı’ndan Barış İçin Akademisyenler’e kadar çeşitli meseleleri ele alan Ünlü, siyasal yelpazenin çok farklı noktalarında duran kişilerin bile “yeri gelince” nasıl aynı paydada buluşabildiğini sarih bir şekilde gözler önüne seriyor. “Türklük” adı altında topaklanan benlik mitoslarını yerle bir eden bu kitap, okurunu gündelik davranış biçimlerini, ritüellerini, performanslarını sorgulamaya davet eden bir demir leblebi, negatifinden bir Türkiye Tarihi.