En Çok Görüntülenen Kitaplar

Türkiye’nin Soğuk Savaş’a dâhil oluşuyla birlikte, antikomünizm siyasetin merkezine yerleşir ve ülkenin her alanına sirayet ederken, bunun edebiyat alanına yansıması da kaçınılmaz olmuştur. Bu antikomünist dalga, sağcı edebiyatçıların solun kültürel hegemonyasına karşı yazdıkları yazılarda ve ürettikleri eserlerde kendini göstermiştir. Fatih Yaşlı, Devlet, Düzen, Anarşi’de antikomünizmin edebiyattaki yansımalarını iki boyutuyla inceliyor. Bir yandan Türk sağının edebiyatçı kimlikleriyle politik kimliklerini birleştiren Nihal Atsız, Necip Fazıl, Peyami Safa gibi isimlerinin Nâzım Hikmet, Sabahattin Ali, Aziz Nesin gibi solcu yazarlara yönelik polemiklerini ve hücumlarını belgelendirirken, bir yandan da antikomünist romanlardaki ideolojik boyutun bir incelemesini sunuyor. Böylece hem Soğuk Savaş’la birlikte antikomünist söylemin inşasında edebiyatçıların rolünü hem de antikomünist edebî yapıtlarda solcuların, komünistlerin ve 1965-80 arası Türkiye tarihinin nasıl resmedildiğini ortaya koyuyor. Antikomünizmin günümüze devrettiği miras ve bu mirasın belirleyiciliği üzerine kapsamlı bir değerlendirme sunan bu kitap, Fatih Yaşlı’nın Türkiye tarihini antikomünizm üzerinden okuduğu literatürüne önemli bir katkı yapıyor.

Osmanlı İmparatorluğu’nun son yıllarından Cumhuriyet coşkusunun sönmeye yüz tuttuğu bunalımlı yıllara kadar pek çok roman, öykü ve çeviriye imzasını atan Suat Derviş (1905-1972), Türk solunun feminizme bakışını tartışmak için önemli bir yazardır. İlk romanı 1921 yılında yayımlanan Derviş, Berlin Üniversitesi Edebiyat Fakültesine devam etmiş, ancak Hitler’in iktidara gelmesinin ardından 1932’de İstanbul’a dönmek zorunda kalmıştır. 1930’lu yıllara gelininceye dek, Osmanlı seçkinlerinin yaşamlarını konu eden, kadınların bu toplumsal düzendeki konumlarını ele alan Derviş, daha sonraki yıllarda yayımlanan romanlarında, Marksist görüşlerin etkisiyle, toplumsal koşulların oluşmasında etkin rolü olan ekonomik işleyişi ön plana çıkartmaya başlamıştır. Suat Derviş, 1940-1941 yıllarında Marksist Yeni Edebiyat dergisini çıkartan grupta yer almış, 1941 yılında burada tanıştığı Türkiye Komünist Partisi Genel Sekreteri Reşat Fuat Baraner ile dördüncü evliliğini gerçekleştirmiştir. Bu çalışmanın amacı, Suat Derviş’in romanlarındaki epistemolojik ve ideolojik kırılmayı inceleyerek Marksist görüşlerin Derviş’in edebiyat anlayışında yarattığı dönüşümün izini sürmektir. Derviş’in romanlarının toplumcu gerçekçilik ve Marksist estetik arasında hangi noktada konumlandırılabileceği ve yazarın Marksist ve feminist bakış açıları arasında yaşadığı çelişki de bu çalışmanın ilgi alanındadır. Bu çalışmada, temel olarak, Suat Derviş’in Hiç Biri (1923), “Olan Şeylerin Romanı” (1937) ve Aksaray’dan Bir Perihan (1962) adlı üç romanı incelenmiştir.

Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi (AOF) Halkla İlişkiler Dersi Ünite Özetleridir.