Eserlere Göre Listeleme

Bahriye Üçok 1953 yılında Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi’ne ilk kadın öğretim üyesi olarak girmişti. Dini çağdaş, gerçekçi ve hoşgörülü bir felsefeyle yorumlayan bir kadın ilahiyatçıydı. Politikayla uğraştı, milletvekilliği yaptı, gazetelerde köşe yazıları yazdı. Yazılarını her zaman bilimsel ve tarihsel gerçeklerle, hadisler ve ayetlerle destekledi. Kadın haklarının İslam tarihindeki yerinden, iktidar heveslilerinin şeriat özentiliğine kadar bugün ülkemizi tehdit eden ne varsa daha en başından uyarmaya, insanları bilgilendirmeye çalıştı. Tam da bu yüzden, Uğur Mumcu, Ahmet Taner Kışlalı gibi faili meçhul bir cinayete kurban gitmiş, evine yollanan bir paketin içine yerleştirilmiş bombayla 1990 yılında hayata veda etmişti. Bahriye Üçok’un gazetelerde çıkmış yazılarını ve makalelerini topladığı Atatürk’ün İzinde Bir Arpa Boyu yeni kuşaklara laikliğin, Atatürk ilkelerinin ve kadın haklarının en olumsuz koşullarda bile nasıl savunulabileceğini en iyi şekilde gösteren kitaplardan biri.  

UNESCO’nun Atatürk tanımı: “Atatürk, uluslararası anlayış, işbirliği, barış yolunda çaba göstermiş üstün kişi, olağanüstü devrimler gerçekleştirmiş bir devrimci, sömürgecilik ve yayılmacılığa karşı savaşan ilk önder, insan haklarına saygılı, dünya barışının öncüsü, yaşamı boyunca insanlar arasında renk, dil, din, ırk ayrımı gözetmeyen, eşi olmayan devlet adamı, Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusudur.” Franklin Roosevelt (ABD Başkanı): “Benim üzüntüm, bu adamla tanışmak hususundaki şiddetli arzumun gerçekleşmesine artık imkân kalmamış olmasıdır.” Winston Churchill (İngiltere Başbakanı): “Savaşta Türkiye’yi kurtaran, savaştan sonra da Türk ulusunu yeniden dirilten Atatürk’ün ölümü, yalnız yurdu için değil, Avrupa için de en büyük kayıptır. Her sınıf halkın onun ardından döktükleri içten gözyaşları bu büyük kahramana ve modern Türkiye’nin Ata’sına layık bir tezahürden başka bir şey değildir. ”Birkaç örnekle tekrar hatırlatmakta fayda var. Dünya önünde eğiliyor Atatürk’ün. Biz ise dirisine sahip çıkamadığımız gibi ölüsüne bile saygı duymayanların yaşadığı, üstelik de onun kurduğu bir ülkede yaşamaya çalışıyoruz. Dünya üzerinde onlarca ülkede heykel, anıt, cadde ve sokak isimleri Mustafa Kemal Atatürk ismiyle resmileştirilmiş. Biz ise mümkün olduğunca ismini silerek, kendi içimizde olanlarla boğuşuyoruz. Kurtuluş Savaşı’nı unutmuş, kahramanlarına nefret besleyen, kuruluşunu ayaklar altına almış bir toplum haline gelebilmenin yegâne gerekçesi iç mihraklar ve dış mihraklar beraberce Türk milletini ve Atatürk’ü bu topraklardan nasıl sileriz çalışmasını aralıksız 82 yıldır yaptılar. Sonuçları ise ortada. Silemediler, çünkü “Ölmedi yaşıyor...” diyoruz. Bu yüzden silemediler. Bu kitap, Mustafa Kemal Atatürk’ün iç ve dış mihraklarca suikast sonucu öldürüldüğünü kesin ve net bilgi ve belgelerle ortaya koyan, Türkiye Cumhuriyeti sınırları içerisinde yazılmış ve dünya üzerinde örneği olmayan tek belge ve bilgiye dayalı, bizzat tarafımdan hazırlanmış, yani dosya olarak birilerinden alınmamış araştırmacı-gazetecilik kitabıdır.

Bu kitabın başlığını okuyan ve CHP'ye oy vermeyi vazgeçilmez bir davranış biçimi haline getirmiş milyonlarca kişinin bana kızacağını biliyorum. Ancak, kitabının birbiriyle bağlantılı olan her bölümünü okuma sabrını gösteren herkesin, bana hak vereceğini de biliyorum. Artık susmam mümkün değildi. Eğer Atatürk'ün ölümünden sonra, emperyalist devletlerin çok güçlü "etki ajanları"nın etkisinden bir türlü kurtulamayan CHP, özellikle çok partili hayata geçtiğimiz günden bugüne kadar, adım adım Atatürkçü çizgiden uzaklaşmasaydı; ne ekonomimiz çöker, ne "karşıdevrim" gerçekleşir, ne de onurlu ve her zaman geleceğe umutla bakan Türk ulusu, onursuz bir hayat yaşamaya mahkum ve dış güdümlü bir üçüncü dünya ulusu haline getirilebilirdi.