Eserlere Göre Listeleme

Down'ın kızı Christie, güvenilir ve sevgi dolu bir ortamda büyümüş mutlu ve masum bir kızdır. Ancak, tüm bunlara rağmen, Cutler Koyu' nun üstünde bir kara bulut olduğunu hissetmektedir... Ortada yanıtsız kalan pek çok soru ve karanlık sırlar ailenin geçmişiyle ilgilidir. Ve Christie tüm üzüntülerini genç ve yakışıklı Gavin'le paylaşmaktadır. Ancak, bir gece ailesiyle ilgili bazı karanlık sırlara tanık olduğu için evi terk edip New York'a kaçar. Ama orada da aradığını bulamaz. Sonunda yeniden Gavin'e koşar ve birlikte, doğduğu çiftliğe, Meadows'a giderler. Gavin'in kollarında gerçek aşkı bulan Christie, acı veren anılardan kurtulur. Ama Meadows'un da kendi karanlık sırları vardır... Çatıdaki Fısıltılar, karanlık sırları ve sıradışı kurgusuyla yeni bir heyecan fırtınası estiriyor

"Ölmek varolmuş olmak ve artık olmamaktır," derdi José Saramago. O öldü, artık yok, ama Çatıdaki Pencere Portekiz'de ve Brezilya'da, anadilinin vatanlarında basılır basılmaz insanlar yeni kitabı elden ele dolaştırdılar ve yepyeni bir heyecanla okuduklarını, şaşkınlıklarını dile getirdiler. Saramago bir kitap daha yayımlamıştı, duyarlılıklarımıza nüfuz eden, hayret ve hayranlıkla kalakalmamıza neden olan taze ve aydınlık bir kitap; ve anladık, sonunda anladık ki bu artık kesinlikle varolmayan ama paylaşmaya devam etmek isteyen yazarın ardında bıraktığı bir armağandır. Bıktırana kadar şu cümle yinelendi: Bu kitap bir mücevher, Saramago nasıl olup da o yaşında bu bilgeliğe sahipti, insanları böylesine incelikle, kusursuzca ve anlatıyı uzatmadan betimleyebiliyordu? Nasıl olup da sıradan ve önemsiz ama bir o kadar da evrensel durumları dile getirebilecek, bu kadar dingin bir şiddetle köhne değer yargılarına karşı gelecek kapasiteye sahipti?" Pilar del Rio Çatıdaki Pencere, José Saramago'nun yazarlığının erken döneminde yazdığı, ama ölümünden sonra yayımlanan romanı. Eşi Pilar del Rio'nun dediği gibi, Çatıdaki Pencere Saramago'ya giriş kapısıdır ve her okur için bir keşif olacaktır. Sanki mükemmel bir halka tamamlanıyormuş gibi. Sanki ölüm yokmuş gibi.

Anneleri tarafından çatıya kilitlenen kardeşlerin dramı acı kayıplarla devam ediyor... Yıllar boyunca kilitli tutuldukları çatıda yaşayan dört kardeşten ne yazık ki biri zehirlenerek ölür. Zihinlerine kazınan tüm acılara ve annelerinin kendilerini reddetmesine rağmen büyük bir mücadele veren kardeşler sonunda hapsedildikleri tavan arasından kaçarlar. Büyükannelerinin o uğursuz sesi hâlâ kulaklarında çınlamaktadır: “Şeytan tohumu!” Cathy yaşadıkları dehşet dolu günleri asla unutmayacak, bunların bedelini herkese ödetecektir.

Yolları Arnavutköy'de bir çatıkatında kesişen üç kişi: Süreyya, Laden, Mercan. Üç farklı geçmiş, üç farklı bellek… Süreyya, şu yaşlılık günlerinde, tam gönlüne göre iki kiracı bulur çatıkatındaki iki dairesine: Güleryüzlü, şefkatli, sıcak kişiliğiyle "Güneyli Kadın" Laden ile soğuk, mesafeli, kapalı yapısıyla "Niteliksiz Adam" Mercan. Üçlü, kâh Süreyya'nın kitap-kırtasiye dükkânında, kâh evinde bir araya gelmeye başlar. Bazen iyi demlenmiş bir çay, bazen bir kadeh şarap, bazen Boğaz'ın esintisi, ama hep sırlar, hep bilinmeyenin gölgesi eşlik eder onlara. Süreyya'nın kâbusu haline gelen Berrin Hanım'ın esrarını çözmek zorundadırlar. Bu uğurda içine girdikleri labirentte Berrin Hanım'ın gölgesini kovalarken, kendi tarihlerini, yaşa(ya)madıkları aşklarını, yüzleşmelerini, günahlarını yavaş yavaş bize de fısıldayıverirler.