Eserlere Göre Listeleme

Türk şiirinin başarılı genç isimlerinden, 2009 Tanpınar Şiir Yarışması birincisi Ercan Yılmaz; kökleri gelenekten beslenirken dallarını yeniliğin göğüne uzatan şiirlerini Rüya Kasrı'nda bir araya getiriyor. *** Ercan Yılmaz’ın Rüya Kasrı, büyülü bir metafizik. Dil’in zamirlerini, edatlarını; Söz’ün istiârelerini bir rüyaya dönüştürerek inşa edilen muhteşem bir şiir kasrının içindeki metafizikten söz ediyorum. Şiir’le Rüya’nın kardeşliğinin soykütüğü, Ercan Yılmaz’ın şiirinde bir lirik tarihe dönüşüyor: ‘Sahih şiir’in tarihine! Rüya Kasrı’nın ‘kiraz çiçekleri’nden şairler üreten ‘Acemî Bahçe’sinde, Söz’ü bal yapan arılar, Ercan Yılmaz’ın o altından ve erguvandan bile daha soylu kovanına, genç Türk şiirinin en müstesnâ şiirlerini taşımışlar. Evet, en müstesnâ! Ve Aşk, acaba bu Rüya Kasrı’nın kaçıncı Bâb’ı? Rüya Kasrı, Ercan Yılmaz’ı geleceğin ‘sahih’ Türk şiirindeki en ayrıcalıklı yerine götürmeye hazır bir kitaptır. Türk şiiri bu kitapla iftihar edebilir; - etmelidir… Hilmi Yavuz

Zamanın sahibi yok... Geçmiş, gelecek ve şimdi'ye dair bir roman: “Rüya Körü” "Yine Dogˆdu Tanyıldızı" (2014) ve "Zaman Yeli" (2015) adlı romanları da YKY'den çıkan Gürsel Korat'ın kendine özgü dilinden yeni bir roman: “Rüya Körü”... Sürekli yok olmaya mahkûm bir şimdi'nin çemberinde, biri gelecekle, diğeri geçmişle sınanan iki adam... Hassas ve kırılgan ruhundan azap yeleğini bir türlü çıkaramayan umutsuz âşık Stefanos ile tutkusu, cazibesi ve kudretiyle kaderinin sınırlarını zorlayan Andronikos: Biri rüyalarında gelecekte yaşanacakları görüyor, diğeri geçmişte olup bitenleri... Hırsın, öfkenin, taht ve aşk kavgalarının arasında birbirlerine yaklaştıkça bütünlenen zaman, ikisini de kendi yoluna sürüklüyor. Bizans'ın ve Selçuklu'nun loş koridorlarında, eski Anadolu'nun rüzgârlı ovalarında dolaşan Gürsel Korat'tan, geçmişi ve geleceği kırılgan bir şimdiki zamanda buluşturan, rüyayı gerçeğe, gerçeği rüyaya dönüştüren bir roman... Gürsel Korat, “edebi yapıtlarında ölüm, acı, tutku, aşk, din, metafizik, yoksulluk, eşitlik, korku, saplantı gibi konulara ve klasik edebiyatlara özgü trajik unsurlara, modern sonrası dönemin eğilimleriyle yaklaşır; ayrıca zaman kavramını irdeler. Deyim yerindeyse "açıklayan" ve "anlatan" bir edebi yapı kurmakla ilgilenmez, o daha çok "yeniden kuran" bir izleğin peşindedir.”