Yazara Gore Listeleme

Bayan McGinty'nin başına yediği darbe ölümüne neden olmuştur. Tüm şüpheler Bayan McGinty'nin pansiyoneri olan James Bentley üzerinde toplanır. Çünkü şüphelinin giysilerinin üzerinde kurumuş kan izleri ve maktüle ait birkaç saç teli bulunmuştur. Ama ortada önemli bir nokta vardır: Bentley bir katile benzememektedir.Acaba Poirot, cinayetten iki gün önce gazetede çıkan bir haber sayesinde bütün hünerini gösterip düğümü çözebilecek midir? Katil elini kolunu sallayarak ortalarda dolaşırken görev Hercule Poirot'yu beklemektedir.

Willem’in iki önemli görevi vardı: 1. İki tane arkadaş bulmak 2. Uçmak On iki yaşındaki Willem Edward Smith’in bunları yapabilmesi için aşması gereken zorluklar vardır. En başta da onu sürekli hırpalayan, sorun çıkaran Finn ve çetesi… Willem, yaşamını kâbusa çeviren tüm bu kargaşaya sessizce katlanır, ta ki Sasha Barton, kendisine yardım etmeye karar verinceye kadar. Bir süre sonra Willem ve Sasha’nın arasında benzeri görülmemiş bir arkadaşlık başlar. Çünkü iki çocuğu da birbirine bağlayan büyük bir hayalleri vardır; uçmak. Onlara bu hayali gerçekleştirme ve tüm komşu çocuklarına hayatlarını sonsuza kadar değiştirme cesareti veren kişi ise Archie’dir. Archie o müthiş hikâyelerinde imkânsız hayallerin bile gerçekleşebileceğini anlatır.

Bahar Eriş, modern zamanların Sylvia Plath’ı olan Zeynep’in hikâyesini içe işleyen bir duyarlılıkla kaleme alıyor. Okuru kimi zaman eğlenceli, kimi zaman hüzünlü ama ne olursa olsun umutlu bir yolculuğa çıkarıyor.   İnsan ruhunun küçük kusurlarını ince bir mizahla işlerken, arka planda kendisiyle yüzleşen, kendisini yeniden inşa eden bir kadının zaman içindeki dönüşümünü büyüleyici bir kameradan yansıtıyor.   Zeynep, insanın farklı kimliklerini bulmasının yollarını ararken, acıyı, melankoliyi, içimizde taşıdığımız ve sonra birbirimize aktardığımız üzüntüleri, adım adım yol alarak, kabuk değiştirerek, kendimizi gerçekleştirme çabasıyla dönüştürebileceğimizi gösteriyor.   Güneş ışığından örülmüş bir eldivenle yaşama dokunulabilir mi? Dokunulur, evet. Bahar Eriş,  ilk romanındaki her cümlesiyle bunu yapıyor.

Paris, 1793: Savaşın baskısı altında kıvranan Robespierre’in uygulamaları terör estirmektedir. Bununla birlikte, giyotinden korkmadan, herkesin eşit ve özgür olduğu bir toplum hayalini gerçekleştirmek için cesurca mücadele edecek insanlar da vardır. Bunlardan biri olan, "Kadın ve Vatandaşlık Hakları Beyannamesinin yazarı Olympe de Gouges, cumhuriyetçi fikirleri en ön sıradan savunanlar arasındadır.Olympe’te bu cesur kadının hayatı, özellikle de son aylarda geçirdiği zorlu dönem, kahramanın kendi ağzından anlatılıyor. Onun bu hesaplaşması zaman zaman, ayaklanmalarla darmadağın olmuş Paris’te devrimi yaşayan genç Jakoben muhbir, yaşlı hizmetçi, ressam, hapishanede hücre arkadaşı olan hanımefendiler ve ayaktakımı, yargılanması esnasında mahkeme salonunu dolduran işçiler ve oğlunun hassas sevgilisi gibi, diğer kadınların seslerine karışıyor.Her sayfası heyecan ve tutku dolu olan bu kitapta romanın duygusal ama cesur, çalışkan ama yorgun, asi ama tutsak kahramanı başrolde. Olympe, cesaretinin ışığı yüzyıllar öncesinden günümüze yansıyan bir kadının portresi."Yazmak tehlikeli bir şey. İkimiz de Abbaye’ye bu nedenle getirildik. Bu zamanlarda dikkatsizce yazılmış bir mektup bile bir siyasi bildiri gibi algılanıyor ve bunu kimse anlayamıyor. Ben bile. Ben ki sansürün geri döneceğini öngördüm ve bundan acı duydum. Düşünceyi ve kelimeleri kesmekle başlayan, en sonunda kafaları kesmeye kadar giden eski bir kontrol hevesi işte."