Yazara Gore Listeleme

Konu Bir İdam Mahkumunun Son Günü ise “Bir kitap okudum ve hayatım değişti.” cümlesi, tüm mecazlardan sıyrılıp gerçek bir anlama bürünüyor. Ölümsüz yazar Victor Hugo’nun 1829 yılında kaleme aldığı roman, yazarın Paris’teki ünlü Greve Meydanı’nda gerçekleştirilen bir idama tanıklık etmesinden ilham alıyor. Bir İdam Mahkumunun Son Günü, 19’uncu yüzyıl Fransa’sını gerçekçi bir biçimde yansıtması bakımından tarihi ve toplumsal bir kaynak olarak değerlendiriliyor. Yazarın henüz 27 yaşındayken takma bir adla yayımladığı eser, döneminin siyasi ve sosyolojik yapısına bir eleştiri niteliği taşıyor. Hayat ve Ölüm Arasında İnce Bir Okuma Deneyimi Bir İdam Mahkumunun Son Günü, idamı bekleyen bir adamın dilinden yazılmış olmasıyla etkileyici bir anlatıma sahip. Romantizm akımının en güçlü temsilcisi olan Hugo, ölüm korkusu ve merhamet duygularını okuruna sarsıcı bir empati ile hissettiriyor. Eser, ölüme yaklaşan bir insanın ruh halindeki değişimleri başarılı bir şekilde ortaya koyması sayesinde aynı zamanda psikolojik bir roman olma özelliği de taşıyor. İdamı “devrimlerin yok edemediği kaide” olarak nitelendiren Hugo, kitabının ön sözünde bu infaz yöntemi hakkındaki görüşlerini okuruna bir manifesto havasında sunuyor. Sonrasında ise romanının ön hazırlığını, kitabın konusuna dair konuşmaların yer aldığı bir tiyatro piyesiyle yapıyor. Yazar, bu kısımda topluma ve kitabına karşı eleştirilerini doğrudan halktan kişiler aracılığıyla yaparak farklı bir çalışma ortaya koyuyor. Romanın son kısmında yazar, okurunu cinayet suçu ile tutuklanan ve mahkemede beş hafta sonra idam edileceğini öğrenen bir adamın satırlarıyla baş başa bırakıyor. Mahkum edilmeden önceki yaşamına oldukça yabancılaşan anlatıcı, okura daha çok içe dönük bir durum hikayesi anlatıyor. Romanda bu nedenle birbirinin yerini alan iki duygu ağır basıyor: Umut ve korku. Eserin ana fikrini besleyen bir diğer çarpıcı yönünü ise mahkumun son anda insanlar hakkındaki düşünceleri oluşturuyor.

Üç genç arkadaş cin temalı bir korku filmi çekmeye karar verirler. Kendilerine sağlam bir hikaye bulmak isteyen bu üç genç, o civarda yaşayan bir Mühr-ü Vekil'in kapısını çalar ve o andan itibaren aradıkları korku hikayesinin asıl oyuncuları olacaklarını bilmeden kendi hikayelerinin dehşetini yaşamaya başlarlar.

Ben bir Türk subayıyım. Bu kitapta okuyacağınız her bir sözün açık tanığıyım, gizlisi değil. Ülkemiz bir 15 Temmuz yaşadı, sonuçlarını da hâlâ yaşıyor. Türk milleti yaralı; varlığını ve bekasını emanet ettiği ordusuna sızmış işbirlikçiler eliyle sırtından hançerlendiğini düşünüyor. Türk ordusu da yaralı; kalbinden öyle bir vuruldu ki tedavisi hâlâ sürüyor. Öte yandan... Komşularımız olan Irak ve Suriye’de büyük bir yangın çıkmış büyüyor ama bırakın söndürülmeyi üzerine körükle gidiliyor. Ve Türkiye bir savaşın eşiğine sürükleniyor. Şimdi... Bu coğrafyada hiçbir şey tesadüfen olmaz. İşte bu kitap bu düğümü çözüyor. Sonuçta karşınıza bir resim çıkıyor ve her şey bu resimde ne görüldüğüne bağlı... Erdal Sarızeybek Ekim 2017, Ankara

Orman’ın tepesindeki o büyülü yerde, küçük bir çocuk ve Ayıcığı hep oyun oynuyor olacak.   Dünyanın en sevimli ayıcığının maceraları devam ediyor!   Yüz Dönüm Ormanı’nda Pooh, Piglet ve arkadaşlarına katılın. Bu kitaptaki öykülerde Tigger, Tigger’ların ne yemeyi sevdiğini keşfediyor, Piglet Çok Müthiş Bir Şey yapıyor ve Pooh yeni bir oyun icat ediyor.