Eserlere Göre Listeleme

Bi yerden bi şeyler çıksa da hayatımı kurtarsa... Ama neredeee? Her şey bitmiş. Elde avuçta ne varsa yok olmuş. Eskiden ne güzel kitaplarımın arasından, dolaplardan, eski kıyafetlerimin ceplerinden filan para çıkardı. Şimdi bütün paraları bitirdik. Elde avuçta bir şey kalmadı.

Her çocuk uyur... Uyku, yaşamsal bir ihtiyaçtır, özellikle de bebekler ve çocuklar için... En az beslenmek kadar ihmal edilmemesi, özenle üzerinde durulması gereken ve gelişimi destekleyen bir faktördür. Peki ama kendi kendine uykuya dalmayan bebekler uyumakta zorlandığında ne olur? Ya da anne ve babalar, çocuklarının uyku düzenini bir türlü kuramıyorlarsa, sorun nedir? İşte tam da bu noktada başlayan “Benim çocuğum neden uyumuyor?” feryatları, ebeveyn açısından ailevi bir kaosa dönüşür. “Her çocuk uyur, paniklemeyin” diyen pedagog Tansu Oskay’ın kaleme aldığı Uykusuz Anne Kalmasın–Ağlatmadan Uyku Eğitimi annelerin kâbusa dönüşen “Çocuğum uyumuyor!” kaygılarını pozitif ebeveynlik yaklaşımıyla kolayca gideriyor. Türkiye’de pedagoji alanındaki ilk ağlatmadan uyku eğitimi kitabı olan bu çalışma uyku sorununu esnek, keyifli ve kalıcı bir bilinçle çözüme kavuşturuyor. “Ağlatmadan Uyku Eğitimi” bir teknik değil. “Deneyelim bakalım sonucunu görelim” mantığıyla uygulanabilecek bir deneme-yanılma uygulaması da değil... Bir pozitif ebeveynlik yaklaşımı... Pozitif ebeveynlik yaklaşımı doğru algılandığında ve kararlılıkla uygulandığında uykusuzluk kâbusuyla birlikte daha pek çok sorunun da üstesinden gelmek mümkün... (Tanıtım Bülteninden)

Hangi ağacın hikayesini anlatacağımı bilmiyordum. Sonra öğrendim ki hangi ağacın meyvesi beni çağırırsa onu anlatabilirdim. Çocukken ters çevirdiğim bir şemsiyenin dilimlerinde unuttuğum portakallar nereye gidersem gideyim peşimi bırakmıyordu. Portakalları ve şemsiyeleri unutmak için uzun uykulara daldım. Rüyalarımda dökülen dişlerimi, uyandığım zaman portakal kabuklarının içine sakladım. Ağzım bomboş ve savunmasız kaldığında yüzümdeki lekeleri tırnaklarımla kazıya kazıya ağladım. Bir yas ancak kelimesiz tutulabilirdi. Konuşmak zamanı hızlandırıyordu, sustum. Uykusuz Meyveler, ne bir kahramanın ne bir anti kahramanın ne de bir dönemin kitabı. O, meyvelerin öykülerine adanmış bir imge damarı. O yüzden okurunun peşinden bazen bir portakal yuvarlanır bazen başına bir dut düşer bazen de parmaklarına elma ağaçları takılır.

Henry Miller yirminci yüzyılın başkaldırıcı yazarlarından. Kapitalizmi reddederken sosyalizmi efendi değiştirme olarak gördü. Anarşizmi Amerikan "doğaya dönüş" geleneğiyle, Beat Kuşağı ve "çiçek çocuklar" ile ilişkilendirilen Miller, Yitik Kuşak içinde de sayılmaz. Miller'ın Uykusuzluk'ta (Insomnia) sözünü ettiği Japon kadın, 1967'de yetmiş altı yaşındayken tanışıp âşık olduğu kabare sanatçısı Hoki Tokuda. Yine bu dönemde yaptığı suluboya resimler de kendi resimleri arasında özel bir bölümü, Insomnia Dizisi'ni oluşturur. "Henry mitolojik bir yaratığa benziyor. Yazıları ateşli, yıldırım gibi, girift, hain ve tehlikeli. Yazdıklarının gücünü, o günahtan arındırıcı, yıkıcı, gözüpek, korkunç gücünü seviyorum. Yaşama duyulan hayranlığın, coşkunun, her şeye olan tutkulu ilginin, enerjinin, taşkınlığın, gülüşün ve ansızın patlayan fırtınaların bu tuhaf karışımı aklımı başımdan alıyor. Her şey silinip süpürülüyor: ikiyüzlülük, korku, basitlik, yalancılık. İçgüdünün ortaya konması bu. Birinci tekil kişiyi, gerçek adları kullanıyor; düzenden biçimden hatta kurmacadan bile nefret ediyor."