Eserlere Göre Listeleme

“Tek Yalnız Ben Değilim” Jean-Louis Fournier’nin en melankolik, en hüzünlü ve belki de en vurucu anlatılarından biri. “Yalnız olmaktan bıktım artık, bıktım her geçen gün daha yalnız, daha yaşlı, daha çirkin olmaktan. Bunların başıma geleceğini bilseydim hiç yaşlanmazdım. Yazın en sıcak günleri, boğuluyorum sıcaktan, hükümetin yaptığı sert uyarılara rağmen yakınlarım –artık yakınım değil de uzaktan tanıdıklarım oldular– arayıp yeterli miktarda su içip içmediğimi sormuyorlar. Herkes beni terk etti, on yıl önce karım Sylvie, kısa bir süre önce de küçük kedim Salomé, bir başka deyişle hayatımı sürdürmeme yardımcı olan herkes beni terk etti. Evim artık benim için fazla büyük ve karşı komşularımın panjurları da sürekli kapalı.” Fournier, kara mizahı kaleminden eksik etmeden, mağazada unutulup annesini bekleyen bir çocuğun huzursuz masumiyetiyle anlatıyor yalnızlığını.

Bu hikâyenin kahramanı gerçek hayattan alınmış bir kişidir; bizzat Yazar' ın hapishane arkadaşıdır. Hayatını dolandırıcılık ve üçkâğıtçılıkla geçiren fakat aslında son derece namuslu olmak için çırpınan, bu konuda gayret gösteren bir adamdır. Fırsat buldukça hapse girer! Kendi marifetlerini göstermek için Yazar' ın evdeki paltosunu bile (!) bir gün sırtına geçirip dolaşmaktan çekinmez. İlginç serüvenleri ve ilginç kişiliğiyle Yazar' ı ve okuyucuyu hayretler içersinde bırakır. Savunduğu tek yol: Yaşadığı hayatın kendisine başka bir yol bırakmadığıdır. Okuyun,TEK YOL' u beğeneceksiniz.

Bu kitap Serik Kültür Sanat ve Eğitim Derneği tarafından hazırlanan “Tarihe Ses Ver, Bir Kitap da Sen Oku” projesi kapsamında seslendirilmiştir. Teke Yörüklerinin ele alındığı bu çalışma ile ondokuzuncu yüzyılda yörede konargöçer hayatı sürdüren oymak ve obaların sosyo-ekonomik durumları arşiv belgeleri kullanılarak aydınlatılmaya çalışılmıştır. Yöredeki oymak ve obalar ile bunların idari ve sosyal yapıları ele alınıp, ayrıca yerleştikleri alanları belirlenmiştir. Yaylak, kışlak ve güzlek alanları ile göç yolları ve konaklama merkezleri yanında göç anlayışları eser içerisinde yer almaktadır. Kullandıkları mesken türleri ve eşyalardan ayrıntılı şekilde bahsedilmiştir. Ondokuzuncu yüzyılda Teke yöresinde azımsanamayacak kadar hane ve nüfusa sahip olan Yörükler, zaman içerisinde yörede tedricen yerleşmişlerdir. Önemli bir vergi ve asker kaynağı potansiyeli bulunan Teke Yörükleri hayvancılık ve zirai faaliyetleri üzerinden vergilerini ödeyip askeri hzimetlerini yerine getirmişlerdir ancak artan vergi yükü ve asker talebi nedeniyle taşradaki idarecilerle anlaşmazlıklar da yaşamışlardır. Yerleşik ahali ile yaşadıkları çatışmalarda etkili olanlara verilen tahribatlar ile yaylak ve kışlak anlaşmazlıkları başta gelirken yine yerleşik ahali ve birbirleri ile arazi anlaşmazlıkları yanında alacak ve borç meseleleri gibi çeşitli nedenlerle ortaya çıkan sosyal hadiseler bulunmaktadır. Hayvancılık ve tarım alanında ülke ekonomisine önemli ölçüde katkı sağlamakla birlikte saray ve ordu başta olmak üzere bulundukları sancaklar ile çevrelerinin, gıda ve hammadde ihtiyaçlarını karşılamışlar hatta besledikleri yük hayvanları ile taşımacılık alanında önemli roller üstlenmişlerdir. Aile ve mülkiyet anlayışlarından beslenme ve giyim kuşam alışkanlıkları ile dericilik ve dokuma alanına kadar eski Türk kültürünü aralarında yaşatmışlardır. Zengin bir halk müziği birikimine de sahip olan Teke Yörükleri bütün bu kültürel birikimlerini uzun yıllar yörede korudukları gibi Türk kültürüne bağlılıklarını sürdürmektedirler. Bu çerçevede arşiv vesikalarına dayalı olarak hazırlanan bu eser, ondokuzuncu yüzyıl Teke Yöresi Yörük sosyo-ekonomik hayatının aydınlatılması açısından önemli bir çalışma niteliği taşımaktadır.