Aşk Tedavülden Kalkmadan

Bugün bu ev ne kadar da kalabalık? Ben, yalnızlığım ve sensizlik. Hepimiz bir aradayız. Ben, bana yabancı. Yalnızlığım, zaten kontratlı kiracı. Sensizlikse, kaçınılmaz, umarsız ve bir o kadar da acı... Üçümüz, biz bize, Tam da koyu bir sohbete dalacakken, Şu unutulası anılar da nereden çıkageldi? Bugün bu ev ne kadar da kalabalık! Bekleyin, birazdan hüzün de çalar kapıyı. Aldanışlar baş köşeye kurulur. Pişmanlık kendisine bir içki hazırlar. Ve göz yaşları hiç teklifsiz, mey olup, yine kadehlere akar. Hayır, sesimin yankısı değil odaları dolaşan. Kalp atışım, nefes alışım değil duyulan. Duvardan pencereye volta atan, benim ayaklarımın sesi değil. Sevgili komşularım, gürültü için kusura bakmayın Bir ömür dolusu misafirim var. Bugün bu ev ne kadar da kalabalık?