Hoşçakal Büyük Anne

Kutuyu Noel''den iki hafta önce, karlı bir günün öğleden sonrasında aldım. Özenle paketlenmiş, iple sımsıkı bağlanmıştı. Çocuklarla eve döndüğümde, merdivenlerde duruyordu. Eve dönerken yolda bir parkta durmuştuk. Çocukların oynamasını seyrederken bir banka oturmuş, cenaze töreninden beri, yani son bir haftadır sürekli yaptığım gibi, onu düşünmüştüm. Onun hakkında hiç bilmediğim ne çok şey vardı! Sadece tahmin ettiğim şeyler, anahtarı yalnız onda olan gizemler. En büyük pişmanlığım, elimde fırsat varken ona yaşamı hakkında hiçbir şey sormamış olmamdı; bunun pek de önemli olduğunu düşünmemiştim. Ne de olsa yaşlıydı. Yaşamında önemli ne olabilirdi ki? Üstülik onun hakkında her şeyi bildiğimi düşünüyordum zaten