Kızıl Elma

İsabiekov ve karısı mizaç uyuşmazlığı nedeniyle ayrılırlar. İsabiekov ayrıldıklarını kızı Anara’ya anlatmak zorundadır ancak bunu bir türlü yapamaz. Konuyu evde değil bir kır gezisinde açmayı uygun bulur. Kızının kendisiyle kalacağını düşünür. Kızının canı çok sıkkındır. Bir sonbahar günüdür. Birden Anara’nın sevinç çığlığını duyar. Koskoca kıpkırmızı bir elma bulmuştur. İsabiekov elmayı görünce kendisinin de yine böyle , bu yerde elmayı bulduğu anı hatırlar. Savaştan sonra , şimdi öğretmenlik yaptığı Tarım Enstütüsü’nde okumak için şehre gelir. Şehirde adını dahi bilmediği bir kıza aşık olur ve bulduğu kızıl elmayı ona vermek ister. Bir sabah , yine böyle bir sonbahar gününde , cesaretini toplar ve ona ilan-I aşk eder kızıl elmayla . Kız hiç umursamaz bile. İşte o an yıkılır. Yıllar sonra kızıl elmasını kabul edecek birini bulur , eşi Sabira’yı.