Bilgin dede, uzun yıllar görev yaptığı NASA'daki anılarını bir kitapta toplamaya karar vermişti. Bu nedenle her sabah erkenden kalkıp, bilgisayarının başına geçiyordu. O sabah da tam eski günlerin buğulu derinliğine dalmıştı ki, Yıldız'ın çığlığıyla yerinden sıçradı.
-Ayyy! Anneciğim! Parmağım...Parmağım...
Odasından fırladığı gibi sesin geldiği mutfağa yöneldi. Yıldız tezgahınbaşında, parmağı kanlar akarak zıplayıp duruyordu...
(Kitabın İçinden)