Gözlerimi İstiyorum Komutanım

Güneydoğuda gözlerini, parmaklarını yani gençliğini ve yarınlarını kaybetmiş bir askerin yaşama dört elle sarılışının herkese örnek olacak hikâyesi. Tarih 29 Temmuz 1993, bir Türk askeri için artık bütün hayatı, rayından çıkan bir tren gibi yön değiştirmiş. Daha önce yüzlerini bile görmediği iç düşmalar gözlerini almışlar, acımadan. Peki, Dünyaya bir kez daha gelsem, yine asker olur ve aynı şekilde gözlerimi bu uğurda feda ederim diyecek kadar cesur olan bu asker için hayat bundan sonra nasıl devam edecek ...? Yazar Yaşamöyküsü: Hüseyin Özlük 23 Nisan 1969 yılında Kırıkkale´de doğdu. İlk ve ortaokulu Kırıkkale Mustafa Necati Ortaokulu´nda, liseyi İstanbul Kadir Has Lisesi´nde tamamladı. İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuvarı´nda iki aylık müzik eğitiminden sonra askerlik mesleğini seçti. 1990 yılında Jandarma Genel Komutanlığı´nın açmış olduğu sınavı kazanarak dokuz ay eğitim alacağı Uzman Jandarma Çavuş Okulu´na başladı. 1991 yılında ilk tayin yeri olan Şırnak´a gitti. Burada iki yıl görev yaptı. 29 Temmuz 1993 tarihinde Şırnak Beytüşşebap kırsalında girdiği çatışmada mayın patlaması sonucu yaralanarak malulen emekli oldu. Not: Eser sonunda gönüllümüz Jale Hanım, kitapla ilgili çıkan Rahmi Turan ve Özcan Yeniçeri'nin köşe yazılarını, ayrıca da Aslı Sözbilir tarafından hazırlanan gazete haberini seslendirmiştir.