Konusu:
1944 – 1945’te bu memlekette bir dram oynandı. Resmî adı “Irkçılar Turancılar dâvâsı” olan bu oyun,
ürpertici, acıklı bölümleri yanındaki güldürücü, katıltıcı sahneleriyle tam bir asrî dramdı. Müellifi, nice böyle
eserlerin yazarı olan Đsmet Đnönü; rejisörü, müellifin her kelimesine sadık kalmak, hattâ kafasından
geçenleri anlamak ve aynen sahneye koymak için hiçbir fedakârlıktan çekinmiyen Halk Partisi idi.
Dramın yazılısında müellifin, süphesiz bir de ilham perisi vardı. Eser sahneye konurken sürflörlük dahi eden
bu ilham perisi dendiği zaman gözlerde kıvılcımlanan hayalin güzelliği ile bunun çirkinliği arasındaki
yakısıksızlığı bilmiyor değilim. Her seyi ezelde Tanrı yazdıysa “Đsmet Đnönü”ye “Moskof dostluğu”nu
yakıstırmıs... Yok, bir zehaba göre kendi kaderlerini insanlar çiziyorsa, onu Đsmet Đnönü kendi adı ile
birlesmistir. Hiçbiri değil de yalnız tesadüfse, on da verilecek cevap yok. Tesadüf büyük bir kanundur.
Kimini yok yere kahraman, kimini haksızca hain yapan merhametsiz bir kanun...