Darağacından Notlar

Darağacından notları okurken, insan olarak ne kadarda zayıf ve bir o kadarda güçlü olduğumuzu iliklerime kadar hissettim. ölümün kendisi ayrı bir gerçeklik ve zorluk ama bunu birde kötülerin elinden tatmak.... bu sonun belirsizliği ve umudun son anlarımız bile olsa süt dişi gibi bitivermekliği.... darağacından notları okurken hissediyorsunuz; bir elinizi fidan gibi söküyorlar bedeninizden ve diğer eliniz adeta yeni bir fidan misali saplanıyor onca yoksunluğa inat! zarif bir selvinin toprağa ilk adım atışı gibi. Sevgili Baran, insan acıları ve umutları bir solukta okumalı mı? yoksa okumak işin en kolay kısmımı? bilemiyorum, fakat o ruhundan gelen insani tını bu güzel insanlık abidesi kitaba adeta can vermiş. tek eleştirim mikrofona zaman zaman azıcık yaklaşmış olmanki buda sanırım darağacından notların daldaki tek ısırılmış elması. aklına, sesine ve sabrına bereket.