Kuzey

Kuzey Zamyatin’in elinizdeki kitapta yeralan iki hikâyesinden “Kuzey”, adı üstünde. dev buzulları, uçsuz bucaksız denizi. uçsuz bucaksız gündüzü ve gecesiyle zorlu doğa koşullarını önümüze seriyor. Kuzey insanlarını anlatıyor. Daha doğrusu. aralarından birkaçını. En cok da birini: İsterken ve severken, aklına eseni gözünü kırpmadan yaparken kelimenin su katılmadık anlamıyla valisi bir Lapon kızını. Kızıl saçlı Pelka’yı. sevgilisi Mıırey’i, patron Kortonıa'yı vc karısını bu kadar az ayrıntıyla bu kadar mükemmel çizerken Zamyatin tanı bir ustalık gösteriyor Bir hüzün hikâyesi, “Kuzey". Derinlikler Kitabın ilk hikâyesi “Kuzey "in okuru usul usul içine çeken hüznüne karşılık, ikinci hikâye “Derinlikler", yumuşaklıktan çok uzak, hattâ acımasız. Konu, ilk bakışta, bildik: Aşığıyla sevişirken kocasına yakalanan genç köylü kadın, Afimya, koşulların değistirilemezliğine inananlardandır, dayak ve işkence altında hayatım sürdürür Ve hu duruma böylece rıza gösteren sevgilisinden hamile kalır. Her sey giderek sertleşir, giderek acımasızlaşır, hir önceki aşamada facia sayılan, hir sonraki aşamada gündeliktir, sıradandır.Ama hiç sıradan olmayan, Zamyatin'in çoğu defa yalnız bir-iki kelimeyle ulaşabildiği “derinlikler”dir