Hayat Bir Mucizedir

Kitapta yazarın bazı kısa öyküleri yer almaktadır. Hintli bir yaşlı usta, çırağının sürekli herşeyden şikayet etmesinden bıkmıştır. Bir gün çırağını tuz almaya gönderir. Hayatındaki her şeyden mutsuz olan bu çırak döndüğünde, yaşlı usta ona, bir avuç tuzu, bir bardak suya atıp içmesini söyler. Çırak, yaşlı adamın dediğini yapar ama içmez ağzındakileri tükürmeye balar. Tadı nasıl? diye soran yaşlı adama öfkeyle acı diye cevap verir. Usta gülerek çırağı kolundan tutar ve dışarı çıkarır. Sessizce az ilerideki gölün kıyısına götürür ve çırağına bu kez de bir avuç tuzu göle atıp, gölden su içmesini söyler. Söyleneni yapan çırak, ağzının kenarlarından akan suyu koluyla silerken, usta aynı soruyu sorar. Tadı nasıldı? Yaşamımızda acılarımız adeta tuz gibidir, ne azdır ne çoktur. Aslında acının miktarı hep aynıdır. Güzelliklerin de aynı şekilde mutlulukların da miktarı aynıdır. Önemli olan bizim o miktarı ne kadar yaşamak istediğimizdir. Bir kaşık tuzu bir bardak suya karıştırıp içersek zehir gibi bir tat alırız ve o suyu tükürür atarız. Ama bir kaşık tuzu bir fıçı suyun içine karıştırıp içersek tuzun tadını neredeyse anlamayız bile. Acının şiddeti neyin içine konulduğuna bağlıdır ve bizim bilme düzeyimizle bakış açımıza bağlıdır. Acıyla yaşadığımızda yapmamız gereken en önemli şey acı veren şeyle ilgili hislerimizi genişletebilmek, yani bir bardak olmayı bırakıp bir fıçı su olmaya çalışmalıyız.