GÜLÜŞLER İNSANDIR
Gülüşler insandır bir bilsen
Fısıltılarını işitirim, her sabah kalkarken
Sesleri orman çıtırtısı,
Renkleri; kavun içi, eflatun, biraz da kırmızı,
Ağız tatlarını ceplerinde taşırlar,
Yanaklarının sıcağını duyarım,
Gülüşlerini, hayalimin odalarına asarım
Her sabah seyreder, gülerim,
“Neden” derim, “neden” gülüyorlar,
Benim bilmediğim bir şey mi biliyorlar?